Οι Smoulder, με τη μοναδική τους ικανότητα να συνδυάζουν επική ατμόσφαιρα, καθηλωτικές μελωδίες, και καταιγιστικά riffs, έχουν αναχθεί σε μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες δυνάμεις τους νέους κύματος παραδοσιακού μέταλ, που τα τελευταία χρόνια το βρίσκουμε στα πάνω του. Δημιουργημένοι στο Οντάριο του Καναδά, η μπάντα αποτελεί το καλλιτεχνικό τέκνο φίλων που τους ενώνει η αγάπη τους για το μπουντρουμοχατζημέταλ, τις γραφικές νουβέλες επικής φαντασίας, sword and sorcery and even more sword και λοιπές νερντοκαταστάσεις. Αισχάτως βέβαια τους ενώνει και η μεταξύ τους αγάπη, καθώς ο Shοn και η Sarah σύντροφοι ζωής πλέον, μετακόμισαν στη Φινλανδία για να ζήσουν το εγγαμο βίο τους, την τελευταία χώρα που θα περίμενε κανείς όσον αφορά την ευδοκίμηση του trad metal. Δεν μας πειράζει καθόλου βέβαια, όσο πιο κοντά μας τους έχουμε τόσο καλύτερα. Αυτό το άνοιγμα τους στη γηραιά Ήπειρο ήταν που επιτρέπει την λογιστική περάτωση της εμφάνισης τους στην Αθήνα, και φυσικά στα Τρίκαλα πριν 2 χρόνια. Ας κάνουμε λοιπόν ένα πέρασμα από τη σύντομη δισκογραφία τους.
Times of Obsene Evil and Wild Daring
Ο τίτλος του ντεμπούτου άλμπουμ τους, Times of Obscene Evil and Wild Daring, προέρχεται από ένα διήγημα του Moorcock από το 1963 που ονομάζεται The Greater Conqueror και το τραγούδι τους Ilian of Garathorm αναφέρεται σε μια από τις λίγες γυναικείες ενσαρκώσεις του Eternal Champion. Έιναι ίσως το απόλυτο hitακι τους. Ανοίγει με μπλιμπλίκια σαν τους γνωστούς "ασυνδετους", και όταν σκάει η επικουρα δεν ξέρεις από που σου ήρθε.10/10 ρεφραίν και ακραία sing-along-able. Οι στίχοι στον δίσκο αντλούν έμπνευση από την επική φαντασία, τη λογοτεχνία του Robert E. Howard (δημιουργού του Κόναν του Βάρβαρου) και το έργο του Michael Moorcock. Εκπληκτικό το cover από τον Michael Whelan, του οποίου έργα κοσμούν δουλειές των θεών Cirith Ungol, Sepultura και Obituary μεταξύ άλλων. Η ατμόσφαιρα βαθαίνει με το The Sword Woman, μια ωδή στον εμβληματικό χαρακτήρα Red Sonja από τις νουβέλες του Robert E. Howard. Το κομμάτι ξεχωρίζει για την επική του δομή, τις στιβαρές κιθάρες, την ανεβαστική και εξεγερσιακή του φύση και την αφήγηση που αναδεικνύει τη δύναμη και την ανεξαρτησία της ηρωίδας. Το πιο Candlemass-ικό τραγούδι τους, με εκπληκτική μελωδία. Στο Bastard Steel από την άλλη βλέπουμε μια τελείως διαφορετική προσέγγιση. Εδώ παίζουμε στα όρια του speed metal, με τα διπεταλα και τα γκάζια στο τέρμα. Ακολουθεί το Voyage of The Sunchaser. Επιστροφή ξανά στο Doom και την επικούρα. Φοβερή και priminent μπασάρα καθόλη τη διάρκεια, με riffs τόσο κολλητικά που σε στέλνουν πενθήμερη καραντίνα και σίγουρα τα καλύτερα leads που έχουν γράψει ποτέ μαζεμένα σε έναν ύμνο. Ένα κομμάτι του οποίου η πρώιμη εκδοχή βρίσκεται και στο EP The Swordwoman. Σύμφωνα με την ίδια τη Sarah, η οποία και το συνέθεσε εξ ολοκλήρου πολλά χρόνια πριν, το τραγούδι εξιστορεί μια ιστορία από το σύμπαν του Dragonlance για ένα πλοίο που έπλεε προς την πόλη Istar αμέσως μετά από ένα γεγονός που ονομάζεται Cataclysm, στο οποίο οι θεοί καίνε ολοσχερώς την πόλη λόγω της αλαζονείας του βασιλιά που έχει απαιτήσει να γίνει θεός. Οι μελωδικές κιθάρες δημιουργούν μια μυστηριακή διάθεση που ταιριάζει απόλυτα με τη θεματολογία του ταξιδιού. Το Shadowy Sisterhood μοιάζει περισσότερο με απαγγελία παρά με τραγούδι. Σαν επίκληση ή pep talk στις Βαλκυρίες πριν τη μάχη. Ο ορισμός του epic metal φίλες και φίλοι. Το κλείσιμο του άλμπουμ με το Black God's Kiss, βασισμένο στη νουβέλα της C.L. Moore, αποτελεί την απόλυτη κορύφωση. Ακροβατώντας ανάμεσα στη μελωδία και την ωμή δύναμη, σίγουρα κλείνει το άλμπουμ με τρόπο θριαμβευτικό και συναισθηματικά φορτισμένο. Και εδώ το μπάσο αποτελεί highlight. Συνολικά το Times of Obscene Evil and Wild Daring είναι μια ωδή στο επικό metal και μια δήλωση ταυτότητας για τους Smoulder. Παρέδωσαν ένα άλμπουμ που στέκεται αντάξιο των επιρροών του και αποτελεί σημείο αναφοράς για το είδος.
Dream Quest Ends
Το Dream Quest Ends ήταν ένα εντυπωσιακό follow-up στο επιτυχημένο ντεμπούτο τους. Αποτελείται από δύο νέα τραγούδια, μία διασκευή Manilla Road και τα 3 κομμάτια από το The Swordwoman EP. Το ομότιτλο κομμάτι, Dream Quest Ends, αντλεί έμπνευση από το λογοτεχνικό έργο The Dream-Quest of Unknown Kadath του H.P. Lovecraft. Πρόκειται για ένα επικό και μελαγχολικό τραγούδι που περιγράφει το ταξίδι στους εφιαλτικούς κόσμους του μεγαλύτερου μάστορα του τρόμου. Σαν μία συνεχής κάθοδος στο άγνωστο. Βαριές κιθάρες, αργή, doom δομή και η θεατρική ερμηνεία της Sarah είναι highlight, πολύ ταιριαστά και τα εναλλασσόμενα ανδρικά με γυναικεία φωνητικά. Το Warrior Witch of Hell είναι επίσης mid-slow tempo, όμως σχετικά πιο επιθετικό και δυναμικό. Οι κιθαριστικές μελωδίες και το ανθεμικό ρεφρέν και μια από τις εντυπωσιακότερες performance της Sarah κάνουν το κομμάτι να ξεχωρίζει ως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά της δισκογραφίας τους. Το Side A κλείνει με μια διασκευή του Cage of Mirrors των θρυλικών Manilla Road. Οι Smoulder αποτίουν φόρο τιμής στον Mark Shelton, δίνοντας στο κομμάτι μια πιο doom αίσθηση, χωρίς όμως να χάνουν την ταυτότητα του πρωτότυπου. Άλλωστε οι Manilla Road ήταν οι απόλυτοι μετρ του επικού μέταλ. Το EP περιλαμβάνει και τα τρία τραγούδια από το ντεμπούτο demo, The Swordwoman, τα οποία συμπληρώνουν την κυκλοφορία. Αυτά τα κομμάτια προσφέρουν μια ματιά στην πρώιμη εποχή της μπάντας, αναδεικνύοντας τη στιχουργική και μουσική τους ταυτότητα, που είχε ήδη διαμορφωθεί πριν από το επίσημο ντεμπούτο τους. Στα The Swordwoman και το Voyage αναφερθήκαμε και στο Tales Of Obsene Evil And Wild Daring, εδώ τα βρίσκουμε στην πιο ακατέργαστη εκδοχή τους. Το The Queen is Gone είναι άλλη μια διασκευή, η μάλλον re-imagine του The King Is Gone από την Κολομβιανή heavy metal μπάντα Nightmare. Ακούστε ολόκληρο το High Speed Venom, είναι δισκάρα και underrated διαμαντάκι. Λόγω λοιπόν και της ενσωμάτωσης αυτών των κομματιών το Dream Quest Ends προσφέρει μια πλήρη αναδρομή στη μουσική εξέλιξη της μπάντας, συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν τους.
The Violent Creed of Vengeance
Από τις πρώτες κιόλας νότες του Violent Creed of Vengeance φαίνεται πως η προσέγγιση διαφέρει από τις προηγούμενες δουλειές τους. Μεγάλο βάρος σε αυτήν την αλλαγή δίνω στη διάθεσή της Sarah να πειραματιστεί με διαφορετικά ηχοχρώματα και να "παίξει" με τη φωνή της. Δοκιμάζει διαφορετικές τεχνικές, από βιμπράτα, κραυγές, συμβατικές φωνητικές γραμμές και χαμηλότερες νότες. Αυτό ανοίγει κατά πολύ το δυναμικό εύρος των συνθέσεων, και η "μονοτονία" δεν υπάρχει επ' ουδενί καθ' όλη τη διάρκεια του δίσκου. Το ομώνυμο κομμάτι ξεκινά το άλμπουμ με μία μίξη από φοβερή ενέργεια, εκρηκτικότητα και αρκούσα επικούρα. Αυτές οι mid-tempo συνθέσεις είναι που θεωρώ πως τους ταιριάζουν περισσότερο από κάθε άλλο είδος. Ένα καθαρόαιμο heavy metal τραγούδι που απογειώνεται με το Maiden-o-RunningWild-ικό outro. Στο The Talisman And The Blade τα γκάζια ανεβαίνουν ακόμα περισσότερο. Από το μελωδικό intro riff στα διπέταλα των κουπλέ και στις τσιρίδες της Sarah σίγουρα το καθιστούν το αγαπημένο μου κομμάτι στο δίσκο. Ο δίσκος έχει μπει όπως ο Kull όταν επιστρέφει στη Valusia, αλλά ευτυχώς εδώ δεν υπάρχει Kevin Sorbo να τα λούσει όλα επιεικώς. Το Midnight In The Mirror World είναι μια επιστροφή στις epic doom ρίζες τους, και ξεχωρίζει για τη σκοτεινή του ατμόσφαιρα και μια κάπως πιο πειραματική προσέγγιση. Όχι δεν άρχισαν να παίζουν mathcore, προς Kiri-Jolith, μακριά από εμάς. Απλά το κομμάτι είναι σχετικά πιο σύνθετο, και το warrior chant στη μέση είναι κερασάκι στην τούρτα. Συνεχίζουμε με Path Of Witchery. Σου αρέσει το power metal ρε αλήτη; Το μισείς; Καλώς ήρθες στην παρέα μας λοιπόν, εδώ τα παιδιά σου δείχνουν ακριβώς πως θα έπρεπε να παίζεται. Το Victims of Fate είναι το δεύτερο κομμάτι των Smoulder αφιερωμένο στο Eternal Champion του Moorcock. Οι στίχοι είναι ευθεία αναφορά στην εκδοχή του που βρίσκουμε και στο Ilian Of Garathorm. O Moorcock έγραψε ο ίδιος τα λόγια που απαγγέλει επίσης ο ίδιος στο ίντρο ειδικά για τους Smoulder. Δεν νομίζω να υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για ένα nerd αυτό το affirmation. Έντονη η doom αισθητική εδώ, ενώ οι κιθάρες μοιάζει να αντλούν έμπνευση από ιερά τέρατα όπως Cirith Ungol και Manilla Road. Η παραγωγή σε ολόκληρο τον δίσκο δείχνει να έχει κάνει άλματα εμπρός. Τα φωνητικά πλέον έχουν μπει αρμονικά μέσα στις συνθέσεις και δεν ζουν μόνα τους ψηλότερα από τα υπόλοιπα όργανα. Το Spellforger είναι άλλο ένα ταχύτατο heavy metal κομμάτι. Το ρεφρέν είναι ένα από τα πιο δυναμικά και κολλητικά στον δίσκο, κάνοντας highlight τα παιχνίδια της Sarah με τα φωνητικές τεχνικές. Όπως και στον πρώτο τους δίσκο, έτσι και εδώ κλείνουμε με το μακροσκελέστερο και epicusdoomicέστερο κομμάτι του δίσκου. Επιβλητικό, με αφήνει με ένα αίσθημα απόλυτης ολοκλήρωσης. Συνολικά το Violent Creed of Vengeance παρουσιάζει μια πιο ώριμη, τεχνική και ποικιλόμορφη εκδοχή του ήχου τους. Κάποιες μικρές αστοχίες του ντεμπούτου, ειδικά στο ζήτημα του pacing, εδώ έχουν εξαλειφθεί και έχουμε τον πιο ολοκληρωμένο Smoulder δίσκο ως τώρα. Κάθε κυκλοφορία αναδεικνύει τη συνεχή τους θέληση να τιμήσουν τις ρίζες τους, ενώ ταυτόχρονα προχωρούν το είδος μπροστά βάζοντας το προσωπικό λιθαράκι τους στο ιδίωμα. The stage is set για μια τρίτη δισκάρα που θα σαρώσει τα πάντα.
Η Sarah Ann, πέρα από τη συμβολή της στο χώρο ως μουσικός, είναι επίσης γνωστή για την παρουσία της στο BangerTV και στο Decibel Magazine ένα από τα κορυφαία κανάλια heavy metal περιεχομένου στο YouTube και ένα απο τα πιο γνωστά περιοδικά metal περιεχομένου αντίστοιχα. Ως συνεργάτιδα του καναλιού, η Sarah προσφέρει βαθιές αναλύσεις για δίσκους, συγκροτήματα και μουσικά κινήματα, φέρνοντας στο προσκήνιο την αγάπη και τις γνώσεις της για τη metal κουλτούρα. Από την πλατφόρμα της συχνά αναφέρεται στην ανάγκη πάταξης φασιστικών κινημάτων στο μέταλ και στην ανάγκη για μεγαλύτερη ανάδειξη του γυναικείου φύλου και queer ατόμων στη σκηνή κόντρα στα στερεότυπα. Ενδιαφέρον έχει το ότι ενώ παίζει όλα τα όργανα, έχει γράψει μεγάλο μέρος της μουσικής και ήταν αρχικά drummer της μπάντας, αρνούταν πεισματικά να αναλάβει το μικρόφωνο, από φόβο να μην υποπέσει στο κλισέ πως αν μία μπάντα έχει γυναίκα μέλος θα πρέπει να είναι fem-fronted. Αυτά τα κατάλειπα "εσωτερικευμένου μισογυνισμού" όπως λέει η ίδια τα απέταξε και πλέον η μπάντα είναι αυτό που γνωρίζουμε και αγαπούμε σήμερα.
Οι Smoulder δεν είναι απλώς άλλη μια epic metal μπάντα. Eίναι το τέλειο πάντρεμα ανάμεσα στη nerd νοσταλγία και το αστείρευτο πάθος για τα ακούσματα που γαλούχισαν γενιές και γενιές. Αν αγαπάτε ταινίες όπως το Krull, το Dragonslayer και σίγουρα κάθε πιθανή εκδοχή του Eternal Champion. Aν έχετε mural στον Howard σε επιφανές σημείο του σπιτιού και αν ξέρετε απ έξω το Player's Handbook οι Smoulder είναι το συγκρότημα που πάντα περιμένατε να βγει από τα ηχεία σας. Ακόμα βέβαια και τίποτα από όλα αυτά να μην ισχύει, και απλά να γουστάρετε καλοπαιγμένο μέταλ δωσμένο με το απόλυτο πάθος, ετοιμαστείτε για μια περιπέτεια που ούτε το καλύτερο campaign του Matt Mercer δεν θα μπορούσε να προσφέρει! Στις 25 Γενάρη το An Club στα Εξάρχεια θα μετατραπεί στο απόλυτο πεδίο μάχης! Ξίφος, πανοπλία και ζάρια δεν περιλαμβάνονται στην τιμή του εισιτηρίου.
