Best of 2007 - Οι λίστες των groups/μουσικών: The Besnard Lakes

Το Avopolis επικοινώνησε και αυτή τη χρονιά με τις αγαπημένες μπάντες και τους μουσικούς που κυκλοφόρησαν πέρσι album, τους πρωτοεμφανιζόμενους που έκαναν αίσθηση, τις παλιές καραβάνες που επανήλθαν, ακόμα και από όσους αναμέναμε περισσότερα και δεν μας ικανοποίησαν. Ζήτησε τις λίστες τους με τα δικά τους αγαπημένα άλμπουμ της χρονιάς που μας αφήνει. Συνέχεια σήμερα με τους The Besnard Lakes, των οποίων το άλμπουμ αποθεώθηκε από τα διεθνή media.

The Besnard Lakes

Έρχονται από τη σκηνή του Μόντρεαλ και αυτός εδώ είναι ο δεύτερός τους δίσκος -ο πρώτος (με τίτλο "Volume I") βγήκε "ηρωϊκά" από τους ίδιους και πέρα από κάποιες καλές κριτικές που έλαβε, δεν είχε τύχη. Οι αγαπημένοι πλέον των indie μουσικογραφιάδων, που βασίζονται στους Jace Lasek και Olga Goreas, "χτύπησαν" φέτος με ένα υπέροχο δίσκο που κάθε άλλο παρά απαρατήρητος πέρασε. Στο δίσκο να θυμίσουμε ότι συμμετέχουν και οι George Donoso III (από Dears), Chris Seligman (από Stars), Sophie Trudeau (από Godspeed/Silver Mt. Zion) και Jonathan Cummins (από Bionic/Doughboys).

Η λίστα των Besnard Lakes από την Olga:

Hi Tassos,

Ti kanis?
Etho enai ta theka kalitera yia mena,

David Vandervelde - The Moonstation House Band.
Sunset Rubdown - Random Spirit Lover
Starvin' Hungry - Cold Burns
Handsome Furs - Plague Park
White Williams - Smoke
Spoon - Gagagagaga
Chad Van Gallen - Skelliconnection
Miracle Fortress - Five Roses
M.I.A. - Kala
Sunday Sinners - ? - Yet to be released psychedelic masterpiece

Yiasou,
:o) OG

The Besnard Lakes
The Besnard Lakes Are the Dark Horse
(Jagjaguwar / Hitch-Hyke)
Κυκλοφορία: 3/2007

Έρχονται από τη σκηνή του Μόντρεαλ και αυτός εδώ είναι ο δεύτερός τους δίσκος -ο πρώτος (με τίτλο "Volume I") βγήκε "ηρωϊκά" από τους ίδιους και πέρα από κάποιες καλές κριτικές που έλαβε, δεν είχε τύχη. Καμία σχέση με το παρόν άλμπουμ, δηλαδή, στο οποίο εμφανίζονται πιο οργανωμένοι/υποψιασμένοι από την πρώτη φορά και περισσότερο φιλόδοξοι πλέον, με τον Jace Lasek στην παραγωγή (βλέπε Wolf Parade, Islands, Sunset Rubdown και Stars, μεταξύ άλλων) και με τις συμμετοχές από τους George Donoso III (από Dears), Chris Seligman (από Stars), Sophie Trudeau (από Godspeed/Silver Mt. Zion) και Jonathan Cummins (από Bionic/Doughboys) να δημιουργούν τον ανάλογο ντόρο.

Από το πρώτο άκουσμα νιώθεις ότι το "The Besnard Lakes Are the Dark Horse" ανήκει στα μικρά αριστουργήματα της χρονιάς. Η μπάντα στηρίζεται ηχητικά από τη μία σε ένα κράμα από δυνατές, γεμάτες reverb κιθάρες με φαινομενική πολυπλοκότητα και από την άλλη βιολιά, γκλόκενσπιλ και αρμονίες που αποκτούν σιγά σιγά τη δυναμική τους (μαζί με prog-rock στοιχεία που ανακαλύπτεις σε πιο προσεκτική ακρόαση). Σε γλυκαίνουν όπως οι Beach Boys στο Pet Sounds, σε υπνωτίζουν όπως οι Mazzy Star στα φωνητικά τους, σε ταξιδεύουν σε μεγαλοπρεπείς συμφωνικές περιηγήσεις όπως οι Polyphonic Spree ή σε τριπαριστά ηχοτοπία αέναης περιπλάνησης όπως οι Velvets με τη Nico και -τέλος- χτίζουν πολλές φορές τον ήχο τους πάνω στο πρωτόκολλο μιας post-rock μπάντας.

Γύρω από τις δυνατές -βουτηγμένες στο reverb- κιθάρες και τα έγχορδα, που δημιουργούν το συμπαγές μείγμα μελωδίας-ατμόσφαιρας, φωλιάζει το επιδέξιο δέλεαρ των εναλλασσόμενων φωνητικών του ανδρόγυνου Jace Lasek (με falsetto) και Olga Goreas, αλλά φανταστείτε τί γίνεται στα live τους, με την εξαμελή ορχήστρα και την πενταμελή χορωδία! Κι αν αρχίζουμε να παίζουμε πάλι με τις λέξεις και τις έννοιες, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χρησιμοποιήσουμε πολλές φορές τη λέξη space (space pop, space rock), ενώ η πρώτη εντύπωση που τους βγάζει κλώνους των Beach Boys, δε διαρκεί παρά λίγα δευτερόλεπτα: πίσω από το ελαφρύ ηχητικό πέπλο των αρμονιών βρίσκεται μια ξεκάθαρη εικόνα ενδοσκόπησης και δραματικών κορυφώσεων.

Αν, τέλος, όλα αυτά σας φαίνονται ενδιαφέροντα, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το τελικό αποτέλεσμα σίγουρα είναι πιο ενδιαφέρον από μια κριτική που προσπαθεί να το περιγράψει. Υποδεχτείτε, λοιπόν, μία από τις πιο hot μπάντες του πλανήτη αυτή τη στιγμή!