Μια απ’ τα ίδια έχει και φέτος το έργο κατά πως φαίνεται, κύριοι. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία λένε, μα εγώ συντάσσομαι με τον δόκτορα Γεωργίου. Πρώτη πεθαίνει η κακομοίρα, κι ας λένε. Τα χτεσινά ματσάκια απέδειξαν για άλλη μια φορά πως το πρωτάθλημα είναι ολίγον του κώλου επαγγελματικό. Όποιος δεν έχει ουσιαστικό κίνητρο κατεβαίνει στο γήπεδο για τσάι και συμπάθεια.
Τώρα θα μου πείτε, πότε δυσκολεύτηκε ο ακατονόμαστος στην Ξάνθη για να κωλώσει τώρα; Έλα ντε; Είχαμε όμως και παγκόσμιο γεγονός στην «ακριτική πόλη», που λένε και οι αθλητικογραφιάδες. Ο Τζόλε ξήλωσε τα σωληνάκια, τα οξυγόνα και τους καρδιογράφους της εντατικής, φόρεσε τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο, μπήκε στο γήπεδο και πέταξε στο άνετο τρία μπαλάκια. Κι εγώ ο βλάκας ανησυχούσα μήπως δεν ξυπνήσει ο αρχηγός απ’ το κώμα. Μίλησε η καρδιά του πρωταθλητή!!! Ουστ, στα χαρτιά το παίρνετε ρε θεομπαίχτες!!!
Και το χανουμάκι πάντως δεν πήγε πίσω. Πιο εύκολο βραδάκι δεν πρέπει να έχει περάσει ομάδα στην Τούμπα (Ιράν - Καμπότζη - Βιετνάμ). Έγινε βέβαια λίγο του Βιετνάμ ύστερα, από τους «αγανακτισμένους» ΜΠΑΟΚτσήδες, κάπως όμως έπρεπε να ξεχαρμανιάσουν τόσες χιλιάδες τρελαμένοι Βιετκόγκ (είναι και του Βορρά αυτοί και άντε να βγάλεις άκρη). Εντός των γραμμών όλα κι όλα είκοσι πέντε λεπτά χρειάστηκαν για να λήξει η σεμνή τελετή. Την έσκαψε και αριστουργηματικά, κάπου εκεί προς το τέλος ο Μοχάμεντ, και χορτάσανε τα ματάκια μας, τι να το κάνεις όμως, πάλι στην από κάτω.
Αρχίζει και σέρνεται τώρα το ποίημα περί ηθικών πρωταθλητών και τέτοια. Ο Ντέμης λέει ετοιμάζει πριμ και δηλώνει συγκινημένος που συνεργάζεται με τέτοιους παιχταράδες. Παπαρολογίες για λαϊκή κατανάλωση. Τον ταβερνιάρη που τα έκανε χωριάτικη τον ξεχάσατε; Στη Λεωφόρο τώρα, απ’ έξω κούκλα και μέσα πανούκλα. Χαζεύω τις φυλλάδες και προσπαθώ να καταλάβω πόσοι έδωσαν το παρών στο σήκω-φύγε-ρε-ραλίστα συλλαλητήριο. Οχτώ χιλιάδες, είκοσι ή τριάντα. Μήπως ζούμε στα 1980s, μίλαγε ο Αντρέας και δεν το κατάλαβα;
 |
Πώς είπατε; Δεν ξέρετε πόσο ήρθε το ματς; Συγγνώμη, αλλά η ερώτηση είναι μάλλον περιττή. Αν ξέρεις πώς κέρδισε ο βάζελος, έχεις όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Πολύ γουστάρω τις λακωνικές συζητήσεις. Το ίδιο και οι επιθετικοί της ομάδας. Ας μην κατέβαινε ο Άρης στο χαλαρό… Το σκηνικό έφερνε λίγο σε προβολή 1970s B-movie ή μου φαίνεται; Τρείς κι ο κούκος στις κερκίδες, το αρρωστιάρικο φως των προβολέων να λούζει τους «πρωταγωνιστές» και ο Πορτογάλος να ακούει τα μπινελίκια και να το παίζει κουλ σαν ατάλαντος ηθοποιός. Αν πάντως το Death Proof είχε τον Τζίγκερ να τρώει τις μάπες στο τέλος, αντί για τον Ράσελ θα έκοβε τα διπλά εισιτήρια.
Εγώ πάντως παρακαλάω να μπει η Λάρισα στα play off, γιατί έχει να κάνει πολλές κηδείες παρέα με τον Άρη. Περιμένετε και θα δείτε γέλια που θα κάνουμε με όλα αυτά τα ματσάκια, αλλά και με τον τελικό του κυπέλλου.
Τόλης Νούτσος
Αν Ήμουν Βάζελος, Θα Είχα Αυτοκτονήσει…
Καφενειακού επιπέδου συνωμοσίες «κάθισε η Ξάνθη και έδωσε το παιχνίδι στο Γαύρο» και «ο Σάντος με τον Ζαγόρ χάρισαν το ματσάκιον στον κολλητό τους, τον Ντέμη» δεν χωράνε: η Σκόνδα έπαιξε χειρότερα κι έχασε. Και ο ΠΑΟΚ είναι ανύπαρκτος, απορώ πώς κατάφερε με την ομάδα αυτή να μείνει στην κατηγορία. Η στήλη αποκαλύπτει, σε αποκλειστικότητα, το «όραμα» του μεσιέ Λίλη: να κάνει τον ΜΠΑΟΚ πρωταθλητή. Της Β΄ Εθνικής…
Αν ήμουν βάζελος, θα είχα αυτοκτονήσει. Δεν φτάνει που η αρμάδα του Τεσέιρο μοιάζει πιο φυματική κι από τον ίδιο τον Πασπάτη στην «Αστροφεγγιά». Έχω να βλέπω και το «11 στα 12». Μα, έντεκα στα δώδεκα; Πόσα από αυτά ήταν πέτσινα; Τα δύο; Τα τρία; Άντε, τα τέσσερα. Τα υπόλοιπα επτά (7) ψυχή δεν έχουν;
 |
Τσουπ, πετάγονται σαν σφηνόπουτσες ο Ντεμίνιο και ο Ραλίστας να διεκδικήσουν δικαίωση σε μια υπόθεση που δεν τους αφορά. Αντί να κοιτάξουν να φτιάξουν τα μπουρδέλα που οι ίδιοι δημιούργησαν κι αποκαλούν «ομάδες», ψάχνουν για άχυρα σε ξένο αχυρώνα.
Τέλος εποχής για τον αντιαισθητικό Τζενάρο Γκατούζο. Αμήν. Ήρθε ο καιρός να γυρίσει σε αυτό που μπορεί να κάνει πραγματικά καλύτερα από κάθε άλλον: να βόσκει γίδια στις παρυφές των Απεννίνων ή να κάνει εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων και λευκής σάρκας.
Κωνσταντίνος Τσάβαλος
Μπάλα-λάικα
Ο Κωνσταντίνος γιατί έχει μπερδευτεί με το μέτρημα των «πέτσινων»; Γιατί γλεντάει άλλο ένα πρωτάθλημα; Γιατί «έτσι είναι οι Ολυμπιακοί»; Αυτά τα «μπουρδέλα» έπαιξαν χειρότερα από τον Ολυμπιακό φέτος; Γιατί οι ομορφιές σε Τούμπα και Ξάνθη, μεταφράζονται ως περίοδος φόρμας της ΑΕΚ (που ισχύει εν μέρει, κάτι θυμάται ο Νικοπολίδης) και η καρδιά του πρωταθλητή από την άλλη; Ο Κωνσταντίνος, ή μάλλον Κώστας, πού ζει;
Η Κυριακή ήταν ένα υπέροχο απόγευμα λαϊκισμού και τίποτα παραπάνω. Ο Βγενόπουλος από τη μια και ο Ντέμης από την άλλη, φαίνεται ότι έχουν παρακολουθήσει τους τρόπους του αρχι-λαϊκιστή παράγοντα που πήρε τόσα πρωταθλήματα και μας δείχνουν τα αποτελέσματα της μελέτης τους. Βαρετό. Καλύτερα να μιλάμε για το ματς της δεκαετίας, που μάλλον κανείς καψούρης με την μιζέρια μας δεν ζήλεψε.
Γιώργος Μιχαλόπουλος
 |
Στο Ίδιο Έργο Θεατές.
Με τι κάθεστε και ασχολείστε και βγάζετε όλη τη χολή; Καλά τα λέει ο Τσαβ. και όποιος τον διάβαζε εδώ και καιρό θα το έβλεπε. Ναι ΟΚ. Ο Γαύρος δεν έπαιξε την καλύτερη μπάλα. Ναι ΟΚ ήταν μαλακία, εν τη γεννέσει της, η υπόθεση Βάλνερ. Από τη στιγμή όμως που κυνηγάς την υπόθεση είναι σχεδόν βέβαιο, αφού είσαι ο Ολυμπιακός, θα τους πάρεις τους βαθμούς. Και οι άλλοι 2 θα τους έπαιρναν.
Ας μην έκαναν τις γκέλες και θα το έπαιρναν το πρωτάθλημα. Ο Ντούσαν το στερεί από την ΑΕΚ με το γκολ στο ΟΑΚΑ και ο ΠΑΟ γιορτάζει με το χειρότερο τρόπο τα 100 χρόνια με 3 αμυντικά χαφ μες στη Λεωφόρο, τη μη χρησιμοποίηση Νίνη και τις εμμονές του Τζίγκερ και του μεσιέ Χοσέ.
Το 11 στα 12 κάνει το πρωτάθλημά μας χειρότερο και από το νορβηγικό, την περίοδο που τα έπαιρνε όλα η Ρόζενμποργκ. Και δεν φταίει για αυτό μόνο ο Ολυμπιακός.
Θοδωρής Κανελλόπουλος
Μάθε Μπαλίτσα Από Τον Άρχοντα
Ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος ανακαλύπτει ότι «η Σκόνδα έπαιξε χειρότερα κι έχασε». Έλα ρε αγόρι μου, μπράβο! Αν έτσι γινόταν κάθε Κυριακή από το 1996 και μετά, η πόλη που ζούσες θα λεγόταν Γενεύη. Και απ’ ότι θυμάμαι (όχι ότι έχω πάει, αλλά κάτι έχω ακούσει) δεν έχει MG για να μπεκροπίνουμε μέχρι τις 10 το πρωί. Άρα μείνε σε αυτά που ξέρεις. Στο ελληνικό πρωτάθλημα, λοιπόν, δεν κερδίζει όποιος παίζει καλύτερα. Εκτός αν πριν δύο χρόνια στη Λιβαδειά, ο ιστορικός Λεβαδειακός ήταν τόσο καλύτερος και σε κέρδιζε 3-0 στο 15΄. Επίσης, όχι ότι μου πέφτει λόγος, αλλά το «μπουρδέλο» με τα κιτρινόμαυρα σε ξεφτίλισε ανεπανόρθωτα πριν ελάχιστες μέρες. Επίσης, έχετε δίκιο με τον Κανελλόπουλο, «ο Ντεμίνιο και ο Ραλίστας διεκδικούν μια ιστορία που δεν τους αφορά». Αφορούσε όμως εσένα και γι’ αυτό εσCASες να πάρεις το χάρτινο τρίποντο, γιατί, όπως είπε και ο Πετράν, «το χρωστούσατε στην ιστορία του Ολυμπιακού». No further comments …
 |
Από την άλλη οι ρομαντικοί και αλύτρωτοι ΑΕΚτζηδες μοιράζουν πριμ και συγχαρητήρια. Αφήνουν υπονοούμενα και κλείνουν το μάτι για την πυραυλοκίνητη εμφάνιση της Ξάνθης. Και αναπαύονται στα περί «ηθικών πρωταθλητων» του Λύμπε. Μέσα τους, βέβαια, ξέρουν ότι ούτε ο ΠΑΟΚ ακριβώς σκίστηκε και ότι το πρωτάθλημα το έχασαν στις ασόβαρες γκέλες τους. Γιατί με 6 ήττες δεν παίρνεις πρωτάθλημα στην Ελλάδα, αλλά ίσως στην Αυστρία. Που δεν έχει, όχι μόνο MG αλλά ούτε καν Jokers.
Κι εμείς; «Από τους πρόποδες της γης, κατακτητές της κορυφής». Μπα! Στην επόμενη συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκα ο Ντέμης με τον Ζαγόρ θα συζητάνε πώς είναι να είσαι play-boy και πατέρας. Ο Πέτρος και ο Πανόπουλος θα κανονίζουν με τι πειραματική σύνθεση θα παίξει η Σκόντα στο επόμενο κρίσιμο παιχνίδι με το γάβρο. Κι ο Τζίγγερ θα κάθεται σε μια γωνία με τον Δαμήλο της Καλαμαριάς. Και όλοι θα τους δείχνουν και θα γελάνε…
Παναγιώτης Μένεγος
