Μήνας διακοπών ο Αύγουστος, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως και τα ακουστικά μας ξεκουράστηκαν. Συνέχισαν να παίζουν στο repeat σε πόλη και εξοχή και αυτοί είναι οι οκτώ δίσκοι στους οποίους, για άλλους λόγους κάθε φορά, κοντοσταθήκαμε λίγο παραπάνω.
Για αρχή...
...ακούσαμε τον πιο παιχνιδιάρη Jarvis Cocker από την εποχή των Pulp
Jarv Is - Beyond The Pale
(Rough Trade)
«Φυσικά, μην περιμένετε στο Beyond The Pale απόκοσμους ήχους, πειραματική διάθεση και συνθετικές τομές, αλλά, εδώ έχουμε, ίσως, τον πιο παιχνιδιάρη, άτακτο και συνάμα πνευματώδη Jarvis Cocker που έχουμε να απολαύσουμε από την εποχή των Pulp.»
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Άγγελου Κλειτσίκα εδώ.
Βρήκαμε τους Protomartyr στα πιο απελπιστικά και μίζερά τους. Δηλαδή, στα καλύτερά τους.
Protomartyr - Ultimate Success Today
(Domino)
«H προσπάθεια του γκρουπ από το Ντιτρόιτ να σπρώξει πιο μακριά τα ηχητικά του όρια είναι αυτή που παρουσιάζει το πραγματικό ενδιαφέρον. [...] Οι στίχοι, βέβαια, μας θυμίζουν με ποιους έχουμε να κάνουμε: “Remember me, how I lived. I was frightened, always frightened”. Ή αλλιώς, η μπάντα που έχει μετατρέψει την καταγραφή της υπαρξιακής αγωνίας των καιρών μας σε τέχνη, στα καλύτερα, πιο απελπιστικά και μίζερα της.»
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Άγγελου Κλειτσίκα εδώ.
Γυρίσαμε “Back on the chain gang”. Μουδιασμένοι...
The Pretenders - Hate For Sale
(BMG)
«Το Hate for Sale θα μπορούσε να είναι ένα «χαμένο άλμπουμ» από την δεκαετία του '80, αλλά δεν είναι. Είναι ένας καινούργιος δίσκος του 2020 που απευθύνεται αποκλειστικά στους φανς του συγκροτήματος που θέλουν ακόμη να ακούνε παραλλαγές του "Middle of the Road", του "Don't Get Me Wrong" ή του "Back on the Chain Gang".»
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Μάκη Μηλάτου εδώ.
...όπως ακριβώς νιώσαμε και με την επιστροφή των Psychedelic Furs
The Psychedelic Furs - Made of Rain
(Cooking Vinyl Limited)
«Το Made of Rain των Psychedelic Furs θα χαθεί με την πρώτη βροχή. Πολλά από τα στοιχεία του ηχητικού τους παρελθόντος βρίσκονται εδώ με διακριτικές προσπάθειες εκσυγχρονισμού (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), αλλά το αποτέλεσμα καταλήγει μετέωρο και χωρίς έμπνευση.»
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Μάκη Μηλάτου εδώ.
Στο μεταξύ, αφήσαμε τον Conor Oberst να μας «κάνει τη σούμα» του indie αφηγήματος των Bright Eyes
Bright Eyes - Down In The Weeds, Where The World Once Was
(Dead Oceans)
«Μπορεί, κάπως αναπόφευκτα, να βρίσκουν το ηχητικό τους αποκούμπι στη νοσταλγία, γράφοντας ένα άλμπουμ που λειτουργεί ως ένα άθροισμα όλων όσων έχουν προσφέρει στο αμερικάνικο indie αφήγημα όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά ο Oberst έχει έναν τρόπο να μπλέκει το προσωπικό βίωμα με τη συλλογική εμπειρία. Έτσι, τα τραγούδια του δεν ακούγονται ποτέ αναχρονιστικά ή ξεπερασμένα.»
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Άγγελου Κλειτσίκα εδώ.
«Τσιτώσαμε» με τους Special Interest
Special Interest - The Passion Of
(Night School/Trilling Living)
«Ο ήχος των Special Interest είναι τέλεια κουρδισμένος με τους ήχους που βγάζει η ιστορική συγκυρία, πηγάζει δυναμικά από ένα αδιαμφισβήτητο τώρα, είναι πλούσιος σε στοιχεία των πιο ένδοξων μουσικών επαναστάσεων και ρέει ασταμάτητος προς το μέλλον. Ένα εκπληκτικό μείγμα από new wave, glam, industrial και art punk ιδιώματα, φορμαρισμένο αριστοτεχνικά στις ηλεκτρονικές μουσικές τάσεις της εποχής.»
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική της Τάνιας Σκραπαλιώρη εδώ.
Βρήκαμε τον Jason Molina, ακόμη κι αν αυτός δεν βρίσκεται μαζί μας
Jason Molina - Eight Gates
(Secretly Canadian)
«Οι συνθέσεις είναι ατροφικές, μυρίζουν θάνατο και η ομορφιά τους κρύβεται κυρίως ανάμεσα σε αυτές τις ρωγμές σιωπής τόσο ανάμεσα τους όσο και μέσα στη ροή τους, σημεία όπου και ανθεί μία υπόνοια ελπίδας.»
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Άγγελου Κλετσίκα εδώ.
Και καταλάβαμε ότι, καμιά φορά, οκτώ χρόνια αναμονής βγάζουν σε καλό
I Like Trains - Kompromat
(Atlantic Curve)
«Το Kompromat είναι ένας λεπτός σαρκασμός διαρκείας που ισορροπεί μεταξύ όλων των dark ιδιωμάτων, εξυπηρετώντας άριστα την στιχουργική αποστολή του δίσκου στο να αναδείξει ένα μέρος της άτακτης αλήθειας του τώρα.»
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική της Τάνιας Σκραπαλιώρη εδώ.
