Ζέστανε πολύ και οι μαρτυρίες των μετεωρολόγων είναι κάπως ανησυχητικές. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε λόγω της απροσεξίας μας και πώς να μην γίνει αυτό, αφού όλοι κοιτάμε μόνο την πάρτη μας και όχι το περιβάλλον. Ξεκίνησα με γκρίνια, το ομολογώ. Δε θα μπορούσα να το αποφύγω όμως. Μη αναστρέψιμο το πρόβλημά μας, αγάπη μου. Κάπως χαώθηκα με την τελευταία κυκλοφορία της International Anthem από το Ντιτρόιτ. Γεγονός είναι πως μας έχει συνηθίσει σε αυτό το μπλεντάρισμα: κάπως hip hop, κάπως jazz, κάπως african αλλά με μια συγκεκριμένη αισθητική από τα εξώφυλλα και το artwork, μέχρι το περιεχόμενο κάθε κυκλοφορίας.
Στο τελευταίο νούμερό της, ο δραστήριος μουσικός-ακτιβιστής Damon Locks με το Black Monument Ensemble στον δίσκο Now. Ένα κολάζ από samples που έρχονται από αμερικάνικους δίσκους και ταινίες των 60s και 70s, σε δική του μουσική παραγωγή. Τέτοια μουσικά δείγματα θα τα εκτιμούσε αφάνταστα ο Sun Ra, αν βρισκόταν εν ζωή. Βασικά, ή που θα τα αγκάλιαζε όλα και θα τα έκλεινε στην φάση του ή που θα τα σνόμπαρε. Μερικοί από τους καλύτερους παίχτες του label είναι εδώ, όπως η Angel Bat Dawid στο κλαρινέτο και ο Ben Lamar Gay στο κορνέτο και την μελόντικα. Τα φωνητικά είναι spiritual μέχρι θανάτου, συνθέτοντας ένα εξαιρετικό μπουκέτο από κοσμικά αρώματα. Ο δίσκος γράφτηκε το καλοκαίρι του 2020 σε ένα αχανές πανδημικό κλίμα θέλοντας να φωτίσει την πιο δημοφιλή απορία: «Τώρα; Τι κάνουμε;».
H IARC κυκλοφόρησε άλλο ένα δυνατό LP που ακούγεται νεράκι αφού σε βάζει βαθιά μέσα του, μέχρι τις side ηχογραφήσεις. Αυτό, μην ξεχνάμε, είναι κάτι που μουσικοί κάνουν πολύ το τελευταίο διάστημα στις κυκλοφορίες τους. Και μετά από ένα φανταστικό φρέσκο dig θα κλείσω με τα λόγια ενός μεγάλου. Του Επίκτητου: «Να αγαπάς τα πάντα σαν αναχωρητής». Δανειζόμενος τα λόγια του, τα φέρνω στο σήμερα: «Αγάπα τον τόπο σαν περαστικός». Μάλλον ποτέ δεν είναι αργά να κάνουμε το καλό και να νιώσουμε καλά και εμείς οι ίδιοι. Ακόμα και λίγο πριν τα χειρότερα. Μόλις τελείωσε ο δίσκος, θα τον ξαναβάλω και μια τρίτη φορά.
