Ο δίσκος της εβδομάδας
Drake - If You're Reading This, It's Too Late
Είτε θεωρήσουμε τη νέα αυτή δουλειά του Drake mixtape, είτε άλμπουμ, το σίγουρο είναι ότι αρχικά ξενίζει. Η μεν minimal παραγωγή δεν έχει καμία σχέση με την σαφώς πιο φορτωμένη που είχε το Take Care (2011) ή το Nothing Was The Same (2013), τα δε κομμάτια δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο προσβάσιμα όσο ήταν το (σχεδόν ποπ) "Hold On We're Going Home", για παράδειγμα. Και παρότι γνωρίζει ήδη μεγάλη εμπορική επιτυχία, πρόκειται για δίσκο που απευθύνεται στους κατ' εξοχήν hip hop fans και δεν παρέχει καμία γέφυρα για τους υπόλοιπους ακροατές, σε αντίθεση με τους προκατόχους του. Είναι λοιπόν μια μικρή, απόλυτα συνειδητοποιημένη στροφή για τον Drake, σοβαροφανής αλλά και σοβαρή, με βάθος που αποκαλύπτεται μόνο μετά από επανειλημμένες ακροάσεις. Και βέβαια, ο καλύτερος χιπ χοπ δίσκος(;) που έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής μέσα στο 2015.
{youtube}sIjw0qW5h00{/youtube}
Αξίζουν επίσης
Gretchen Peters - Blackbirds
Μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε σχεδόν μηδαμινή επαφή με την country, αλλά κατά καιρούς εμφανίζονται κυκλοφορίες που έχουν την ποιότητα και τη δυναμική να περάσουν ακόμα και εδώ. Μία από αυτές είναι και το Blackbirds της Gretchen Peters. Μιας τραγουδοποιού διόλου χθεσινής, αφού κυκλοφορεί δίσκους από το 1996 (έχοντας μάλιστα λάβει και δύο υποψηφιότητες για Grammy), η οποία όμως με τον νέο της δίσκο αποκτά πρωτοφανή, για τα μέτρα της, αναγνωρισιμότητα. Το Blackbirds πετυχαίνει να σερβίρει το είδος στην πιο ποπ μορφή του, χωρίς κάτι τέτοιο να συνεπάγεται τον ευτελισμό του. Διακρίνεται για τη μελωδικότητα και το στιχουργικό του βάθος, αλλά και για τον αβίαστο τρόπο με τον οποίον ρέει σε κάθε δευτερόλεπτο. Με έναν τόσο καλό δίσκο, η Gretchen Peters μοιάζει να έχει και την τρίτη υποψηφιότητα στο τσεπάκι...
{youtube}tozspmHxCGM{/youtube}
BADBADNOTGOOD & Ghostface Killah - Sour Soul
Μια πολύ ενδιαφέρουσα σύμπραξη ανάμεσα στο instrumental jazz γκρουπ των BADBADNOTGOOD (οι οποίοι μετά τον περσινό τους δίσκο έλαβαν σταδιακά σχετικά μεγάλη αναγνωρισιμότητα) και στον χιπ χοπ βετεράνο Ghostface Killah. Το Sour Soul είναι δίσκος που δεν θα αλλάξει τη ζωή κανενός (το περιμέναμε πιο τολμηρό είναι η αλήθεια), ωστόσο παραμένει απόλυτα εύηχο και ευχάριστο ως άκουσμα. Το τζαζ ηχόχρωμα που δημιουργούν τα ντραμς του Alexander Sowinski, τα πλήκτρα του Matthew Tavares, η ηλεκτρική κιθάρα και το σαξόφωνο –όπου υπάρχουν– δένουν άψογα με το rap στοιχείο, το οποίο δεν συνδυάζεται συχνά με φυσικά όργανα. Και εκεί ακριβώς κρύβεται η μαγεία του συγκεκριμένου δίσκου.
{youtube}vBg7kvxnJ10{/youtube}
Dan Deacon - Gliss Riffer
Εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία, ο Dan Deacon φτιάχνει ηλεκτρονική μουσική πληθωρική και πολυεπίπεδη· απλή και ξεκάθαρη στις μελωδίες της, αλλά πολύπλοκη σε επίπεδο δομής και παραγωγής. Το Gliss Riffer είναι ένας ακόμη πυκνός βομβαρδισμός ηλεκτρονικών ήχων, λιγότερο θορυβώδης ίσως από το America του 2012, που καταφέρνει όμως εξίσου επιδέξια να αποφύγει την παγίδα της ηχορρύπανσης και να αναδείξει την ποπ σκελετοδομή των κομματιών που το απαρτίζουν. Είναι ένα ακόμη ενδιαφέρον πολύχρωμο μουσικό κολάζ, που, αν ακουστεί με καθαρό μυαλό ώστε να αποκωδικοποιηθεί η πληροφορία η οποία περιέχει, μπορεί να προσφέρει ατόφια απόλαυση.
{youtube}RtjS3KN162s{/youtube}
The Unthanks - Mount The Air
Η folk πρόταση αυτής της εβδομάδας είναι σχετικά «σκληροπυρηνική» και έρχεται από τις αδερφές Unthanks και τη μπάντα τους, με έναν δίσκο που συνδυάζει παραδοσιακό υλικό με δικές τους συνθέσεις. Στο Mount The Air έχουμε γνήσια folk από το Northumberland της βόρειας Αγγλίας, η οποία ντύνεται με εξαιρετικές ενορχηστρώσεις και λαμβάνει διαστάσεις έως και επιβλητικές. Πιάνο, πνευστά και έγχορδα κεντάνε, πλάθοντας μαγεμένες ατμόσφαιρες που μοιάζουν βγαλμένες μέσα από πίνακες εποχής, ενώ οι ερμηνείες είναι πανέμορφα ζεστές και δύσκολα θα αφήσουν κάποιον ασυγκίνητο. Δίσκος για πολύ συγκεκριμένα γούστα βέβαια, που μάλλον θα παραμείνει σε σχετική αφάνεια, σαν μισοκρυμμένο καλούδι ανάμεσα στο χάος της μουσικής πληροφορίας.
{youtube}nYiMUUNu0QM{/youtube}
Susanne Sundfør - Ten Love Songs
Η Susanne Sundfør έρχεται από τη Νορβηγία και για τον έκτο αυτόν δίσκο της συνεργάστηκε (μεταξύ άλλων) με τον Anthony Gonzalez των M83 και με τους Röyksopp. Πρόκειται μάλλον για την πιο «χορευτική» δουλειά της, αφού το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ αποτελείται από δυνατά, έντονα ρυθμικά electropop και synthpop κομμάτια, με προοπτικές αρένας. Δεν λείπουν βέβαια και οι πιο ήπιες στιγμές, με επιρροές ακόμα και από την κλασική μουσική. Δίσκος καλοζυγισμένος και καλοδουλεμένος, με βορειοευρωπαϊκό αέρα, που δεν πρέπει να παραβλέψει κανένας φίλος του είδους.
{youtube}7n2as9NM9d0{/youtube}
Rhiannon Giddens - Tomorrow Is My Turn
Γνωστή από τους Carolina Chocolate Drops, μα και από τη συνεργασία της με τον Elvis Costello, τον Marcus Mumford και άλλους, η Rhiannon Giddens μάζεψε διακεκριμένους μουσικούς από διάφορους χώρους και κυκλοφόρησε μέσα στον Φεβρουάριο τον πρώτο της προσωπικό δίσκο, ο οποίος περιλαμβάνει –μεταξύ άλλων– διασκευές τραγουδιών των Jean Ritchie, Dolly Parton και Nina Simone. Στο Tomorrow Is My Turn θα βρείτε blues, country, folk, gospel και jazz, όλα καλοπαιγμένα και τραγουδισμένα έξοχα από την Giddens. Οι καταπληκτικές της ερμηνείες είναι αναμφίβολα και το ζουμί σε όλον τον δίσκο.
{youtube}uQJ0ylPcUuo{/youtube}
