Ενώ γράφω τη στήλη αυτής της εβδομάδας το τοπίο έξω από το παράθυρο είναι παντού χιονισμένο, τα δέντρα έχουν γείρει από το βάρος του χιονιού, τα πουλάκια έχουν κρυφτεί στις φωλιές τους και επικρατεί μία συγκλονιστική ησυχία. Κάπως έτσι, συνειδητοποιώ πως αυτό το βαθιά χειμωνιάτικο σκηνικό αποτελεί την κορύφωση του μοτίβου μου αυτής της εβδομάδας: την επείγουσα ανάγκη για φύση. Όσο εμείς παραμένουμε εγκλωβισμένοι στις αστικές μας φάκες εδώ και 3 μήνες, με καθησυχάζει η σκέψη πως ο φυσικός κόσμος συνεχίζει να υπάρχει, να δέχεται τις αλλαγές των εποχών, να αποσυμπιέζεται με την ευκαιρία της μαζικής απουσίας, παρόλο που κάνουμε τα μέγιστα εδώ και τόσα χρόνια για να προκαλέσουμε ανισορροπία και ανεπανόρθωτη ζημιά στον πλανήτη που μας φιλοξενεί. Κάποια μέρα, σύντομα, θα ξανασυναντηθούμε μαζί του και ελπίζω τότε να τα εκτιμήσουμε όλα αλλιώς και να του συμπεριφερθούμε διαφορετικά.
Ένας δίσκος που εκφράζει έντονα το συναίσθημα της περιβαντολλογικής αγωνίας είναι η νέα δουλειά του Chuck Johnson, The Cinder Grove. Πρόκειται για έναν ambient americana νατουραλιστικό διαλογισμό, που πυροδοτήθηκε από τις καταστροφικές φωτιές στην Καλιφόρνια. Εκεί, ο αμερικανός μουσικός με τον σύντροφό του είχαν αγοράσει ένα σπίτι στο Όκλαντ για να φύγουν από την πόλη και να αλλάξουν την ποιότητα ζωή τους, όταν μετά από λίγο χρονικό διάστημα, κάηκε ολοσχερώς μαζί με ατελείωτα δάση κωνοφόρων. Η απώλεια, λοιπόν, ενός κόσμου όπως τον ξέραμε και μίας άλλης ζωής, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της μαγευτικής δουλειάς, που αν τις δώσετε χώρο και χρόνο θα κατακλύσει το μυαλό και κυρίως τη ψυχή σας.
Ο εν λόγω δίσκος θα μπορούσε άνετα να βρει μέρος στις δύο ταινίες εποχής με americana/western αισθητική που παρακολούθησα τις τελευταίες μέρες και μεταφέρουν, επίσης, πιο έμμεσα ένα μήνυμα αγάπης και ανησυχίας για τον τρόπο που στεκόμαστε απέναντι στον φυσικό μας πλούτο. Το First Cow της Kelly Reichtard και το News Of The World του Paul Greengrass, είναι δύο πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες, σε επίπεδο κινηματογραφικής προσέγγισης, αλλά και οι δύο βασίζονται σε μία παράδοξη φιλία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, ενώ διασχίζουν τις παρθένες εκτάσεις μιας ρημαγμένης χώρας, γεμάτης αντιφάσεις. Το πρώτο εκτυλίσσεται στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν ένας περιπλανώμενος μάγειρας συναντά έναν Κινέζο στα δάση του Όρεγκον και αποφασίζουν να στήσουν μαζί μία «παράνομη» επιχείρηση, κλέβοντας κάθε βράδυ από το γάλα της μοναδικής αγελάδας της περιοχής που ανήκει στον τοπικό τσιφλικά της περιοχής για να φτιάξουν μπισκοτάκια και να τα πουλήσουν στην αγορά του χωριού. Μέσα από αυτή την ιστορία αναπτύσσεται μία ζεστή φιλία, στην οποία ο καθένας ξεδιπλώνει τα κρυφά όνειρα μιας άλλης ζωής, μέχρι το συγκινητικό φινάλε.
Tο News Of The World μας μεταφέρει λίγο αργότερα χρονικά, στην περίοδο μετά το τέλος του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου και αφηγείται την ιστορία ενός άντρα που ταξιδεύει από πόλη σε πόλη για να διαβάσει τις ειδήσεις του κόσμου στους κατοίκους των μικρών, ξεφτισμένων από τον πόλεμο χωριών του Τέξας. Πολύ σύντομα, όμως, στην ταινία θα βρεθεί στο δρόμο του ένα κοριτσάκι, το οποίο είχαν κλέψει από τη γερμανική οικογένειά της οι Ινδιάνοι και τώρα που πέθαναν, έχει μείνει μόνο σε έναν σκληρό κόσμο χωρίς να ξέρει γρι αγγλικά. Έτσι, λοιπόν, αναλαμβάνει να τη γυρίσει στην οικογένεια που της έχει απομείνει, αλλά δεν είχε προβλέψει πως το κοριτσάκι αυτό θα του ξυπνήσει αισθήματα πατρικής αγάπης. Είναι δύο διαφορετικές ταινίες που εμπνέουν συγκίνηση με λιγότερο και περισσότερο προβλέψιμο τρόπο η κάθε μία, αλλά πέρα από δύο δυνατές σχέσεις, προσφέρουν και νατουραλιστικές εικόνες, αχανείς εκτάσεις γης και σκηνικά φυσικού πλούτου που μοιάζουν να προέρχονται πλέον από ένα άλλο σύμπαν, ενώ προσγειώνονται στην οθόνη μας.
Σε άλλα νέα, οι Mogwai προετοιμάζονται εντατικά για την κυκλοφορία του δέκατου άλμπουμ τους, As The Love Continues, το οποίο παρουσίασαν το σαββατοκύριακο μέσα από ένα φανταστικό, αρτιστίκ, βιντεοσκοπημένο live, σκορπώντας ανυπομονησία γι’ αυτό που έρχεται. Η παραγωγή έχει γίνει από τον Dave Fridman, στο άλμπουμ θα ακούσουμε συμμετοχές του συνεργάτη του Trent Reznor, Atticus Ross και του σαξοφωνίστα Colin Stenson, ενώ ο πρώτος στίχος στο εκπληκτικό "Ritchie Sacramento" προέρχεται από μια φράση του David Berman. Έχω ένα σοβαρό προαίσθημα πως καταφθάνει ένας από τους δίσκους της χρονιάς.
Μία από τις τελευταίες μου ανακαλύψεις με την οποία χαίρομαι μόνος μου, είναι η playlist που διαχειρίζεται και ανανεώνει πυκνά συχνά με δικά του tracks/ συνεργασίες, αλλά και με εκλεκτικά διαμαντάκια που τον εμπνέουν, ο Four Tet. Από το νέο δίσκο του Madlib (στον οποίο έχει credits συμπαραγωγού) μέχρι άγνωστα blues rock κομμάτια, και από dancefloor εκλεκτισμό μέχρι ανατολίτικη jazz, αφεθείτε στον ηχητικό λαβύρινθο του κατά κόσμον Kieran Hebden και μόνο κερδισμένοι θα βγείτε.
Τέλος, η δισκογραφική Jagjaguwar (Bon Iver, Angel Olsen, Sharon Van Etten) γιορτάζει τα 25α γενέθλια της με μία σειρά από ξεχωριστές κυκλοφορίες, με την πρώτη να ονομάζεται Dilate Your Heart, με συμμετοχές από πολύ γνωστά ονόματα του ρόστερ του label. Σύμφωνα με τους ίδιους, «κάθε μία από αυτές τις κυκλοφορίες θα αναβιώνει ένα μάντρα από το παρελθόν της δισκογραφικής, προδίδοντας του νέο νόημα». Για την ώρα, βάζω στα ακουστικά ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της Jagjaguwar, το For Emma, Forever Ago, ντύνομαι ζεστά και κατεβαίνω να κόψω ξύλα για τη στόφα στην καλύβα και να κυνηγήσω τροφή σας αφήνω για να περπατήσω στους χιονισμένους δρόμους της Αθήνας.
