Αφού όλοι είπαν τη γνώμη τους για την πρώτη μέρα του Rockwave 2015, θα την πω κι εγώ. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: η DiDi Music έστρωσε ολόκληρο το φεστιβάλ με τέτοιον τρόπο, ώστε να έχει εγγυημένη την εμπορική επιτυχία. Προσοχή, την εμπορική –ουχί απαραίτητα την καλλιτεχνική. Αυτό είναι όμως ένα άλλο, μεγάλο, κεφάλαιο, το οποίο δεν χωρά να συζητηθεί στις συγκεκριμένες γραμμές. Το φεστιβάλ κέντραρε πάντως στο να εξασφαλίσει την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέλευση: σε ένα διάστημα κάποιων εβδομάδων, είναι πιο εύκολο να δαπανήσεις συνολικά μερικές εκατοντάδες ευρώ, παρά μέσα σε ένα 4ήμερο. Αφήστε που οι ανταγωνιστές σου θα τρώνε απλά τα μαλλιά τους και τη σκόνη σου...
Αξίζει να ειπωθεί ότι το Terra Vibe αποτελεί τον καλύτερο χώρο για μεγάλες συναυλίες. Αρκεί να μεταφερθεί όπως είναι κάπου αλλού, κάπου που να έχει περισσότερες θέσεις για παρκάρισμα, κάπου που να μπορείς να ξεφύγεις πιο εύκολα, αν σκεφτείς να κάτσεις λίγο χαλαρός μετά τη συναυλία. Οι νέες προσβάσεις είναι πάντως πολύ καλές, ενώ οι υποδομές έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Αρκεί βέβαια να μην είσαι γυναίκα και αναγκαστείς να περιμένεις πίσω από περίπου 150 άλλες κοπέλες για την τουαλέτα...
{youtube}iZZUY32iCzU{/youtube}
Πάμε τώρα στο βασικό θέμα, που δεν είναι άλλο από τη μουσική που παρουσιάστηκε το περασμένο Σάββατο. Οι «Χιλιομόδηδες», οι 1000Mods δηλαδή, παραμένουν ένα πολύ καλό σχήμα, αντιπροσωπευτικό αυτής της εξαιρετικά περίεργης σκηνής που έχει στηθεί στην Ελλάδα. Περίεργη, αφού παραμένει άγνωστο πώς οι εν λόγω κώδικες του συγκεκριμένου ιδιώματος «κούμπωσαν» στη χώρα μας. Μάλλον φταίει το όλο hype που αποπνέει, κατόπιν εορτής, το stoner. Ό,τι κι αν ισχύει, οι 1000Mods είναι πολύ καλοί παίκτες και αξίζουν την ακρόαση και το χειροκρότημα.
Οι Black Angels, πάλι, δεν είναι για ανοικτούς χώρους με το φως του απογεύματος ακόμα να τους χτυπά. Η ψυχεδελική τους ανατροφή δεν μπορεί να αντικατοπτριστεί σε τέτοιες συνθήκες, γεγονός για το οποίο δεν ευθύνεται το ιδίωμά τους, αλλά μάλλον η δική τους μετάφραση επ' αυτού. Όταν, ας πούμε, τα φώτα της σκηνής άναψαν νωχελικά και επιτέλους φάνηκαν οι προβολές πίσω τους, η απόδοσή τους απογειώθηκε. Ή τουλάχιστον έτσι νομίσαμε. Βρίζω την ώρα και τη στιγμή που δεν είχα πάει να τους δω όταν έπαιξαν προ μηνών στο Fuzz.
Όσον αφορά πάντως τους Black Keys, αναγνωρίζω ότι οι 20.000 κόσμου που μαζεύτηκαν στο Terra Vibe –αυτό το τεράστιο και ετερογενές πλήθος– ανταποκρίθηκε σε μια σημαντική ανάγκη: να δει ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο σημείο της ακμής του. Πιτσιρικαρία που έβγαζε σέλφι σε ρυθμούς strobo light, ανακατεμένη με τους παλιούς γνώριμους της μπάντας και όλοι να διυλίζονται μέσα στο γενικό φιλόμουσο κοινό.
Ωστόσο η συναυλία ήταν προβληματική, αφού –διάολε, πότε θα διορθωθεί αυτό;– ο ήχος ήταν κατώτερος του μετρίου για το βεληνεκές και τις ανάγκες μια τέτοιας μπάντας. Δεν γίνεται οι Black Keys να βασίζουν τον ήχο τους κατά το ήμισυ στα ντραμς και να μην τα ακούς... Απλά δεν γίνεται. Άρα η πρώτη υπονομευτική κίνηση ήρθε από τα υλικά μέσα.
Αλλά και η απόδοσή τους δεν ήταν και η πιο φανταχτερή. Καλή η επιλογή της setlist, ωστόσο φαινόταν να λείπει η σπιρτάδα. Αυτό αποτυπώθηκε και στο γεγονός ότι, ανάμεσα στα τραγούδια, τα κενά ήταν αρκετά μεγάλα –και χωρίς λόγο. Αντί δηλαδή να σφυροκοπούν, οι Black Keys απλά παρέθεταν με σχετική αμηχανία τα τραγούδια τους.
Κανείς πάντως δεν φάνηκε να περνά άσχημα εκείνο το βράδυ του Σαββάτου. Όλοι ευχαριστημένοι, επειδή θα μπορούν να λένε στα παιδιά τους ότι ήταν κι εκείνοι εκεί. Κι ας ήταν μέτρια η συναυλία. Τουλάχιστον η προφορική εξιστόρηση θα είναι πάντοτε πολύ πιο δυνατή από ένα κακόηχο βίντεο στο ίντερνετ.
