«Τους μισώ τους View: είναι η Χειρότερη Νέα Μπάντα. Ηχούν σαν μια διασταύρωση των Proclaimers με τους Arctic Monkeys». - Lily Allen, 25 Απριλίου 2007, σε μια συνέντευξή της στο Pitchfork.
Είναι πανεύκολο να μισήσεις τους View: καταρχάς είναι σκοτσέζοι κι αν τυγχάνει να είσαι άγγλος αυτή τη χρονική συγκυρία (βλ. αιτήματα για ανεξαρτησία της Σκοτίας), ο,τιδήποτε σκοτσέζικο θέλεις να το δεις ανασκολοπισμένο στην πλατεία Τραφάλγκαρ. Επίσης, όπως κάθε κουλή μπάντα που βλέπει το όνομά της μέσα σε πηχυαίους τίτλους της ΝΜΕ, έτσι και ετούτοι εδώ ξεκίνησαν να παίζουν σε διάφορες τοπικές παμπ γύρω από την ευρύτερη περιφέρεια του Dundee για τους κοκκινοτρίχηδες απογόνους του William Wallace, ο πιο δυνατός οργασμός των οποίων αποτελείται από κατανάλωση 241 pints μπίρας ΜcEwan’s και διαδοχικό ξέρασμα στο παρακείμενο πεζοδρόμιο.
Η εξίσωση pub+scotch εύκολα μας δίνει αποτέλεσμα, κάτι που παραπέμπει ευθέως στους Proclaimers –το μοναδικό σημείο στο οποίο έχει δίκιο η Lily. Γιατί για όλα τα υπόλοιπα το Λιλάκι τα παραλέει. Την αγαπάμε, τη στηρίζουμε, θέλουμε να την παντρευτούμε και να της κάνουμε παιδιά και κουτάβια, αλλά, προς μεγάλη της απογοήτευση, οι View διαθέτουν: α) έναν μανατζαρέο-γατόνι (τον Grant Dickson, που διοργάνωνε τα φημισμένα Lemuria Sessions στο Dundee. Μην νομίζετε ότι ξέρω τι σκατά είναι το εν λόγω project, στο Ίντερνετ το είδα και το ξεπατίκωσα), β) την υποστήριξη του, κατά τεκμήριο, καλύτερου βρετανού ραδιοφωνικού παραγωγού, του Zane Lowe του BBC Radio 1, γ) την εύνοια των αγγλικών ταμπλόιντ (ας όψεται η θρυλική εκείνη νύχτα της 27ης Φεβρουαρίου 2006, όταν ο ντράμερ Steve Morrison, παρέα με τον –ω, τι έκπληξη!- Pete Doherty συνελήφθησαν να οδηγούνε «κομμάτια» ανάποδα σε έναν μονόδρομο του Μπέρμιγχαμ) και δ) τον παραγωγό Owen Morris που, μέσα σε ένα χρόνο, κατάφερε να τους μετατρέψει από ένα σχετικά βαρετό σχήμα σε ένα πρωτοκλασάτο σκοτσέζικο γκρουπ με τρία διαφορετικά singles στα charts (“Wasted Little DJs”, “Superstar Tradesman” και “Same Jeans”).
Οι υπόλοιποι τρεις του συγκροτήματος αρνούνται βέβαια οποιαδήποτε σχέση τους με τον Doherty (όπως δήλωσε κι ο 20χρονος κιθαρίστας Pete Reilly «δεν είμαστε σαν αυτόν. Μας αρέσει να πίνουμε και να παρτάρουμε, αλλά δεν είμαστε λιώματα»), αλλά τα γεγονότα δυστυχώς τους ακυρώνουν πανηγυρικά: πριν δυο μήνες, η επικείμενη αμερικανική περιοδεία τους ματαιώθηκε γιατί οι αμερικανικές αρχές δεν χορηγήσαν βίζα στον τραγουδιστή Kyle Falconer, ο οποίος είχε συλληφθεί το περασμένο καλοκαίρι για κατοχή κοκαΐνης, ενώ ο Reilly και ο μπασίστας Kieran Webster αποκλείστηκαν δια βίου από την τοπική παμπ Bayview, επειδή μια νύχτα κυκλοφορούσαν μέσα στους διαδρόμους της με σκουτεράκι.
Το 2007 είναι η χρονιά για τους View. Το θέμα είναι αν θα υπάρξει επόμενη ή αν του χρόνου τέτοιο καιρό θα επιστρέψουν στη μιζέρια του Dryburgh (που δεν έχω βρει που σκατά είναι στο χάρτη, παρόλο που τηλεφώνησα ακόμη και στον Alistair, τον πρώην σκοτσέζο roommate μου…).