Πρώτο Streaming Stories του 2015 και η επικαιρότητα μας βρίσκει σε προεκλογική περίοδο. Ο καθένας πρέπει να έχει την άποψή του, ωστόσο δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στα διάφορα απογοητευτικά που έχουν εκστομιστεί από το στόμα του Αντώνη Σαμαρά. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός υποτίθεται ότι επίσπευσε τις εκλογές για να υπάρξει σαφής εντολή για συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Και μας έχει ζαλίσει τις τελευταίες ημέρες για το τι θα συμβεί στα εικονοστάσια και στο Άγιο Πνεύμα με μορφή περιστεριού, αν χάσει.
{youtube}PX1qZ6seZUQ{/youtube}
Το επίπεδο του προεκλογικού διαλόγου, στο οποίο πρέπει όλες οι πλευρές να προστρέχουν με την ίδια αδιαπραγμάτευση σύνεση και σοβαρότητα, είναι εξαιρετικά χαμηλό: κινδυνολογία, ψέματα, εκατοντάδες μπαρούφες και μια σκιαμαχία χωρίς περιεχόμενο. Μέχρι και το γήπεδο της ΑΕΚ μπήκε στην κουβέντα, μετά το ανεκδιήγητο σποτάκι του Σαμαρά.
Δεν μπορούμε πάντως παρά να εστιάσουμε στο πώς διαχειρίστηκε η συγκεκριμένη πλευρά την τραγωδία στο Charlie Hebdo. Η Νέα Δημοκρατία έμπλεξε τις μεγάλες και μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις στη Γαλλία και την παγκόσμια κατακραυγή με τη «θωράκιση της Ευρώπης». Εκεί δηλαδή όπου όλος ο κόσμος έβλεπε μια ομόθυμη καταδίκη της μισαλλοδοξίας, ο Σαμαράς μιλούσε για φράχτες και «θωράκιση» των Ελλήνων. Πόζαρε δε μπροστά στο φράχτη του αίσχους στον Έβρο, βάζοντας στο ίδιο καζάνι τους χιλιάδες κατατρεγμένους από τους πολέμους με μανιασμένους μουσουλμάνους-καλοθελητές αυτοκτονίας, που κινητοποιούνται από τους πετρελαιάδες.
Πρόκειται για μια επιχειρηματολογία η οποία δεν χωράει αντιρρήσεις, ακριβώς επειδή είναι παράλογη. Γενικά, δεν μπορείς να πείσεις έναν συνειδητά ηλίθιο ότι δεν αξίζει και δεν πρέπει να παριστάνει τον ηλίθιο. Ο Αντώνης Σαμαράς κλείνει τα μάτια μπροστά στην εξαθλίωση των ντόπιων και των μεταναστών και προτιμά να παίζει με τον φόβο και τα πιο ταπεινά συναισθήματα των ήδη φοβισμένων ψηφοφόρων.
Πόσο υποκρισία και αθλιότητα χωράει όμως σε έναν προεκλογικό αγώνα; Πόση τρομοκρατία θα αντέξει ο ανθρώπινος νους μέχρι να καταλάβει ότι οι τρομοκράτες κατοικοεδρεύουν στα Μέγαρα και μιλούν από τις οθόνες; Μέχρι να αντιληφθεί ότι μια παρέα επέλεξε να αποκλείσει με το έτσι θέλω 100.000 18άρηδες για μια γραφειοκρατική αστοχία;
Μπορεί, όπως θα έλεγε ο Βασίλης Ραφαηλίδης, οι εκλογές στην αστική δημοκρατία να χρησιμεύουν μόνο στο να επιλέγουμε το πρόσωπα του εκάστοτε «κυβερνήτη», αλλά είναι κι αυτή μια δεδομένη δυνατότητα. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι ο κόσμος θα αποδείξει με την ψήφο του ότι δεν είναι κανένας χαχόλος που εξαρτά την πολιτική του στάση από αστειότητες. Εδώ θα είμαστε πάλι αμέσως μετά τις εκλογές να τα δούμε όλα...
Υ.Γ.: Αλήθεια, στη Νιγηρία πήρε κανένας χαμπάρι τι συνέβη και σκοτώθηκαν 2000 άνθρωποι; Ή είναι «μαύροι» και απλώς δεν αξίζει να χαλάσει η ζαχαρένια μας;
