Ένας ακόμα θάλαμος Επικοινωνίας ανοίγει, αυτή την φορά για να υποδεχτεί τον Άσωτο Υιό, μια από τις περιπτώσεις εκείνες που καθόρισαν την έννοια του underground στην Αθηναϊκή metal σκηνή. Ο Ηλίας Αποστολάκης των Sun of Nothing καταθέτει ακόμα μια φορά πλεμόνια και ψυχή στην μουσική, με το Maze που μόλις κυκλοφόρησε να είναι από τους δίσκους που περιμέναμε περισσότερο από κάθε τι, τα τελευταία χρόνια, μετά την επαναδραστηριοποιηση της Venerate Industries. Για να δούμε τι είπαμε.
Καλησπέρα Ηλία, σε καλωσορίζω στον Θάλαμο Επικοινωνίας και τι πιο ευχάριστο νέο για εμένα ο ερχομός ενός νέου δίσκου από τους Sun of Nothing. Θα ήθελα να γνωρίζεις, πως σας είδα πρώτη φορά live, αμέσως μετά την κυκλοφορία του ...And Voices, Words, Faces, Complete the Dream album. Θυμάσαι τίποτα από εκείνα τα αρχαία τα χρόνια;
Καλησπέρα και ευχαριστώ για την πρόσκληση! Μόνο 17 χρόνια έχουν περάσει από τότε. Θυμάμαι αρκετά πράγματα από εκείνην την εποχή. Θέλεις να μάθεις κάτι συγκεκριμένο για τότε;
Δεν μου βγαίνουν τα νούμερα. Ποιον είχαμε πρωθυπουργό όταν τραγουδούσες για πρώτη φορά το Thank You;
Νομίζω είχαμε Σαμαρά.
Λοιπόν ήταν 2003 και είχαμε Κώστα Σημίτη, μάλλον τα έχεις μπλέξει. Ερχόμαστε στο 2024, στον νέο σας δίσκο που λέγεται Maze, δλδ στα ελληνικά "Μαζί". Το ερώτημα είναι “Μαζί με τι;” φίλε Ηλία;
Πραγματικά είσαι εντελώς άσχετος αναρωτιέμαι πώς σε έχουν ακόμα στο Avopolis. “Μaze” στα ελληνικά όλοι ξέρουν πως σημαίνει λαβύρινθος.
Αποκλείεται. Θες να με κοροϊδέψεις. Για ποιο λόγω να ονομάσεις τον δίσκο σου λαβύρινθο;
Ο δίσκος ονομάστηκε λαβύρινθος, λόγω της ζωής που ζούμε. Όσο πιο πολλές έγνοιες, υποχρεώσεις, ψυχολογικά τερτιπια, όσο πιο επικίνδυνη γίνεται η ζωή γύρω μας, τότε ζούμε σε έναν λαβύρινθο. Κανονικό της κοινωνίας και εικονικό λαβύρινθο του ψυχολογικού μας κόσμου.
Επειδή παρεξηγήθηκα με αυτό που είπες για το avopolis, θα σε κολλήσω στον τοίχο τώρα με αυτή την πολύ ψαγμένη ερώτηση: «…και ποιος θα μπορούσε να είναι ο μίτος της Αριάδνης στον περίπλοκο κόσμο που ζούμε μέσα μας και έξω μας;».
Όχι ρε δεν σε παρεξήγησα. Αλλά θα απαντήσω. Ο μίτος του σύγχρονου ανθρώπου είναι το ένστικτο του και η διαίσθησή του στο να μπορεί να αισθάνεται πως κάτι για αυτόν είναι λάθος ή σωστό.
Περίμενα να μου πεις κάτι πιο πεζό, πχ: «για μένα ο μίτος είναι να κάνω αέριες κωλοτουμπες με το skate μου»...
Το πήρα σαν troll ερώτηση. Η απάντηση ήταν πνευματώδης, μέσα στα όρια του χιούμορ. Υπό συνθήκες ισχύει και αυτό που λες για τις κωλοτούμπες. Είναι και αυτό μια διέξοδος.
Πάντως ήθελα να σου πω ότι εγώ ανέμενα ένα ψιλοατμοσφαιρικό δίσκο, ώριμο υπό μια άποψη, αλλά δώσατε γερό πόνο. Γιατί τόσο ένταση, Ηλία; Σεν περνάτε καλά σε αυτό το ειδυλλιακό περιβάλλον; Τι σας λείπει ρε σεις;
Η μουσική βγαίνει από μέσα μας. Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο αυτό αλλά είναι όπως μας βγει κάθε φορά. Εδώ σκληρή η φάση, όπως σκληραίνει και η ζωή μας μέρα με την μέρα. Πολλά λείπουν στον σύγχρονο άνθρωπο. Άλλοι γεμίζουν το κενό με λεφτά, άλλοι με κραυγές. Είναι πάντα όπως μας πάει η ζωή μας. Μπορεί να υπάρξει ατμοσφαιρικό υλικό στο επόμενο άλμπουμ. Είναι κάτι που δεν μπορούμε να το προγραμματίσουμε.
Τώρα που είπες επόμενο και επειδή καλά καλά δεν έχουμε χαρεί το φετινό, δεν θα σε ρωτήσω γιατί εξαφανιστήκατε, επειδή δεν είμαι ούτε δημοσιογράφος ούτε αδιάκριτος, όμως μπορώ να σε ρωτήσω τι θα σας έκανε να μην εξαφανιστείτε ξανά ως μπάντα και να έχετε μια σχετικά ζωντανή παρουσία στον καλλιτεχνικό ιστό του τόπου;
Συνήθως ένα καινούργιο άλμπουμ πρέπει να παιχτεί ζωντανά. Σε όσα μέρη καταφέρεις να κλείσεις ένα λάηβ ή και σε κάποιο που μπορεί να σε ρωτήσουν αν θέλεις να παιξεις. Αυτό ισχύει και για Ελλάδα και για το εξωτερικό. Απονιά φάση και μετά είναι λίγο ηλίθιο να έχεις έναν δίσκο 3 χρόνια και να παίζεις τα ίδια ξανά και ξανά. Καθότι υπάρχουν και καθημερινές δουλειές που δεν μπορούμε να της παρατήσουμε, πρέπει να ελέγχουμε τι και που μπορούμε να παίξουμε. Υπάρχουν μπάντες στο εξωτερικό και στο εσωτερικό που το κάνουν αυτό. Για να μην πολυλογώ, θεωρώ πως οι έξυπνες κινήσεις και τα ωραία λαηβ είναι αυτό που θα κρατήσει τους Sun of Nothing στο συναυλιακό σανίδι. Και προσωπικά είναι κάτι που υπεραγαπώ και όταν δεν παίζω ζωντανά, μου λείπει πολύ.
Έχετε κάνει, αν θυμάμαι καλά, παλιότερα, μια μίνι ευρωπαϊκή περιοδεία. Θα έμπαινες πάλι σε διαδικασία και οικονομικό ρίσκο να το ξανακάνεις;
Θα έμπαινα, ναι. Τολμηρές κινήσεις να βγεις, μετά από πολλά χρόνια έξω, βέβαια. Ποτέ δεν ξέρεις πως πρόκειται να πάει το θέμα. Και αν δεν είσαι μια μπάντα με κάποιο βεληνεκές, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο, γιατί έχεις και την παράμετρο της ζωής σου. Που περιλαμβάνει δουλειές, υποχρεώσεις και ό,τι άλλο έχει ο καθένας. Πάντως θα το έκανα ξανά. Ίσως σε μικρότερη κλίμακα όσον αφορά της ημερομηνίες.
Ένα τουρ στα νησιά πάντως το καλοκαιράκι, είναι ακόμα πιο δύσκολο αν με ρωτάς. Sun of Nothing live in Mykonos, θα το έψηνες;
Μάλλον όχι. Εκτός και αν ήταν όλη η αφρόκρεμα εκεί και τους ταλαιπωρούσαμε τα αυτιά και έφευγαν με ψυχολογικά μετά.
Άνοιγα μια μπελβεντερε στο Ammos για Sun of Nothing. Θα ήταν something. Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για την όμορφη επικοινωνία, είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα εκτιμήσει το Μαζί και θα περάσει υπέροχα στα επόμενα live που ετοιμάζετε. Η αποφώνηση είναι όλη δικιά σου, Ηλία.
Ευχαριστώ εσένα για την πρόσκληση να πούμε 5 λόγια. Τι άλλο; Nα είμαστε ήρεμοι εκεί που πρέπει και αγκάθι στα κακώς κείμενα. Lotta Continua.
