
29. Thom Yorke – ANIMA

28. Jenny Hval – The Practice Of Love

27. Floating Points – Crush

26. Helado Negro – This Is How You Smile

25. Julia Jacklin – Crushing

24. Cate Le Bon – Reward

23. Freddie Gibbs & Madlib – Bandana

22. Brittany Howard – Jaime

21. Danny Brown – uknowhatimsayin¿

20. Michael Kiwanuka – Kiwanuka

19. Little Simz – GREY Area

18. Fontaines D.C. – Dogrel

17. Bon Iver – i,i

16. Ariana Grande – thank u, next

15. black midi – Schlagenheim

14. Big Thief – Two Hands

13. Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go?

12. Vampire Weekend – Father Of The Bride

11. Jamila Woods – LEGACY! LEGACY!

10. Nick Cave & The Bad Seeds – Ghosteen

9. Big Thief – U.F.O.F.

8. Purple Mountains – Purple Mountains

7. Angel Olsen – All Mirrors

6. Weyes Blood – Titanic Rising

5. Solange – When I Get Home

4. Sharon Van Etten – Remind Me Tomorrow

3. Tyler, The Creator – IGOR

2. Lana Del Rey – Norman Fucking Rockwell!

1. FKA twigs – MAGDALENE

Οι δίσκοι στις δύο πρώτες θέσεις απείχαν με διαφορά από τους υπόλοιπους.
Η Lana Del Rey κυκλοφόρησε φέτος τον πιο ολοκληρωμένο, μεστό, ώριμο και ουσιαστικό δίσκο της καριέρας της. Είναι ο δίσκος που περιμέναμε από εκείνη όταν πρωτοακούσαμε τα έξοχα singles που την έκαναν όνομα (“Blue Jeans”, “Video Games”, κτλ.), τα οποία τελικά συμπεριλήφθηκαν σε ένα ντεμπούτο απολαυστικό, μα άνισο και καλλιτεχνικά άγουρο.
Η FKA twigs, από την άλλη, επανήλθε με ένα cutting edge δεύτερο άλμπουμ, το οποίο απομακρύνεται κάπως από τον φουτουριστικό R'n'B ήχο του LP1 (2014) και συντονίζεται στις art pop συχνότητες της Kate Bush και της Björk, πατώντας συγχρόνως σε επίπεδο παραγωγής πάνω στη μινιμαλιστική προσέγγιση που ως επί το πλείστον καθιέρωσε ο James Blake, ως βασικός αρχιτέκτονας του ήχου της απερχόμενης δεκαετίας.
Η υπερταλαντούχα Βρετανή μεταβολίζει όλες τις παραπάνω επιρροές υποδειγματικά και τις φέρνει στο 2020, σε έναν δίσκο που ακτινοβολεί προσωπικότητα, μουσικό όραμα και στιχουργική ευφυΐα. Και που επιπλέον αναδεικνύει μια πιο ανθρώπινη, εύθραυστη πτυχή της, η οποία στις προηγούμενες κυκλοφορίες βρισκόταν καμουφλαρισμένη πίσω από το απόκοσμο coolness και τον ευθύβολο ηδονισμό της.
To MAGDALENE είναι ο τελευταίος σπουδαίος δίσκος των 2010s, αλλά σε υπαρξιακό επίπεδο μοιάζει ήδη τοποθετημένο στα 2020s.
{youtube}YkLjqFpBh84{/youtube}