Τα alt.blues του Lanegan, με τις αιθέριες folk αρμονίες και τα σαγηνευτικά φωνητικά της Isobel Campbell. Ένα ταίριασμα αλά Jane Birkin και Serge Gainsbourg και για να πάμε πιο βαθιά, Belle & Sebastian και Gentle Waves με Screaming Trees και Queens of the Stone Age. H κοινή τους εμφάνιση στο Gagarin 205 (Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου) είναι από τις πιο πολυαναμενόμενες της χρονιάς -μόνο που κάθε φύλο θα στοχεύει σε διαφορετικές χορδές... Η φετινή συνεργασία των δύο στο “Ballad Of The Broken Seas” ήταν υποψήφια για Mercury Prize και από πολλούς αποθεώθηκε...
Η Isobel όμως δεν έμεινε εκεί. Στο τέλος της χρονιάς κυκλοφόρησε και άλλο άλμπουμ με τίτλο "Milkwhite Sheets", πηγαίνοντας κόντρα στις προσδοκίες για ειδυλλιακά περιβάλλοντα: η πάλαι ποτέ τραγουδίστρια των Belle And Sebastian στη σόλο της καριέρα δεν ήταν μακριά από την αργόσυρτη, ψιθυριστή folk, αλλά πλέον έχει απογαλακτιστεί εντελώς από κάθε σύγχρονο κώδικα. Το "Milkwhite Sheets" είναι ένα απόλυτα βρετανικό folk album, απαλλαγμένο από την αιθέρια οργανική περιβολή του, απογυμνωμένο εντελώς, τόσο που μια Nick Drake-ίζουσα προσπάθεια (το καταπληκτικό "James") να μοιάζει μοναδικό σύγχρονο απομεινάρι. Το άλμπουμ αποκτά κοινό παρονομαστή με το English folk revival, τη Shirley Collins, τη Sandy Denny με τους Fairport Convention και εσχάτως τον Devendra Banhart, δημιουργώντας ένα ευρύ και αχανές τοπίο ταξιδιών στο χρόνο, εκεί όπου η αγκαλιά, το σφίξιμο του χεριού και τα μικρά, γλυκά φιλιά βρίσκονται στην ημερησία ερωτική διάταξη. Τραγούδια για ποτάμια, κάστρα, γλυκά όνειρα και την "αληθινή αγάπη", νανουρίσματα, βικτωριανές μπαλλάντες με την αραιή παρουσία των μαντολίνων και φλάουτων, δένουν με την παιδική φωνή της και συνιστούν ένα απόλυτα λιτό (και γι' αυτό ιδιαίτερα "δύσκολο"), μυοχαλαρωτικό ταξίδι για τις χειμωνιάτικες Κυριακές. Να σημειώσουμε ότι πέντε από τα δεκατρία κομμάτια είναι παραδοσιακά. |