Το σημερινό Παρατηρητήριο είναι το πρώτο της Άνοιξης του 2021 και αυτό από μόνο του είναι μια αισιόδοξη νότα. Προσπαθούμε να παραμείνουμε αισιόδοξοι εδώ στην Επιτροπή, γιατί αυτό μας έχει απομείνει. Και παρατηρούμε. Όχι σιωπηλά, αλλά δημιουργικά. Πάμε να κάνουμε μια ανασκόπηση της επικαιρότητας με τον δικό μας μοναδικό τρόπο.
Η διάλυση των Daft Punk ήταν η είδηση που κυριάρχησε την προηγούμενη εβδομάδα στην παγκόσμια μουσική κοινότητα και είναι αλήθεια ότι και εμείς στην Επιτροπή στεναχωρηθήκαμε πολύ γιατί όπως και να το κάνεις εμείς στο μέταλ δεν έχουμε συνηθίσει να χαλάει κάτι πάνω στην απόλυτη δόξα του, συνήθως το ξεζουμίζουμε μέχρι την τελευταία ρανίδα έμπνευσης που μπορεί να υπάρξει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Daft Punk, σας ευχαριστούμε για όλα
Τα αγαπημένα μας ρομπότ έκαναν το χρέος προς την μουσική, τα τραγούδια τους μπήκαν σχεδόν σε όλα τα σπίτια της οικουμένης (εντάξει, όχι των χατζημεταλλάδων) και κυρίως, δε μας έκαναν σε καμιά περίπτωση να αισθανθούμε ότι δεν είναι καλλιτεχνάρες. Ακόμα και με τον τρόπο που τα σπάσανε. Βέβαια, εμείς προφανώς και δεν πιστεύουμε σε πραγματική διάλυση των Daft Punk. Λογικά σε λίγα χρόνια θα κάνουν reunion για να μαζέψουν όλο το χαρτί των καλοκαιριών φεστιβάλ, οπότε και οι τότε φραγκάτοι 40ρηδες θα δίνουν και 100 ευρώ για μιάμιση ώρα παλιές επιτυχίες και καλά θα κάνουν οι άνθρωποι. Δεν κρίνουμε. Έτσι είναι οι μπίζνες.
Ο Adam Darski ή αλλιώς Nergal ή αλλιώς ο τύπος από τους Behemoth ξεκίνησε αγώνα κατά των πολωνικών αρχών γιατί καταδικάστηκε για βλασφημία επειδή ανέβασε μια φωτογραφία στην οποία πάταγε μια εικόνα της Παναγίας. Θεοσεβούμενες οργανώσεις του έκαναν μήνυση γιατί «την Παναγία δε θα την ξαναβρίσεις, την Παναγία…» και κάπου εκεί ξεκινά το πανηγύρι. Ο Nergal ξεκίνησε gofund λογαριασμό ώστε να καλυφθούν όχι μόνο τα δικά του έξοδα, αλλά και των υπόλοιπων πολωνών καλλιτεχνών που έχουν παρόμοια προβλήματα λογοκρισίας. Κάπου εδώ, θα λέγαμε μπράβο ρε Νέργκαλ παικταρά, αλλά, δυστυχώς, για σένα θυμόμαστε ότι ήσουν περισσότερο ισαποστάκιας απ’ όσο έπρεπε, για να μην χάσεις το κοινό σου. Κοίτα τι πλάκα έχει που ο φασισμούλης σου χτυπάει την πόρτα ρε μλκ… Δύσκολοι καιροί για no politica, τα έχουμε ξαναπεί. Επειδή όμως εμείς δεν είμαστε σαν και σένα, θα στηρίξουμε τον αγώνα σου, ποστάροντας όμως το πολύ ωραίο κείμενο των Ελλήνων Yovel που κάνουν και αυτοί τον δικό τους αγώνα from day one.
https://www.facebook.com/yovelband/posts/3229182120641488
Και επειδή δεν θέλουμε να νομίζετε ότι όλα αυτά είναι πολύ μακριά από εμάς, να σας ενημερώσουμε ότι ήδη οι Κύπριοι αδελφοί μας έχουν μαζέψει 2.500 υπογραφές για να μην στείλει η Κύπρος το τραγούδι "El Diablo" της Έλενας Τσαγκρινού στον φετινό διαγωνισμό της Eurovision και μάλιστα, απειλούν ότι θα κάψουν τον ΡΙΚ, εάν δεν συνετιστούν οι διοικούντες του δημόσιου τηλεοπτικού σταθμού που έκανε την ανάθεση. Εμείς πάντως εάν είμασταν στην θέση τους, προφανώς και θα μαζεύαμε υπογραφές, αλλά για άλλο λόγο. Κι αυτός θα ήταν η αποφυγή της ζημιάς του δημοσίου από την αποζημίωση που θα έπρεπε να καταβληθεί στη Lady Gaga για το ξεδιάντροπο rip-off. Παραθέτουμε το τραγούδι για την επιβεβαίωση εκ μέρους σας.
Σε άλλα νέα που διάβασα εδώ στο Avopolis, που πιθανώς συνδέονται, μπορεί και όχι, ο Iggy Pop απαγγέλει Dylan Thomas σε ένα σπαρακτικό video και ο The Boy θα κυκλοφορήσει δίσκο με παιδικά τραγούδια, όπως θα ήθελε αυτός να ακούγονται. Έτσι όπως πάμε, ο 6χρονος Βασιλάκης δύσκολα θα αποφύγει τον Jack Daniels σε σφηνοπότηρα και τον Καρέλια άφιλτρο κι αυτό το λέω με σχετική βεβαιότητα πλέον. Ίσως πρέπει να αρχίσω πάλι να πλασάρω power metal και κορεάτικη ποπ γιατί όλο αυτό παίρνει μια περίεργη τροπή. Ίσως και τα 2 μαζί σε ένα. Πάρε κόσμε.
Για να επανορθώσω με όλη αυτή την κακογουστιά που σας κέρασα σήμερα, θα προχωρήσω με κάποιες προτάσεις που αξίζουν να τσεκάρετε στον ελεύθερο χρόνο σας. Αρχίζουμε με τους τούρκους Altın Gün οι οποίοι το γλεντάνε με ανατολίτικους ρυθμούς και ψυχεδελορόκ από αυτό το ωραίο, το πολύχρωμο. Μακριά από τις αγκαλιές του Ερντογάν, το σχήμα δραστηριοποιείται στο εξωτικό Άμστερνταμ, που ίσως παρέχει στους καλλιτέχνες όλα τα εφόδια (πονηρό κλείσιμο ματιού) για μια από τις καλύτερες παραγωγές που έχω ακούσει στο είδος, τα τελευταία χρόνια.
Πάμε κάπου τώρα που ίσως δεν το περιμένατε. Κάποτε πίσω στο 1987, στην USA ήταν ένα γκρουπ που λεγόταν Redd Baron που κατάφερε να κυκλοφορήσει μόνο δύο demo. Στο δεύτερο από αυτά, υπήρχε μια ατελείωτη κομματάρα με τίτλο "Dow Jones" και κάπως έτσι τους ανακάλυψα, μέσω της παγκόσμιας πλατφόρμας αναζήτησης Google. Πολλά, πολλά χρόνια αργότερα, οι Redd Baron, ως περήφανοι boomers πλέον, αποφάσισαν να βγάλουν νέο δίσκο. Που είναι και αξιοπρεπής. Κι εγώ οφείλω στη μοίρα να τους δώσω λίγο χώρο σε ένα άρθρο, στην άλλη άκρη της γης, ώστε να τσεκάρουν τα κλγδ το καλοπαιγμένο heavy metal τους.
Κλείνουμε το σημερινό Παρατηρητήριο με μια πρόταση που έστειλαν φίλοι της Επιτροπής και τους ευχαριστούμε για αυτό. Πορωτικό thrash metal από το Πίτσμπουργκ που πατάει με το ένα πόδι στο punk άρα ας το πούμε crossover. Με την Clarissa Badini στις φωνές να είναι το υπερόπλο της λυσσασμένης επίθεσής τους, οι Vicious Blade με το ομώνυμο EP τους δίνουν την πιο σοβαρή απάντηση σε πλαστικές μπάντες τύπου Arch Enemy. Το underground των ΗΠΑ βράζει τα τελευταία χρόνια λόγω της επίδρασης Trump και θεωρώ, θα δούμε πολλά ωραία πραγματάκια μέσα στην χρονιά. Καλό υπόλοιπο εβδομάδας.
