Και ακριβώς όπως γίνεται με το streaming, έτσι και με το ιντερνετικό ραδιόφωνο ο μουσικός χάρτης θα αλλάξει ριζικά. Οι on demand εκπομπές, συνεντεύξεις, μουσικές επιλογές, θα ακολουθήσουν τα βήματα της δισκογραφίας. Όπως π.χ. αποφασίζεις να ακούσεις ξαφνικά στο Spotify το A Love Supreme του John Coltrane από το 1965 –και μπορείς να το κάνεις χωρίς να ψάξεις για το CD ή για το βινύλιο– έτσι ακριβώς, πολύ σύντομα, αν θες να μάθεις τι έχουν να πουν φτασμένοι καλλιτέχνες, θα ψάχνεις τα podcasts και τις εκπομπές που τους έχουν φιλοξενήσει. Και δεν θα δυσκολεύεσαι ακόμα και για χιλιάδες λέξεων, που χάριν συντόμευσης ή και περισσότερων κλικ μπορεί να είχαν κοπεί από τον συντάκτη ενός γραπτού κειμένου.
Δεν είναι τυχαίο ότι στη φόρμουλα των καλλιτεχνών που κάνουν εκπομπές στο Beats 1 της Apple, προστίθενται καθημερινά νέες ενότητες με συνεντεύξεις από τους ίδιους, τη στιγμή που βγάζουν online τη νέα τους κυκλοφορία. Σκεφτείτε δηλαδή πόσο άμεσο είναι να έχω στο τηλέφωνο τη Σtella με το καινούριο της άλμπουμ, από το να περιμένετε να βρεθεί ο χρόνος ώστε να τελειώσω στο ανεκτό όριο λέξεων μια απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη μαζί της.
Έτσι κι αλλιώς το περιεχόμενο, αυθεντικό ή στην έσχατη μορφή των fake news, έχει πλέον αρχίσει να πλημμυρίζει το ίντερνετ. Κερδισμένος, λοιπόν, βγαίνει εκείνος που έχει το ενδιαφέρον περιεχόμενο και το έχει στην ώρα του. Ή, ακόμα καλύτερα, πριν την ώρα του! Γι' αυτό και το μέλλον σε ό,τι αφορά τη μουσική ενημέρωση ανήκει στο ιντερνετικό ραδιόφωνο και σε πολύτιμες και ουσιαστικές playlists.
Κατά τα λοιπά, είχα καιρό να ξεζουμίσω συνέντευξη όπως αυτήν που είχε κάνει ο Άγγελος Κλειτσίκας με τον μουσικογράφο Simon Reynolds –και ας είναι προ διετίας. Έχει νομίζω δύο σημαντικά σημεία για τους καιρούς που ζούμε. Το πρώτο λέει ότι:
«Η βασική λειτουργία ενός κριτικού, τουλάχιστον αυτή που αναζητώ και εγώ ως αναγνώστης, είναι να δίνει μια οπτική των πραγμάτων που δεν είναι εμφανής σε πρώτη ανάγνωση και κυρίως να είναι ικανός να δημιουργεί μοτίβα με σκοπό την οργάνωση του χάους της σημερινής μουσικής πραγματικότητας προς όφελος του ακροατή. Τώρα που υπάρχει τόση μουσική και ελάχιστος χρόνος για να την ακούσουμε ολόκληρη, οι ακροατές θέλουν να νιώθουν πως ο χρόνος που επενδύουν στην ακρόαση είναι πολύτιμος και ουσιαστικός». Στο νόημα της παραπάνω σκέψης υπάρχει η ουσία της νέας εποχής του avopolisradio.gr.
Εννοώντας ότι πρόκειται για ένα net radio που δημιουργήθηκε την ίδια εποχή σχεδόν με τον NTS, με το Know Wave, το East Village Radio. Όλοι τους σταθμοί που έφεραν το επιθετικό κόνσεπτ Μουσική με Άποψη-χωρίς Διαφημίσεις-χωρίς Πεπαλαιωμένες Playlists, με τα 20 κομμάτια που βαριέσαι μετά από λίγο. Έχοντας σαν παραγωγούς τους ίδιους τους μουσικούς ή τις δημιουργικές μονάδες της σύγχρονης εναλλακτικής κουλτούρας, ώστε να μπορεί ο ακροατής να αντιλαμβάνεται τι βρίσκεται στο μυαλό του κριτικού του οποίου τα κείμενα διαβάζει, του DJ με τον οποίον χορεύει στο bar/club ή του μουσικού που απολαμβάνει να ακούει σε άλμπουμ και στις συναυλίες. Τι κακό έχει αλήθεια να αντικαταστήσεις τον καρεκλοκένταυρο, στρατευμένο δημοσιογράφο των FM με τον γνωστό ξύλινο λόγο, στον οποίον κάποιος ηχολήπτης βάζει μουσικό χαλί από τα must play, με έναν μουσικό ή με έναν σπέσιαλιστ μουσικογράφο, ακόμα κι έναν DJ, που και να μπορεί να μιλάει πιο χύμα, αλλά και πριν έρθει στον σταθμό βρισκόταν σε πρόβα, άκουγε νέους δίσκους ή ετοίμαζε το επόμενο set; Σε ποια από τις δύο περιπτώσεις παίρνεις άραγε αυθεντικό περιεχόμενο, που να μετράει;
Επίσης, ο Reynolds πρόσφερε αρκετή τροφή για σκέψη στον τρόπο με τον οποίον διαχειρίζονται τα έξοδά τους τόσο τα εγχώρια labels, όσο και οι ανεξάρτητοι Έλληνες μουσικοί, δηλώνοντας για την κουλτούρα του βινυλίου ότι:
«Δεν νομίζω πως αυτή η κουλτούρα είναι πραγματική. Τα βινύλια είναι πανάκριβα, η τιμή τους είναι παράλογη. Κάποτε ήταν σε κανονικά επίπεδα και πολλοί τα αγόραζαν, κάνοντάς τα μέρος της ζωής τους. Τώρα πια δεν ξέρω πολλούς που έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράζουν δίσκους σε σταθερή βάση. Θεωρώ πως η σύγχρονη κουλτούρα του βινυλίου είναι ένα σπορ της μεσαίας και της ανώτερης τάξης και στο μυαλό τους είναι συνυφασμένη με τα προϊόντα ντόπιας παραγωγής, τα βιολογικά φρούτα, το τυρί χωρίς λιπαρά. Θεωρείται, με λίγα λόγια, είδος πολυτέλειας».
Και είναι θέμα επόμενων Incoming να δούμε αν η μουσική των εγχώριων συγκροτημάτων είναι τόσο υψηλού επιπέδου, ώστε να χρήζει μεταχείρισης είδους πολυτελείας.
3 δύσκολα νέα EPs
1. Hercules & The Love Affair - The Change EP (Skint)
Όχι τόσο γιατί είναι μια κυκλοφορία που θα μείνει στις λίστες μου, αλλά περισσότερο γιατί επανατροφοδοτεί τα όσα γράφτηκαν παραπάνω. Στο νέο ΕΡ του Andy Butler σαν Hercules & The Love Affair, το classic κομμάτι τους "Raise Me Up" με τον Antony Hegarty (πλέον ΑΝΟΗΝΙ), παίρνει το πιο σκοτεινό, acidic, βερολινέζικο twist που θα μπορούσε.
Το παραδοσιακό ελληνικό ραδιόφωνο, αν δεν παίζει ακόμα τη disco εκδοχή του 2008, σίγουρα θα ξινίσει με αυτό. Λίγο όμως να έχεις παρακολουθήσει τις δράσεις του Butler αλλά και των υπόλοιπων Hercules, ξέρεις ότι η νέα εκδοχή του ήχου τους ανήκει στο παρόν και σε εκείνο που πρεσβεύουν. Μάλιστα, αν σκαμπάζεις και τα βασικά από μουσική παραγωγή, καταλαβαίνεις τις διαφορές. Όχι ότι είναι απόλυτα εύκολο στην ακρόαση, αλλά πόσο εύκολο είναι να κάνεις πλέον μουσική από το παρόν για το μέλλον;
https://open.spotify.com/track/0TLkyuDlUJwSNaOzvQ0afX?si=1-750ouKT7SKGHU1XhkRpQ
2. Klik & Frik - Refugio EP (Βig In Japan Records)
Όσο δεν διώχνει το καλοκαίρι ο καιρός, μας παίρνει και στα μουσικά να μείνουμε λίγο ακόμα στα deep ηλεκτρονικά vibes τύπου Nicola Cruz, τα οποία γοήτευσαν φέτος το party κοινό των Κυκλάδων.
Στις 15 Νοέμβρη κυκλοφορεί λοιπόν το ΕΡ Refugio των Αργεντίνων Klik & Frik, οι οποίοι έχουν σκοράρει remix κυκλοφορίες από Modeselktror μέχρι DFA και Young Turks. Κοινώς, μην περιμένετε τίποτα λιγότερο από κοσμική και λάτιν φινέτσα με μεγάλα μπάσα και υπνωτικά beats, απλωμένα πάνω σε αργεντίνικες μελωδίες. Ο ορισμός της μουσικής που σε πάει πίσω στις ρίζες του μέρους που τη γέννησε –με πολιτικές μάλιστα προεκτάσεις, μέσω και του τίτλου. Σχεδόν και τα 4 κομμάτια του ep, είναι killers. Κολλητοί του Nicola Cruz, αν δεν σας έπεισαν τα παραπάνω, κυκλοφορεί για την κολομβιανή Big in Japan Recs.
Δείγματα προς το παρόν στο powerplay του avopolisradio.gr
3. Jesvs Lo5t - Buko EP (IZWID)
Uh! To beatmaking και τα μεθυσμένα vibes του Dilla παίρνουν την καλύτερη 2019 εκδοχή τους στην παραγωγή του Κερκυραίου Jesvs Lo5t. Στην κυκλοφορία η IZWID, το επιδραστικό label του Kutmah, ενός από τους πρωτεργάτες της περίφημης σκηνής του L.A., βλέπε Low End Theory και Brainfeeeder.
Tα 3 κομμάτια του Buko που διαρκούν σχεδόν μόλις 5 λεπτά προλογίζουν το επερχόμενο άλμπουμ Τhe Gamble και βάζουν επίσημα στον διεθνή beatmaking χάρτη τον άνθρωπο με το καλύτερο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο στη χώρα.
