Προακρόαση:
Damien Rice
9
The 4th Floor / Warner
[Κυκλοφορεί την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου]
 |
Υπάρχουν μερικά άλμπουμ που σε παίρνουν με την πρώτη μαζί τους, σε αφήνουν αποσβολωμένο από την αρχή ως τέλος, σε κάνουν να σταματάς να ανασαίνεις για όσο το δυνατό μεγαλύτερο διάστημα, αυτά στα οποία η φωνή (είτε υμνεί τον έρωτα, είτε σχεδόν δακρύζει μπροστά σου από την απώλειά του) ανοίγει τα σωθικά σου εξερευνώντας εξονυχιστικά τα υπολείμματα στα ψυχικά σου τρίσβαθα. Το δεύτερο άλμπουμ του χαρισματικού Ιρλανδού singer-songwriter έρχεται να προστεθεί στο πάνθεον αυτών των μικρών, απλών αριστουργημάτων που ακουμπάνε σχεδόν στην καρδιά σου, σε όποιο συναισθηματικό στάδιο και αν βρίσκεται εκείνη.
Και το κάνει με χαρακτηριστικά μινιμαλιστική ομορφιά: μια κιθάρα και μια φωνή που στέκεται γυμνή, μην επιθυμώντας να παραμείνει σώνει και καλά ακέραια στην απόλυτη ησυχία. Με το δικό του σημειολογικό κώδικα, όπως το έκαναν ο David Gray, ο Bob Dylan, ο Jeff Buckley. Αυτού του επιπέδου (και αυτού του γούστου) είναι τα 10 -απίστευτα αληθινά- νέα κομμάτια του Rice, εύθραυστα, ρομαντικά, παγωμένα από την απώλεια, απόλυτα γοητευτικά, με κορυφαίες συνθέσεις που δε βγαίνουν απλώς από το πολυδιαβασμένο εγκυκλοπαιδικό εγχειρίδιο της ακουστικής folk και στίχους που συνδέουν το δάκρυ του με το πρόσωπό σου.
 |
Υπάρχουν βέβαια και εμπνευσμένες εξάρσεις και περιστασιακά έγχορδα και μαγευτικές, αλά-Radiohead μπαλαντες (βλ. "Elephant") και διφωνίες με τη Lisa Hannigan (στα αριστουργηματικά "9 Crimes" και "Sleep Don't Weep"), αλλά ουσιαστικά η απλότητα και η μίνιμαλ αισθητική είναι και πάλι ο κοινός παρονομαστής, ο καταλύτης στα δικά μας (φαινομενικά) "ήσυχα βράδια"... Και, αν αναρωτιέστε, από ένα τέτοιο δίσκο φυσικά δε μπορεί να λείπει και ένα (φτιαγμένο για να γίνει) κλασικό τραγούδι, όπως το...
Accidental Babies
 |
Well I held you like a lover:
Happy hands
And elbow in the appropriate place.
And we ignore our others:
Happy plans
With a delicate look upon your face.
Our bodies moved and hardened:
Hurting parts of your garden
With no room for a pardon
In a place
Where no one knows
What we have done.
Do you cum?
Together ever with him?
And is he dark enough?
Enough to see your light?
And do you brush your teeth before you kiss?
Do you miss my smell?
And is he bold enough to take you on?
Do you feel like you belong?
And does he drive you wild?
Or just mildly free?
What about me?
Well you held me like a lover:
Sweaty hands
And my foot in the appropriate place.
And we use cushions to cover:
Happy glands
In the mild issue of our disgrace.
Our minds pressed and guarded:
While our flesh disregarded
The lack of space
For the light-hearted
In the boom
That beats our drum.
Well I know I make you cry
And I know sometimes you wanna die
But do you really feel alive
Without me?
If so: be free.
If not: leave him for me.
Before one of us has accidental babies.
We aren't free.
Do you cum?
Together ever with him?
And is he dark enough?
Enough to see your light?
And do you brush your teeth before you kiss?
Do you miss my smell?
Is he bold enough to take you on?
Do you feel like you belong?
And does he drive you wild?
Or just mildly free?
What about me?
What about me?
What about...?
