Πρωτοψάλτη Άλκηστις

< face="Arial" size="2">Κείμενο - Συνέντευξη: Ντίνα Μπατζιά

«Το ηφαίστειο ξύπνησε κι η λάβα ξεχύθηκε στο δίκτυο. Τα καλώδια πήραν φωτιά, μαζί κι οι υπολογιστές μας. Γι' αυτό και μεις θα πιάσουμε μια βελόνα για να παίξει ο δίσκος πέλαγα...»

< face="Arial" size="2">Είναι ωραίο να μιλάς με την Aλκηστη Πρωτοψάλτη. Προχωρημένη τύπισσα, δεν σταματά να ψάχνεται, ανοιχτό μυαλό. Μεγάλη ερμηνεύτρια.

She thinks positive, ακόμη κι όταν έχει συναισθηματικό βάρος. Και δυνατή, γυμνασμένη κοπέλα. Καταδύσεις, μεγάλος ψαράς, τρελή όπως μας λέει με τη τεχνολογία και το δίκτυο. Έχει και το δικό της site βεβαίως... Εμείς είχαμε μια σύντομη και περιεκτική συνομιλία μαζί της. Τι μας είπε;

«Τώρα πια οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να ξεγελάσουν το κόσμο. Όλοι επικοινωνούν με όλα. Και οι πιτσιρικάδες περισσότερο. Αυτοί είναι και οι καλύτεροι κριτές. Όταν παρουσιάσαμε το δίσκο στο Internet, τον πρώτο μήνα μπήκαν 2.500. Μέχρι τώρα έχουν μπει πολλές χιλιάδες απ' όλο το κόσμο. Εγώ τη πάω τη τεχνολογία με τα χίλια. Τρελαίνομαι και κάθομαι με τις ώρες. Το δίκτυο είναι συγκλονιστικό.»

< face="Arial" size="2">

-Τι βρήκες λοιπόν; Ποιο είναι σήμερα το κοινό σου;

«Προστίθεται καθημερινά νέα γενιά. Όταν κάνεις τα πράγματα όπως τα φαντάζεσαι και τα πιστεύεις, και τα δημιουργείς με ψυχή, δεν θα χάσεις. Εγώ, έτσι κι αλλιώς είμαι σαν τη πέστροφα. Πάω ανάποδα στο ποτάμι και δεν έχω χάσει ποτέ. Ριψοκινδυνεύω. Και το ότι υφίσταμαι δείχνει καθαρά πως μέσα από μένα εκφράζονται χιλιάδες άνθρωποι»

-Τραγούδησες Μούτση, Ανδριόπουλο, Θεοδωράκη, Κηλαηδόνη, Σπανό, Σαββόπουλο. Απήγγειλες μουσικά Ρίτσο, Σεφέρη, Καρυωτάκη. Μετά ήρθε ο Κραουνάκης και η Νικολακοπούλου, ο Μπρέγκοβιτς και τώρα ο Αντύπας. Πως νιώθεις για την εμπιστοσύνη που σου έδειξαν όλοι αυτοί οι μεγάλοι;

< face="Arial" size="2">

«Είχα αυτή την ευτυχία να συνεργαστώ με ανθρώπους που αγαπούσα, οι οποίοι βρήκαν στο πρόσωπό μου έναν αντιπρόσωπο του έργου τους, ίσως στον τρόπο που κινιόμουν, στο ήθος μου, την ευγένειά μου, το ταλέντο μου. Δεν ξέρω τέλος πάντων τι βρήκαν»

-Μόλις παραδέχτηκες πως ο τραγουδιστής δεν είναι μια σκέτη φωνή, έστω και καλή...

«Σαφώς! Κι αλίμονο αν ήταν! Εντάξει , εμένα το μοναδικό περιουσιακό μου στοιχείο είναι δύο εκατοστά, όσο οι φωνητικές μου χορδές. Αλλά πέρα απ΄αυτό υπάρχει κι η ψυχή.

< face="Arial" size="2">Όπως λέει κι ο φίλος μου, ο Τάσος Μητρόπουλος «Αν δεν έχεις ψυχή, δεν πας ούτε μέχρι το περίπτερο».

-Τι διαπιστώνεις μεγαλώνοντας;

< face="Arial" size="2">

< face="Arial" size="2">«Το σβήσιμο κάποιων ονομάτων στον τηλεφωνικό κατάλογο. Τότε σκέφτεσαι για τη ματαιότητα κάποιων πραγμάτων, αν αξίζει κάτι ή δεν αξίζει. Μπορεί κάποιος να φαίνεται ικανοποιημένος αλλά μέσα του να νιώθει ένα κενό, μια τρύπα.

< face="Arial" size="2">Πέρασα μια τέτοια κρίση πριν μια πενταετία περίπου, στο απόγειο του Γκαζιού. Εκείνο το καλοκαίρι είχα δει στο Ηρώδειο τους Γκόντο κι ήθελα να φύγω από δω και να ασπαστώ τον τρόπο ζωής τους: ξύπνημα νωρίς, διαλογισμός, αποχή από το σεξ, πειθαρχία, πολύ μουσική. Τελευταία στιγμή δεν το έκανα γιατί κάποια δύναμη πιο ισχυρή απ' αυτό που ένιωθα, με κράτησε.

< face="Arial" size="2">Λέω λοιπόν τώρα πως πιστεύω στον Ιησού Χριστό, αλλά μπορώ χωρίς ενοχές και φόβο, χωρίς να νιώθω πως τον προδίδω, να δανειστώ για μένα ότι θέλω από όποια άλλη φιλοσοφία θέλω.»

Φεύγοντας μου διάβασε το πιο όμορφο κι έξυπνο κείμενο επισκέπτη του site της:

«Το ηφαίστειο ξύπνησε κι η λάβα ξεχύθηκε στο δίκτυο.

Τα καλώδια πήραν φωτιά, μαζί κι οι υπολογιστές μας.

Γι' αυτό και μεις θα πιάσουμε μια βελόνα για να παίξει ο δίσκος πέλαγα...»