Μπορεί μέσα στους καιρούς που διανύουμε η είδηση για τον αποκλεισμό της συγκλονιστικής και απίστευτα «εδώ και τώρα» σειράς I May Destroy You από τις Χρυσές Σφαίρες με την παράλληλη συμπερίληψη εύπεπτων και φθηνών τηλεοπτικών προϊόντων (που ακόμα και οι σεναριογράφοι τους είναι έξαλλοι με το γεγονός) να μη μοιάζει με “first world problem”, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι και με το παραπάνω. Γιατί έρχεται να μας υπενθυμίσει εμφατικά πως, τελικά, οι αποφάσεις, από τις μικρότερες μέχρι τις μεγαλύτερες σε αυτό τον πλανήτη, λαμβάνονται από μυωπικά, προνομιούχα άτομα που δεν έχουν καμία επαφή με όλα όσα απασχολούν τις σύγχρονες κοινωνίες. Σε μία εποχή όπου το #MeToo και το “I Can’t Breathe” έχουν συμβεί, κάποιοι επιμένουν να οραματίζονται έναν κόσμο χωρίς κριτική σκέψη και φωνή. Και δε χρειάζεται καν να πάμε πολύ μακριά για να τους βρούμε μπροστά μας.
Ενώ οι φωνές ενάντια στο Spotify για τις ύποπτες νέες AI λειτουργίες του και τα πενιχρά έσοδα που λαμβάνουν οι μικρότερου μεγέθους καλλιτέχνες από αυτό, πληθαίνουν, το Soundcloud έρχεται να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τη θέση του ως την πιο ευσυνείδητη καλλιτεχνικά πλατφόρμα streaming. H ανακοίνωση μίας νέας, πιθανής λειτουργίας, μέσω της οποίας οι fans θα μπορούν να πληρώνουν χωρίς μεσάζοντες τους αγαπημένους του μουσικούς για το καλλιτεχνικό προϊόν που τους προσφέρουν, μπορεί να ακούγεται ουτοπικό, αλλά όχι αδύνατο. Δεν είναι ακόμη σαφές το τι σημαίνει αυτό ακριβώς, αλλά στην ιδανική του μορφή, όπως το φαντάζομαι τουλάχιστον, για κάθε stream που λαμβάνει ο καλλιτέχνης, θα μπορεί να μοιράζεται ακριβώς το ποσό που του αναλογεί με βάση μία σταθερή, μηνιαία δόση του χρήστη, χωρίς να χάνονται τα έσοδα στα συμφραζόμενα. Όλα αυτά είναι εικασίες, μέχρι την επίσημη ανακοίνωση που θα πραγματοποιηθεί μέσα στον Μάρτιο, αλλά μέχρι τότε μπορώ να φαντασιώνομαι το ιδανικό μοντέλο καλλιτέχνη-fan για να μπορέσει να ανθίσει με αληθινά, μουσικοφιλικά κριτήρια το streaming.
Έχω την αίσθηση πως πέρασε κάπως και δεν ακούμπησε αυτή η είδηση, αλλά οι Vampire Weekend έχουν ένα καινούριο άλμπουμ εκεί έξω. Εντάξει, δεν είναι ακριβώς αυτό που ακούγεται, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για δύο κομμάτια-επανεκτελέσεις του “2021” (τραγούδι από το τελευταίο τους άλμπουμ, του οποίου δηλώνω μεγάλος fan άφοβα), τα οποία διαρκούν...20 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα το καθένα, και κάπως έτσι προκύπτει και ο τίτλος 40:42 της νέας αυτής δουλειάς. Το αρχικό κομμάτι μετατρέπεται σε δύο ευφάνταστες, αρτιστίκ και κάπως αλλοπρόσαλλες συνθέσεις μέσα από τις ορέξεις του jazz μουσικού Sam Gendel, κρατώντας τες και τις δύο σε απολύτως συμμετρικές, OCD friendly χρονικές διάρκειες, για τους εμμονικούς hipster φίλους του γκρουπ που αδημονούν για μία νέα τους δουλειά, όσο περιμένουν τον καφέ με σόγια, κινόα, gluten-free γάλα σύκου που παρήγγειλαν στο πολύ καλά κρυμμένο, αγαπημένο τους μαγαζί στο Μπρούκλιν.
Οπωσδήποτε η πιο κουλή είδηση της εβδομάδας θα πρέπει να είναι η ανακοίνωση ενός νέου άλμπουμ που θα βγει μέσω της, πάντα εκλεκτικής και ιδιόρρυθμης, δισκογραφικής Sacred Bones και θα κυκλοφορήσει από ένα νήπιο, ονόματι Luca Yupanqui. Φυσικά και αστειεύομαι, δεν θα μπορούσε να είναι αυτή η πιο παλαβή είδηση των ημερών, αλλά το ότι το άλμπουμ αυτό το «ηχογράφησε» ενώ ακόμη βρισκόταν στην κοιλιά της μάνας του, είναι. Το Sounds Of The Unborn, που θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο, είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος, καθώς οι κινήσεις του εμβρύου μέσα στη κοιλιά της μάνας του (η Elizabeth Hart των Psychic Ills) μεταφράστηκαν σε ήχους μέσω βιοηχητικής MIDI τεχνολογίας, που εξάγονταν στο synthesizer του μπαμπά του (Iván Diaz Mathé, επίσης μουσικός). Αυτόπτες μάρτυρες λένε πως μόλις άνοιξε τα μάτια του, το μωράκι δεν έκλαψε άλλα ζήτησε να αλλάξει η παραγωγή στο τρίτο κομμάτι του άλμπουμ γιατί εκείνη την ημέρα είχε αφωνία.
Πάντα μου την έσπαγε όταν έβλεπα γραφιάδες να κάνουν πρόμο παράλληλα projects τους μέσα από τις στήλες τους, οπότε τώρα ήρθε η σειρά μου να τους πληρώσω με το ίδιο νόμισμα (στο μυαλό μου μόνο). Δύο Παρασκευές τον μήνα θα έχω την τιμή να μοιράζομαι τα decks του Avopolis Radio με την Εύη Χουρσανίδη aka Άκου Αυτό από τις 18:00 ως τις 20:00 για να σας προσφέρουμε τη δυνατότητα να ακούσετε όλους τους λόγους για τους οποίους διαφωνούμε ατελείωτα για μουσική, ταινίες, σειρές, βιβλία, στη ζωή off air. Μερικές φορές συμφωνούμε κιόλας. Και σε μία από αυτές τις στιγμές είπαμε να ξεκινήσουμε το(υς) Low Fidelity.
