Προσαρμοσμένη αναδημοσίευση από την ειδική έκδοση του περιοδικού Sonik «Σεξ και μουσική»
Ναρκωτικά, αλκοόλ και σεξ. Η αγία τριάδα της επαναστατημένης ενηλικίωσης, τα απαγορευμένα φρούτα των νεανικών απολαύσεων, το δαιμονοποιημένο τρίπτυχο του ποπ πολιτισμού, που στιγματίστηκε ως αποδεικτικό ηθικής αλλοτρίωσης, αποκτώντας μυθικές διαστάσεις. Και, αναπόφευκτα, συνυφάνθηκε με την πορεία διάφορων νεανικών υποκουλτούρων, από όταν η έννοια αυτή άρχισε να αποκτά περιεχόμενο.
Κάθε μία υποκουλτούρα γευόταν τον δικό της καρπό της ακολασίας. Από τους beatniks με τα τσιγάρα και το ουίσκι μέχρι τους χίπηδες με το LSD και από τους mods με τα χάπια και τις βέσπες μέχρι τους punks με το απαραίτητο αξεσουάρ της μπύρας στο χέρι, η ιστορία μας έχει χαρίσει αμέτρητα κλισέ. Πίσω τους, όμως, κρύβονται σελίδες σκληρής ενηλικίωσης, απόπειρες αυτοπροσδιορισμού και εσωτερικής αναζήτησης, αλλά και η ανώτερη πράξη της κοινωνικής πλευράς της ανθρώπινης φύσης: η ικανοποίηση της ανάγκης του ανήκειν σε μία ομάδα. Μέσω της οποίας σχηματίζεται η πίστη πως η βουτιά στην ενήλικη, μολυσμένη ζωή μπορεί τελικά και να μην αφήσει συναισθηματικές γρατζουνιές, αν επιχειρηθεί συλλογικά.
Φανταστείτε, λοιπόν, πόσο ριζοσπαστική φάνηκε η προσέγγιση μιας ομάδας νεαρών hardcore punks από την Washington D.C., οι οποίοι στις αρχές της δεκαετίας του 1980 πρότειναν την απόσταση από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, την κατανάλωση αλκοόλ, αλλά και την ανούσια σεξουαλική επαφή.
Ο Ian MacKaye, εμπνευστής της straight edge κουλτούρας, μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον με ανοιχτόμυαλη σκέψη και πολλαπλά ερεθίσματα. Ωριμάζοντας, βίωσε μέσα από εμπειρίες φίλων τις οδυνηρές συνέπειες των καταχρήσεων, σε μια Αμερική όπου το punk κίνημα βρισκόταν σε περίοδο ασυγκράτητης άνθισης και όλο και περισσότεροι νέοι υιοθετούσαν το μότο "live fast, die young". Πηγαίνοντας εντελώς κόντρα στο πνεύμα της εποχής, ο MacKaye στόχευσε στην προσωπική του ολοκλήρωση και την πνευματική διαύγεια, μέσω ενός καθαρού τρόπου ζωής.
Τους χυμούς αυτών των ιδεών τους διοχέτευσε αρχικά μέσω των Teen Idles, στο ΕΡ Minor Disturbance που κυκλοφόρησε από τη Dischord Records που δημιούργησε ο ίδιος, μαζί με τον φίλο του και ντράμερ της μπάντας, Jeff Nelson. Στο εξώφυλλο απεικονίζονταν δύο γροθιές με ένα X ζωγραφισμένο πάνω τους: ήταν εμπνευσμένο από το σήμα με το οποίο μάρκαραν τους ανήλικους θαμώνες των λάιβ σκηνών/μπαρ στη Washignton D.C., για να είναι σαφής η απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ από εκείνους. Έμελλε όμως να μετατραπεί σε σύμβολο για μία από τις πιο ανατρεπτικές υποκουλτούρες της σύγχρονης μουσικής ιστορίας.
Με την επόμενη μπάντα που σχημάτισε από κοινού με τον Nelson, o MacKaey δόμησε ακόμα περισσότερο το ιδεολογικό οχυρό της straight edge φιλοσοφίας –που ονομάστηκε έτσι από ένα κομμάτι διάρκειας μόλις 47 δευτερολέπτων, από το πρώτο (ομώνυμο) ΕΡ των Minor Threat, πίσω στο 1981. Οι θρυλικοί του, πλέον, στίχοι αποτελούν μανιφέστο κατά της ψυχικής αποσύνθεσης και έθεσαν τις βασικές νόρμες και αξίες που χαρακτήρισαν όλο το φαινόμενο. Το ιδεολογικό μωσαϊκό έφτασε στην ολοκλήρωσή του με το τραγούδι "Out Of Step" (1983), το οποίο κι έθεσε τους βασικούς/απαράβατους Straight Edge κανόνες: "Don't smoke, don’t drink,don’t fuck/At least I can fucking think/I can’t keep up, can’t keep up, can’t keep up/Out of step with this world".
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ειδική έκδοση του περιοδικού Sonik, Σεξ και μουσική, που κυκλοφόρησε το 2015.
Μπορείτε να το αποκτήσετε πατώντας εδώ
