Απόντες

Κείμενο - Συνέντευξη: Α.Βογιατζής

Οι Απόντες δεν ανήκουν στα 20χρονα παιδιά που βρέθηκαν ξαφνικά με ένα συμβόλαιο σε πολυεθνική. Δουλεύουν τέσσερα τουλάχιστον χρόνια πάνω στον ήχο του group, όπως λένε, από οκτώ χρονών σπουδάζουν μουσική, κι από τα δεκατρία τους χρόνια παίζουν σε γκρουπάκια. "Καταρχην είμαστε παρέα... Εδώ στο Λουτράκι οι άνθρωποι είναι πάντα γνωστοί, ειδικά οσοι παιζουν μουσική κάποια στιγμή θα βρεθούν".

<>Λίγο μετά την τελευταία πρόβα πριν την εμφάνιση της επόμενης μέρας, καθίσαμε στο studio και συζητήσαμε σαν παρέα όχι μόνο για το παρόν και μέλλον της μπάντας, αλλά και για θέματα που ενδιαφέρουν κάθε μουσικόφιλο. Οι Απόντες είναι προσγειωμένοι, σεμνοί, αλλά φιλόδοξοι. Είναι άλλωστε αρκετά μεγάλοι και συνειδητοποιημένοι για να την ψωνίσουν επειδή ακούστηκαν σε 5 σταθμούς. Και το σημαντικότερο: Εχουν άποψη. Κι αυτό είναι πιστεύω το νόημα, ο σκοπός και η επιτυχία μια τέτοιας συνομιλίας. Εχουμε όλοι βαρεθεί τις τυπικές συνεντεύξεις. Το 99% των ερωτήσεων αφορούν το πως χαρακτηρίζει κάθε group τη μουσική του, ποιες είναι οι επιρροές του, τι μελλοντικά πλάνα υπάρχουν, από που βγήκε το όνομά του, και η έκφραση "πως αισθάνεστε γι'αυτό ή για εκείνο" να χώνεται παντού. Προσπάθησα λοιπόν να αναφερθώ σε θέματα που ενδιαφέρουν ένα μεγάλο μέρος που παρακολουθεί τη σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή, στις εταιρίες και το ρόλο τους, την πρόσμιξη διαφορετικών ειδών σε ένα project που ποντάρει στην ομοιογένειά του (και τα καταφέρνει) κ.α.

<>Οπως είπα και στην αρχή, οι Απόντες διακρίνονται πάνω απ'όλα για την ωριμότητα και το ήθος τους. Αν θα μπορούσαν να επιλέξουν κάποιο από τα στοιχεία που τους διαφοροποιούν από το σύνολο των νέων ελληνικών rock συγκροτημάτων είναι ο στίχος ο οποίος "κινείται στα πλαίσια της ευπρέπειας, της ευγένειας, του βάθους, έχει πράγματα να πει". Οι στίχοι τους λοιπόν όχι μόνο είναι προσεγμένοι και περιέχουν πρωτότυπες σκέψεις και ζωντανές εικόνες, αλλά "διαφοροποιούνται οσον αφορά στα κλισέ, την επιτηδες μαυρίλα και απογοήτευση. Εχουν το 'επαρχιώτικο στυλ', αλλά δεν υπάρχει όλη αυτή η μιζέρια που καταντάει εκνευριστική".

Πολύ σημαντικό ρόλο πάντως στη δουλειά τους εξακολουθεί να παίζει η παραγωγή: "Μπορεί ο παραγωγός να μην προσθέσει, ή να αλλιώσει... Πρέπει ο παραγωγός να καταλάβει τι θέλεις, να έχει ευαισθησίες. Πρέπει να είναι καταρχήν μουσικός όπως λέμε, πρέπει να είναι διατεθειμένος να μπει στο πνεύμα σου, κι αυτό δεν μπορεί να γίνει αμέσως. Εμείς για παράδειγμα δεν γνωριζόμασταν με τον παραγωγό μας και χρειάστηκε κάποιο διάστημα προσαρμογής. Πάντως είμαστε σχετικά ευχαριστημένοι, θα μπορουσε βεβαια να είναι και καλυτερη ομως".

Οι Απόντες ακούνε σχεδόν τα πάντα, έχουν επηρεαστεί από πολλά μουσικά ρεύματα, κάτι που είναι σχεδόν αναπόφευκτο, εφόσον δύο από τα μέλη του group είναι παράλληλα και disk jockeys. Από την ελληνική σκηνή; "Παρακολουθουμε τα καινούρια πράγματα, εχουμε επιρροές από Πορτοκάλογλου, Κατσιμίχα, Σιδηρόπουλο, Σωκράτη Μάλαμα, αυτά δεν μπορείς να τ'αποφύγεις", αναφέρουν. "Τα ακούσματα είναι rock, blues, από δεκαετία του 70, Floyd, Hendrix, αλλά γενικά θα δεις την παρέα να κάθεται και ένα παίζει ένα ρεμπέτικο τραγούδι και να ακούσει και το δημοτικό επειδή είναι ελληνικό. Οτι είναι σοβαρό και αξίζει τον κόπο το ακούμε".

<>Στο album τους πάντως διακρίνει κανείς ένα πλήθος επιρροών και κυρίως την παρουσία ακόμα και παραδοσιακών στοιχείων και οργάνων. Το ελληνικό κοινό είναι έτοιμο να δεχτει την σύνθεση ανατολικής και δυστικής κουλτούρας; Τα μέλη του group έχoυν τη δικιά τους άποψη πάνω σ'αυτό: "Δεν είναι κάτι που ξεκίνησε χθες, και έχει μερικά χρόνια που προχωράει. Ξεκινησε από τους ανθρώπους που τολμούσαν να παίζουν παραδοσιακά και κατάφερναν παράλληλα να αγγίζουν και τους ροκάδες, όπως ο Παπάζογλου ή ο Μάλαμας. Ακόμα και το κλαρίνο αργότερα εισχώρησε σε ροκ δρόμους, οπότε έχουμε την εντύπωση ότι υπάρχει ένας δρόμος ομαλός για τέτοιους συνδυασμούς. Οποια συγκροτήματα λοιπόν, έχουν τέτοιες "παραδοσιακές" ευαισθησίες, μπορουν πια χωρίς ενδοιασμούς να προσθέσουν ενδιαφέροντα στοιχεία από την ελληνική μουσική, χωρίς να φοβούνται μήπως χαλάσουν κάτι από τη συνηθισμένη συνταγή"

Οι Απόντες όμως είναι ανοιχτοί και στην προσθήκη ηλεκτρονικών στοιχείων στον ούτως ή αλλως πολυσυλλεκτικό ήχο τους. "Βλέπουμε τη μουσική σαν υπόκρουση στο στίχο", είναι το σλόγκαν και συνθετικό πιστεύω τους. "Αν ο στίχος είναι τόσο ανατρεπτικος και χρειάζεται τον κατάλληλο ήχο δεν θα διστάσουμε να το κάνουμε". Τα trip hop, drum n bass κλπ. ακούσματα υπάρχουν, αλλά "σημασία έχει να μην προσθέτεις κάτι απλά για να ακολουθήσεις το σύγχρονο μουσικό ρεύμα, σημασία έχει να αγγίζει κάτι την ψυχή σου, και οι Pink Floyd έχουν αποδείξει ότι μπορεί αυτό να γίνει".

Οι εταιρίες βέβαια έχουν και το δικό τους μεγάλο μερίδιο ευθύνης (θετικό ή αρνητικό), σε ότι πρωτοπορειακό συμβαίνει ή δεν συμβαίνει στη χώρα μας. Είναι αυτές που θα δεχτούν ή θα απορρίψουν ότι δεν μπορεί εύκολα να καταταχτεί κάπου , ότι ξενίζει. Τα πράγματα φαίνεται να αλλάζουν σε σχέση με το άμεσο παρελθόν, όπως πιστεύουν τα παιδιά. "Υπάρχουν ανοικτά μυαλά και στις εταιρίες που πλέον έχουν πολλούς νέους ανθρώπους με ανοιχτά αυτιά". Μιλάμε όμως για κερδοσκοπικές επιχειρήσεις κι όχι για φιλανθρωπικά ιδρύματα, οπότε ας μην τα θέλουμε και όλα δικά μας: "Αν είναι κάτι εντελώς ανατρεπτικό το οποίο δεν μπορούν να το πουλήσουν, δυσκολεύονται να σε δεχτούν". Σήμερα πάντως, όπως αναφέρει ο Γιάννης, ο κιθαρίστας του group, "το θέμα δεν είναι ΑΝ σε δεχτεί μια εταιρία, αλλά από πιο σημείο και μετά θα συνεχίσει να σε βοηθάει"...

Η αλήθεια είναι ότι η πίτα δύσκολα μεγαλώνει σε σημαντικό βαθμό τουλάχιστον, παρά το πλήθος των νέων παραγωγών. "Ειναι δυσκολο να εισχωρήσει κανείς στο group των μεγάλων οπως λεμε. Οι περισσότεροι απ'ότι φαίνεται μοιράζονται ένα μικρό κομματι της πιτας διαιρεμένο δια 200. Απλά οσοι ξεκινουν ευελπιστούν να βρεθούν κάπου ψηλότερα... Οχι ανάγκη με ματαιοδοξία, αλλά επειδή αγαπούν τη δουλειά τους, και καθένας χαίρεται όταν βλέπει την αποδοχή αυτού που αγαπάει.. Εξάλλου πιστεύουμε οτι κάποια στιγμή θα ξεκαθαρίσει το τοπίο, αν πιστευεις κι αγαπας τη δουλειά σου, δεν θα χαθείς".

Προς το παρόν κανένα από τα ανερχόμενα group δεν μπορεί να ζήσει από τις πωλήσεις των δίσκων ή τα live. Τα μερίδια των πωλήσεων είναι πολύ μικρά, αλλά αυτό είναι κάτι που προς το παρόν δεν τους απασχολεί: "Στην αρχή ακόμα και ένα πολύ μικρό ποσοστό είναι ικανοποιητικό, γιατί όταν ξεκινάς θέλεις να δεις τη δουλειά σου να ακούγεται. Εκεί ποντάρουν όλες οι εταιρίες. Οταν δείξεις βέβαια ότι κάτι αξίζεις δεν μπορείς να παίρνεις το 10% ή το 7%. Κακά τα ψέμματα από τις πωλήσεις για να παρεις λεφτά πρέπει να είσαι η Βισση!"

Ολοι πάνως συμφωνούν ότι τα νέα group απαιτούν πολλή υπομονή και οι Απόντες δείχνουν να την έχουν. Δούλεψαν χρόνια για να διαμορφώσουν το σημερινό ήχο τους και εξακολουθούν να παίζουν συχνά στο studio που έχουν στο Λουτράκι. "Δουλεύουμε σε νέες συνθέσεις, αλλά και πάνω στα ίδια κομμάτια, προσπαθώντας να βγάλουμε νέα στοιχεία, τα οποία και βγάζουμε στις live εμφανίσεις μας. Ειναι τελειως διαφορετικό πράγμα το cd από τη συναυλία, δεν έχει καμία σχέση", λένε, και συμπληρώνουν "Οταν παίζεις ζωντανά βέβαια, βγαίνουν αυθόρμητα κάποια νέα πράγματα. Μπορεί να βγει ένας νέος συνδυασμός, το solo που δεν έχεις ξανακάνει κτλ".

Η αλήθεια είναι ότι στα live η δυναμική κάθε συγκροτήματος δείχνει το αληθινό ή κάλπικο πρόσωπό της. Θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοντά, στις 13 Ιανουαρίου, στο Σταυρό του Νότου, ένα από τα πιο προσγειωμένα group της νέας ελληνικής σκηνής, ένα συγκρότημα που ξεχωρίζει για τους βαθιά ανθρώπινους στίχους, τις στέρεες συνθέσεις, τις άλλοτε υποφωτισμένες blues ή mid tempo διαθέσεις, άλλοτε τις κλασικές ελληνικές rock καταβολές, και το γλυκό ψιθύρισμα παραδοσιακών οργάνων που με λεπτότητα και ξεχωριστή αισθητική ενσωματώνει στον ήχο του. Περιμένουμε άλλωστε σ'αυτό ακριβώς το κομψό αισθητικό κριτήριο να επενδύσουν και στο μέλλον, είτε απολαύσουν είτε όχι κάποιο ιδιαίτερο hype.