Welcome home, it's been too long, we've missed you.
Επίσημα οι Madrugada διαλύθηκαν το 2008, όμως στην Ελλάδα πάντα με τον ένα ή τον άλλον τρόπο ήταν πάντα «παρών». Θες από τις διαρκείς επαναλήψεις σειρών που χρησιμοποιήσουν κατά κόρον διάφορα τραγούδια τους, θέλεις από τον αγαπητό Sivert Høyem που εμφανιζόταν συχνά-πυκνά σε clubs/Festivals μέχρι και στο Ηρώδειο έχει παίξει , καθώς και από τις δισκογραφικές δουλειές του ίδιου του Høyem που πάντα μας θύμιζαν τους Madrugada, το όνομα των Madrugada παρέμενε στην επικαιρότητα. Όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα συγκροτήματα που το διαλύουν κάποια στιγμή, τα πρώτα χρόνια οι απαντήσεις τους στην ερώτηση εάν θα παίξουν ξανά μαζί, είναι ένα κατηγορηματικό όχι, μετά από μερικά χρόνια η απάντηση είναι ποτέ με λες ποτέ, ώσπου έρχεται μια «αφορμή» για την επανασύνδεση. Η αφορμή για τους Madrugada ήταν η συμπλήρωση των 20 χρόνων του ντεμπούτο τους άλμπουμ Industrial Silence (1999), ακολούθησε μια Ευρωπαϊκή περιοδεία με 3 θριαμβευτικές εμφανίσεις τους στην Ελλάδα, και η φυσική συνέχεια ήταν ένα νέο άλμπουμ.
Οι προσδοκίες για τους φανατικούς οπαδούς πάντα είναι τεράστιες όταν κυκλοφορεί ένα καινούριο άλμπουμ μετά από τόσα χρόνια, ένας μέσος οπαδός θα είναι ευχαριστημένος εάν το άλμπουμ περιέχει 2-3 καλά τραγούδια, και πάντα θα υπάρχουν και αυτοί που θα προτιμούσαν να μείνουν με την ανάμνηση των πρώτων άλμπουμ. Η πρώτη ακρόαση του Chimes At Midnight σε αφήνει με την αίσθηση του γνώριμου. Ναι, αυτό που ακούς είναι Madrugada, είναι ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να είχε βγει αμέσως μετά το Madrugada άλμπουμ, και πρέπει να το ακούσεις ξανά για να διαπιστώσεις τις λεπτομέρειες. Όταν διαβάζεις ότι το “The World Could Be Falling Down”, είναι από την εποχή του Industrial Silence, κλείνεις τα μάτια και προσπαθείς να το φανταστείς στο 1999. Το “Nobody Loves You Like I Do”, το πρώτο τραγούδι του άλμπουμ, είναι ιδανικό για να αποδώσει την μελαγχολία που έχουν οι Madrugada σε πολλά από τα τραγούδια τους, ακολουθεί το «συναυλιακό» τραγούδι που σε αρκετές εμφανίσεις τους ξεκινούν με αυτό, το “Running From The Love Of Your Life”, ενώ το “Help Yourself To Me” θα μπορούσε να ήταν τα επόμενο αγαπημένο τραγούδι των «rock» ραδιοφωνικών σταθμών της πόλης. Το “Empire Blues”, έχει έναν παιχνιδιάρικο ρυθμό και είναι το μοναδικό τραγούδι του άλμπουμ που ξεφεύγει λίγο από την μελαγχολία που διακατέχει τα άλμπουμ, ενώ το 4ο single και video clip του άλμπουμ το “Ecstasy”, είναι μια κατάθεση ψυχής από τον Høyem.
Το Chimes At Midnight είναι ένα άλμπουμ που τιμά την ιστορία των Madrugada. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο τους και δεν έχει και καμιά σημασία, αλλά είναι ένα άλμπουμ που στέκει επάξια στην δισκογραφία τους. Είπαμε και πριν, όλα είναι γνώριμα, είναι σαν να έχεις να δεις/μιλήσεις με έναν αγαπημένο σου φίλο για πολλά χρόνια, και μόλις τον δεις ξανά, είναι σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα. Φανατικό οπαδό των Madrugada δεν με λες με τίποτα, και προσωπικά μου αρέσουν περισσότερο οι προσωπικές δουλειές του Sivert Høyem. Στην ακρόαση του Chimes At Midnight όμως, υπάρχει ένα τραγούδι που έχει «αδικηθεί» από πλευράς single/video clip/ακροάσεων στο Spotify. Δεν είναι άλλο από το καλύτερο τραγούδι για εμένα του άλμπουμ, το ανατριχιαστικό “Stabat Mater”. Για τέτοια τραγούδια, αξίζει και με το παραπάνω η όποια επανένωση. Απλά ακούστε το και θα με θυμηθείτε…
