Και ενώ η ζωή σε λίμπο συνεχίζεται αέναα, η στήλη συνεχίζει κι αυτή να ψαχουλεύει για οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει συναισθηματικό ηλεκτρισμό σε αυτές τις μέρες απόλυτης ακινησίας.
Το φιλμ The Father, του γάλλου σκηνοθέτη Florian Zeller που είναι προτεινόμενο για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, ήταν μία τέτοια αφορμή για έντονη συγκινησιακή φόρτιση. Σε ένα Λονδρέζικο διαμέρισμα ζει εύρωστα ο Anthony (Anthony Hopkins), ένας ιδιότροπος ηλικιωμένος, που αρνείται συνεχώς τη βοήθεια που του προσφέρει η κόρη του Anne (Olivia Colman), παρόλο που ο ίδιος φαίνεται πως έχει αρχίσει να χάνει την αίσθηση του ποια είναι η πραγματικότητα, τι είναι αλήθεια και τι όχι. Το ιδιοφυές τρικ της ταινίας είναι πως μας βάζει βαθιά μέσα στην τρικυμία και τη σύγχυση του πρωταγωνιστή, καθώς παρακολουθούμε την παράδοξη ροή των γεγονότων -σαν θεατρικές πράξεις- που εξελίσσονται μέσα στο διαμέρισμα μέσα από το δικό του, μπερδεμένο, ταλαιπωρημένο μυαλό. Μέσα από τις εκπληκτικά φυσικές ερμηνείες των δύο αυτών τεράστιων ηθοποιών, που τους χάρισε δικαίως υποψηφιότητα για Όσκαρ, γινόμαστε μάρτυρες της βίαιης πράξης του να χάνει κανείς το μυαλό του, του πως η διαγραφή της μνήμης μπορεί να γίνει ένα βάρος ασήκωτο για τον ίδιο τον πάσχοντα όσο και για τους ανθρώπους του. Όταν ο νους αρχίζει να λιώνει και οι αναμνήσεις να γλιστρούν, δε μας μένει τίποτα, παρά μόνο ένα φθαρτό σώμα και η πιο βαθιά μοναξιά της ύπαρξης. Ένα ευρωπαϊκό δράμα υψηλού επιπέδου, που αν το είχα απολαύσει στον κινηματογράφο, το τέλος του θα με έβρισκε βουρκωμένο ανάμεσα σε άλλους, λίγο πριν ανοίξουν τα φώτα.
Οι σπιτίσιες, γλυκόπικρες, lo-fi pop μελωδίες της Linda Smith θα παρέμεναν ένα μυστικό για πολύ λίγους, χωρίς τη νέα κυκλοφορία Till Another Time: 1988 - 1996, από το indie label Captured Tracks, η οποία συγκεντρώνει 12 χειροποίητα, ηχογραφημένα σε κασέτα, τραγούδια από το ρεπερτόριο της αμερικανίδας μουσικού από εκείνη την εποχή. Η Linda Smith ήταν γνωστή σε λίγους, ακόμα και στη σκηνή της Βαλτιμόρης που δραστηριοποιούνταν από τα μέσα των 80s και έπειτα, καθώς όλη δράση συνέβαινε στο σπίτι της και έδινε πολύ σπάνια live -σε δύο από αυτά είχε ανοίξει μάλιστα και για τους Magnetic Fields. Το κομμάτι της “I So Liked Spring”, με το οποίο κλείνει η συλλογή, ήταν το μόνο που έτυχε λίγης περισσότερης αγάπης αρκετά χρόνια μετά, καθώς ακούστηκε στη σειρά Forever του Amazon. Σήμερα, η οικεία μελαγχολία που σκορπάνε τα σύντομα, απολαυστικά κομμάτια της Smith θα βρουν χώρο να μεγαλώσουν συναισθηματικά σε μία γενιά από μουσικόφιλους που έχουν μυηθεί σε αυτό τον ήχο. Το εμμονικό σκάψιμο του παρελθόντος μπορεί να μας φέρει μπροστά όχι μόνο σε υπερτιμημένες μπούρδες που κερδίζουν αναγνώριση χωρίς λόγο, αλλά και σε αληθινά, υποτιμημένα διαμαντάκια.
Μία ακόμα τέτοια φοβερή ιστορία χαμένη στις σκονισμένες σελίδες του παρελθόντος, είναι αυτή του καναδού κινηματογραφιστή και folk-americana μουσικού Willie Dunn. H νέα συλλογή Creation Never Sleeps, Creation Never Dies: The Willie Dunn Anthology από το label επανεκδόσεων Light In The Attic, έρχεται να συγκεντρώσει τις σημαντικότερες στιγμές του βαθιά ανήσυχου καλλιτέχνη, ο οποίος μπορεί να μη γνώρισε ποτέ τη mainstream αναγνώριση, αλλά είχε την εκτίμηση από μεταγενέστερους σημαντικούς μουσικούς που τον ανέφεραν ως βασική τους επιρροή -όπως, δηλαδή, συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο Dunn ήταν μια βαθιά ανήσυχη προσωπικότητα, όπως φαίνεται και μέσα από το μίνι φιλμ του The Ballad Of The Crowfoot. Με το ομότιτλο τραγούδι που το συνοδεύει και ανοίγει τη συλλογή και το πιο γνωστό του τραγούδι “I Pity The Country” κριτικάρει και διαμαρτύρεται απέναντι στις πολιτικές μίσους, αποικιοκρατίας και φυλετικού ρατσισμού των ιθαγενών πληθυσμών της χώρας του. Τα τραγούδια του Willie Dunn διακατέχονται από τη στόφα του κλασικού και ακούγονται σαν ζωντανά φαντάσματα μιας άλλης εποχής. Οι ανατριχίλες τους είναι πέρα για πέρα αληθινές.
Και μία ακόμη συλλογή, αυτή τη φορά από τα χεράκια μου, με τις καλύτερες μουσικές στιγμές από τον πιο ενδιαφέρον μουσικά μήνα του 2021 μέχρι στιγμής: Νέα Lana Del Rey, κονσεπτική St Vincent, σαρωτικοί Black Midi και άλλα πολλά που αξίζουν την προσοχή σας.