Ο χείμαρρος που ακούει στο όνομα Edip Akbayram

Ο Edip Akbayram είναι από αυτούς τους τύπους που θα σε κολλήσουν στο τοίχο και δεν θα σε αφήσουν να πάρεις ανάσα. Όντας ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στην πιεσμένη κοινωνικά ροκ μουσική της Τουρκίας του 70, κατάφερε να κάνει ένα κάρο ωραία πράγματα ξεμπροστιάζοντας με τρόπο άρτιο την παραδοσιακή folk μουσική του τόπου του αλλά και την πολυπόθητη rock των 70s που τόσο όμορφα έκανε τους ανθρώπους να αισθάνονται. Πρώτα και κύρια, ας πούμε πως οι Τούρκοι ουδέποτε ξέχασαν τις ρίζες τους και αυτό μπορεί κανείς να το παρατηρήσει με γυμνό αυτί, όπως έχουμε ξαναπεί σ’ αυτήν εδώ την ταπεινή στήλη. Από εκεί και έπειτα είναι φοβερό το τι μπορεί κανείς να συναντήσει όσον αφορά στους ρυθμούς, στον τρόπο παιξίματος των drums, του μπάσου και των heavy fuzz ψυχεδελικών εγχόρδων που χρησιμοποιούν πέραν της κλασικής ηλεκτρικής κιθάρας που τόσο καλά αφομοίωσαν στην μουσική τους.  

Ο Edip Akbayram γεννήθηκε με κινητικά προβλήματα αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να εξελιχθεί σε μία από τις πιο σημαντικές «κουκίδες» στο μουσικό χάρτη της γειτονικής χώρας. Ένας φίλος που τον έχει δει live στην Πόλη μου είχε περιγράψει με λεπτομέρειες το δέος που είχε νιώσει παρακολουθώντας τον στην σκηνή. «Το ένα του πόδι είναι πιο κοντό από το άλλο. Η φωνή του φανταστική!» μου είχε πεί όλο έκπληξη. Η μουσική όπως πάντα έχει τον πιο καίριο ρόλο. Από το πρώτο play ο ήχος του Edip μπορεί να σε ταξιδέψει μακριά, να σε κάνει να νιώσεις τον «αέρα» της Τουρκίας. Εδώ μπλέκονται οι groovy μπασογραμμές με τα καθαρά prog τύμπανα, με τις fuzz και wah κιθάρες και τα παραδοσιακά πνευστά της τούρκικης folk σκηνής. Για το τέλος κρατάω την απίστευτα επιβλητική χροιά του Akbayram. Σκεφτείτε έναν χείμαρρο που μπορεί να παρασύρει ό,τι βρει στο πέρασμα του, γιατί εκτός όσων προανέφερα, είναι και τεράστιος vocalist, με μία heavyweight φωνάρα. Μουσική για να νιώθεις τον πόνο. Στο μικροσκόπιο το πρώτο του προσωπικό - ομώνυμο και ίσως η πιο σημαντική στιγμή του. Όβερ.