Με το ποδόσφαιρο, η σχέση του γράφοντος είναι από αναιμική μέχρι τραυματική. Ατσούμπαλος λόγω ύψους, το μπάσκετ έμοιαζε πάντα με καλύτερη επιλογή. Κάτι και η οπαδική αναζήτηση, που οφειλόταν στη σχεδόν ανύπαρκτη σχετική οικογενειακή παράδοση, κάτι η τρομακτική σύμπτωση η ομάδα που συμπαθείς να αποτυγχάνει για χρόνια να παράξει κάτι αξιόλογο, έφερε την απόσταση από το σπορ που κυριαρχεί στον αθλητισμό. Η τελική δε επικράτηση ενός σάπιου κατεστημένου, το οποίο μετέδωσε την αποσύνθεση στο ίδιο το σώμα του παιχνιδιού, επέβαλε να μην υπάρχει καμία σχέση ούτε με τη μπάλα, ούτε με τους φορείς του πολιτισμού της.
Αυτή η απόσταση προσέδωσε, όμως, και μια οσμή μυστηρίου στην περίεργη σχέση του οπαδού με την ομάδα και με το άθλημα: ακατανόητη η λατρεία για 11 παίκτες, το μίσος για έναν προπονητή, η απαρέσκεια για μια τακτική αλλαγή. «Εντάξει ρε παιδιά ένα παιχνίδι είναι» ήταν η μόνιμη επωδός, η οποία τύγχανε εξαντλητικής χλεύης από το υπόλοιπο 99% του οπαδικού κοινού. Πέρασαν χρόνια, δεκαετίες, μέχρι να αποκωδικοποιηθεί στον νου αυτή η ειλικρινής αγάπη, που δεν χωρά ούτε σε παρακμιακές εκπομπές, ούτε εκφράζεται με ραντεβού σε λεωφόρους για βίαιη εξόντωση ενός αγνώστου αντιπάλου.
{youtube}4QkKkljgGK8{/youtube}
Και η αποκωδικοποίηση συντελέστηκε μέσω της απλής θέασης ενός βίντεο λίγων δευτερολέπτων. Ο λόγος για το teaser του ντοκιμαντέρ 90 Χρόνια ΠΑΟΚ - Νοσταλγώντας Το Μέλλον, που δεν πρόλαβε να δει να προβάλλεται επισήμως ολοκληρωμένο ο Νίκος Τριανταφυλλίδης.
Παλιοί παίκτες, παράγοντες, παίκτες, προπονητές, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, όλοι οπαδοί του ΠΑΟΚ, πέρασαν από τον φακό του Τριανταφυλλίδη. Στιγμές ιστορικές μιας πόλης –της Θεσσαλονίκης– η οποία βιάστηκε να μεγαλώσει (και μεγάλωσε άσχημα), ενός πληθυσμού που διαμορφώθηκε μέσα από ολοκαυτώματα, εκτοπίσεις και μετακινήσεις, ενός εμβλήματος –του δικέφαλου αετού– που κάθε άλλο παρά φέρει μια αίσθηση αλυτρωτισμού.
Η φράση δε που αποδίδεται στον επίσης εμβληματικό για την πόλη ποδοσφαιριστή Πάμπλο Γκαρσία «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς», λειτουργεί ως παλμός για όλη την ιστορία της ομάδας· ο ΠΑΟΚ, όσο αποτυγχάνει, τόσο ξαναπροσπαθεί. Σε τελική ανάλυση, αυτό δεν είναι και το νόημα όλου του βίου;
Και κάτι για το τέλος, για το εικαστικό μέρος της ταινίας. Γνωρίζοντας το πάθος που κατέβαλε τον Τριανταφυλλίδη για οτιδήποτε με το οποίο καταπιανόταν, αυτό το μεθυστικό άρωμα, αυτή την τραχιά αποτύπωση της εικόνας, είναι βέβαιο ότι το εν λόγω πόνημα θα είναι απλά συγκλονιστικό.
