Μετά την ολοκλήρωση των πρώτων κύκλων των Χαρούμενων Διακοπών και του Θαλάμου Επικοινωνίας με τον Επίτροπο (εάν δεν καταλαβαίνεις τι γράφω, δες προηγούμενα Παρατηρητήρια), αποφάσισα σήμερα να κάνω ένα wrap up επικαιρότητας που έχει τρέξει όλο αυτόν τον καιρό που δεν με απασχολούσαν τα εγκόσμια, αλλά μόνο η μουσική αυτή καθαυτή. Και δεν υπάρχει καλύτερη αφορμή να ξεκινήσουμε την κατάβαση, από την συνέντευξη του κυρίου Λώρη, δηλαδή του διευθυντή της Xlalala (ex-DIDI), ΟΛΟΓΡΑΦΩΣ αυτός που φέρνει τους Μέηντεν, στο ροκινγκ.γρ.
Τι μάθαμε, διαβάζοντας την πολύ όμορφη συζήτηση του με τον Αντώνη Μουστάκα;
Μάθαμε ότι η μουσική βιομηχανία ελέγχεται από αγγλοσαξονικό λόμπι, γεγονός που αυξάνει τις τιμές των εισιτηρίων, άρα πρέπει να στηρίξουμε την ελληνική σκηνή για να ρίχνουμε το κόστος, αφού τους ντόπιους θα τους πληρώνουμε πιο λίγο, μωρέ. Εγώ προτείνω οι διοργανωτές να πλευρίσουν τον Τζώρτζ Σώρος και με πρόσχημα τον έλεγχο των μαζών (και μάλιστα σκληροπυρηνικών ομάδων όπως θεωρούνται οι μεταλλάδες) να χρηματοδοτεί τις μεγάλες παραγωγές με αντάλλαγμα την Μακεδονία μας. Λύσεις υπάρχουν. Από το να βλέπουμε 100 φορές σερί VIC και Rotting Christ για τα επόμενα 10 χρόνια, χίλιες φορές καλύτερα δουλάκια του Soros. Sorry κιόλας.
Μάθαμε επίσης ότι τα κλγδ που θα πάνε στα επικείμενα festival θα πρέπει να έχουν σωστή συμπεριφορά, σύμφωνα με τις οδηγίες στις αφίσες ώστε να μην κολλήσει Covid o ένας τον άλλον. Συγκεκριμένα ειπώθηκε ότι «πρέπει να πλένουμε τα χέρια μας». Τέλεια. Μετά τους μλκες με τα κινητά δηλαδή, θα έχουμε και τους μλκες με τα αντισηπτικά, αυτό μας λέει με λίγα λόγια. Ελπίζω η επιχείρηση «καθαριότητα» πέρα από τα χέρια να επεκταθεί και στο υπόλοιπο σώμα με το κέντρο ενδιαφέροντος μας να επικεντρώνεται στις «μασχάλες», όπου και εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα στα φεστιβάλ.
Τελειώνουμε αυτή την ενότητα, με την τρομερή επιχειρηματική τρίπλα που μας κοινοποιήθηκε. Στον συναυλιακό χώρο του Long Beach Festival τα επόμενα χρόνια θα φυτευτούν καρυδιές, αμυγδαλιές και ελιές για σκιά, τους καρπούς των οποίων δέντρων θα εμπορεύεται ο διοργανωτής ώστε να καλύπτονται έξοδα συντήρησης. Σύμφωνα με αποκλειστικές, μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες της Επιτροπής, ανά 2 χρόνια η παραγωγή προτίθεται να φέρνει κάποιο μεγάλο μεταλ όνομα, ώστε το όργωμα να γίνεται με φυσικό τρόπο από τους χατζημεταλλάδες που θα χτυπιούνται σαν τα κατσίκια ανάμεσα στα δεντράκια. Επίσης, η παραγωγή πιθανότατα θα καταργήσει και τις χημικές τουαλέτες, έτσι ώστε, αφού συλλέξει από τους ειδικούς χώρους αφόδευσης τα περιττώματα των συναυλιαζόμενων, να τα χρησιμοποιήσει ως φυσικό λίπασμα για την ενδυνάμωση της παραγωγής. Elon Musk το ξέρω ότι πονάς αυτή την στιγμή. Αυτοί είμαστε. Δεν πειράζουμε κανέναν. Καινοτομούμε από τότε που εσείς κρεμόσασταν από τα δέντρα, γμμνοι.
Κάνουμε μια στροφή 360 μοιρών (δεν είναι λάθος, όπως το διαβάζετε) και πηγαίνουμε στην αγαπημένη μας Dua Lipa, η οποία ανέβασε ένα όχι και τόσο καλαίσθητο meme της Μεγάλης Αλβανίας (ένα ταπεινό pot-pourri από 3-4 χώρες δηλαδή) και κάτι ρομαντικά, γλυκούλια εθνικιστικά και της την έπεσαν οι αντίστοιχοι θιγμένοι εθνικιστές από τα Βλακάνια και έγινε μεγάλο τσιμπούσι φίλοι μου, που ούτε στα πιο τρελά, social media όνειρα μας, δεν φανταζόμασταν. Εμείς δεν θέλουμε να την δικαιολογήσουμε. Απλά επειδή ξέρουμε όλο αυτό το star system από μέσα, θα σας πούμε εμείς ακριβώς τι συνέβη και θα δείτε ότι είναι μια μεγάλη παρεξήγηση. Μπήκε στο Google-Παγκόσμιος Ιστός η Αλβανή και έψαξε με tags “albania map photo” έναν χάρτη για να κάνει την αναρτησούλα της. Έλα, όμως, που είχε μείνει από προηγούμενη αναζήτηση και το “big black cock” και έπαιξε εμπλοκή με τα κλικς και τις έφερε φωτογραφίες με tags “big black albania photo map”. Τα αποτελέσματα από κάτω. Μην τσαντίζεστε τσάμπα. Κλγδ είναι και αυτά και κάνουν λάθη.
au•toch•tho•nous adjective
— DUA LIPA (@DUALIPA) July 19, 2020
(of an inhabitant of a place) indigenous rather than descended from migrants or colonists pic.twitter.com/OD9bNmLcZ4
Πάμε όμως σε αυτό που κάνουμε καλύτερα από όλα τα υπόλοιπα. Ας μιλήσουμε για την μουσική που αγαπήσαμε όλο αυτόν τον καιρό και θα θέλαμε να αγαπήσετε και εσείς με την σειρά σας. Ο Ayloss των Spectral Lore κάνει την μαγκιά να βγάλει και άλλο album μέσα στην χρονιά, υπό το μεσαιωνικό όχημα των Mystras. Βυζαντινό μπλακ μέταλ τραχύ και μασκοφορεμένοι βάρδοι να παίζουν ταμπούρα, φλάουτα και ακουστικές κιθάρες, εναλλάξ. Αρκετά χαοτικό, αλλά η δουλειά γίνεται και σε πάει βόλτα στις πιο σκοτεινές πτυχές του φαντασιακού της Κατακουζήνας.
Και επειδή γνωρίζουμε ότι σας αρέσει η jazz, έχουμε για εσάς ένα wonderkid του drumming, τον Ted Poor, ο οποίος είναι και ωραίο παιδί και έσκασε με νέο δίσκο-κομψοτέχνημα μέσα στην χρονιά και ψάχνουμε τα σαγόνια μας για την ηχάρα που πέτυχε. Μινιμαλ μουσικούλα με απύθμενο βάθος, για όσους θέλουν να κάνουν μακροβούτι στην Σωτηρία.
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα.
