Την ερχόμενη Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου στο AN CLUB και Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου στο ‘Ξυλουργείο-Μύλος’ θα έχουμε την δυνατότητα να δούμε μπροστά μας μια θρυλική μουσική μορφή, τον τραγουδιστή των Specials και Fun Boy 3, Neville Staple. Δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση που οι Specials δεν έχουν έρθει ποτέ στην Ελλάδα, να ήταν οι πρώτοι…
Ξέρουμε όμως ότι η φωνή πίσω από τους ska / 2 tone θρύλους και ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα που έβγαλε ποτέ το νησί, θα βρίσκεται μπροστά μας για δύο shows. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Η αρχή με αυτό που στη συνέχεια δημιουργήθηκαν οι The Specials, έγινε όταν οι Jerry Dammers (πλήκτρα), Horace Panter (μπάσο), Lynval Golding (κιθάρα), Silverton Hutchison (ντραμς) και Tim Strickland (φωνή), δημιούργησαν τους ‘The Automatics’ το 1977 στο Κόβεντρυ. Έπαιζαν ένα ιδιαίτερο μίγμα από punk και reggae, μάλιστα κατάφεραν να έχουν μόνιμη μέρα στο ‘Mr. Georges’ club.
Μετά από λίγο, ο Tim (φωνή) αντικαθίσταται από τον ηγέτη των Squad, Terry Hall, και αμέσως μετά ο Jerry φωνάζει και ένα παλιό γνωστό από τους ‘The Wild Boys’, Roddy Byers να αναλάβει την κιθάρα. Ήταν η κατάλληλη στιγμή να μπουν στα Berwick Street Studios του Λονδίνου, κάτω από τις οδηγίες του DJ Pete Waterman.
Η demo κασέτα που κυκλοφόρησε μοιράστηκε σε διάφορες δισκογραφικές εταιρίες, αλλά έδειξαν μικρό ενδιαφέρον, όπως και ο μακαρίτης John Peel στο Radio One. Το 1993 όμως την ανακάλυψαν πάλι και κυκλοφόρησε σαν ‘Dawning of a New Era, The Coventry Automatics AKA The Specials’.
Την ίδια περίοδο ο Jerry πείθει τον φίλο του και roadie των Clash, Steve Conolly, να τον συστήσει στον manager του γκρουπ, Bernie Rhodes. Μετά από συζητήσεις κατέληξαν να ανοίγουν για τους Clash στην ‘On Parole’ περιοδεία τους τον Ιούνιο / Ιούλιο 1978. Αρχικά είχαν κλείσει μόνο για λίγα shows, αλλά τελικά χάρη στο μεγάλο ενδιαφέρον του Joe Strummer και την πειθώ του Jerry, συνέχισαν μέχρι τέλους.
Εκείνες τις μέρες τους βλέπουμε να αλλάζουν και το όνομά τους σε ‘Coventry Automatics’ μιας και υπήρχε και άλλη μπάντα με το όνομα ‘Automatics’, το αλλάζουν πάλι σε ‘The Special AKA The Coventry Automatics’ και καταλήγουν στο πιο σύντομο ‘The Special AKA’. 
Στην συγκεκριμένη περιοδεία η μπάντα αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία λόγω της μίξης reggae με punk και αρκετά μπουκάλια πετάχτηκαν προς το μέρος τους από μεθυσμένους οπαδούς, κάτι που δεν έγινε με την άλλη ‘support’ μπάντα, τους αμερικανούς Suicide!! Τι απίστευτο line up για συναυλία…
Πάντως ένα καλό που βγαίνει από αυτή την περιοδεία ήταν η προσθήκη του μέχρι εκείνη την ώρα roadie της μπάντας, Neville Staple, ο οποίος αναλαμβάνει χρέη τραγουδιστή και περκασιονίστα αφού τον άκουγαν να τραγουδάει στα διάφορα sound checks! Ο Neville Staple άφησε το δικό του μεγάλο στην μετέπειτα πορεία της μπάντας αλλά και ολόκληρης της ska/2 tone σκηνής που ξεπήδησε από τη Μεγάλη Βρετανία.
Μετά την περιοδεία ο Bernie Rhodes βάζει την μπάντα να προβάρουν για έξι μήνες σε μια υπόγα στην Chalk Farm Road του Λονδίνου. Ίσως μια από τις πιο περίεργες στιγμές της νεαρής μπάντας σε αυτή την μολυσμένη με ποντίκια αποθήκη. Αυτό οδήγησε τον Rhodes να τους στείλει στη Γαλλία για απόκτηση περισσοτέρων εμπειριών. 
Με την επιστροφή τους στο Κόβεντρυ, η μπάντα κλείνεται σε ένα στούντιο στο πίσω δωμάτιο μιας παμπ και αρχίζει να βάζει περισσότερα ska στοιχεία στον ήχο της. Ο ντάμερ Silverston ήταν συνεχώς απών από τις πρόβες, μια έλλειψη ενδιαφέροντος για τη νέα πορεία της μπάντας και κυρίως ψαχνόταν να βρει δουλειά για να συντηρήσει την οικογένειά του.
Ο Bernie Rhodes είχε επιστρέψει στο προσκήνιο, αυτή τη φορά συμβουλεύοντας την μπάντα να αποκτήσει ένα δικό της image που να πήγαινε με τον ήχο της. Ο Jerry, επηρεασμένος από το στυλ του Paul Simenon των Clash, σχεδίασε κάτι εμπνευσμένο το look των West Indian rude boys και των mods, και το έφερε να γίνει το απόλυτο ska look…
Ο Jerry Dammers επίσης είχε ένα μεγάλο όνειρο να ξεκινήσει την δική του δισκογραφική εταιρία, όμοια με την Motown, για να μπορούν να κυκλοφορούν τους δικούς τους δίσκους. Σχεδίασε κάποιο artwork με τη βοήθεια του Horace, κάτι που αργότερα θα γίνει το κεντρικό θέμα και αναφορά στον 2 Tone κόσμο και θα ακολουθεί όλες τις κυκλοφορίες τους. Το logo βασίστηκε σε ένα παλιό εξώφυλλο δίσκου του Peter Tosh και με τις χαρακτηριστικές άσπρες και μαύρες γραμμές, γεννήθηκε ο Walt Jabsco.
 |
Με ένα νέο κομμάτι έτοιμο, αλλά καμία βοήθεια από εταιρίες, οι Special AKA μαζεύτηκαν για να συγκεντρώσουν χρήματα από συγγενείς και φίλους για να κυκλοφορήσουν το single ‘Gangsters’ μόνοι τους.
Χωρίς ντράμερ αφού ο Silverton είχε παραιτηθεί, ο Jerry πήγε στον φίλο του και συγκάτοικο John ‘Brad’ Bradbury, απλά για να συμπληρώνει την μπάντα στις ηχογραφήσεις. Πήγε τόσο καλά που ο Brad από τότε έγινε μόνιμο μέλος της μπάντας και το line up ολοκληρώθηκε.
Χωρίς χρήματα, δεν άντεχαν οικονομικά να ηχογραφήσουν την b-side του single. Έτσι ξεθάφτηκε ένα παλιό demo του Brad, Barry Jones και Neol Davis που ονομάστηκε The Selecter από τους The Selecter, και μπήκε στην άλλη πλευρά. Η δισκογραφική που δημιουργήθηκε ονομάστηκε ‘2 Tone’ (που αργότερα κυκλοφόρησε και δίσκους με καλλιτεχνάκια όπως οι Madness και Elvis Costello).
O Jerry πλησίασε την Rough Trade για διανομή του single και συμφώνησαν να τυπωθούν 5000 κόπιες. Συνέχισε να μιλάει με τον τότε manager των ‘Damned’, Rick Rogers, που ακούγοντας το single και βλέποντας τα εκρηκτικά τους live, συμφώνησε να τους βοηθήσει.
Το ‘Gangsters’ έπαιρνε παντού airplay και πολύ καλές κριτικές και ο Rick Rogers δούλευε να τους κλείσε καλά shows στο Λονδίνο. Η φήμη για τα live shows τους εξαπλώθηκε γρήγορα σαν φωτιά και άρχισαν να χτίζουν μια δυναμική fan base στην πρωτεύουσα πόλη και πολύ ντόρο στα A&R πηγαδάκια των δισκογραφικών.
Όλα αυτά οδηγούν στο ‘Moonlight Club’ στις αρχές Μαϊου του 1979, όπου οι Specials έπαιξαν σε ένα κατάμεστο από οπαδούς και εταιριάνθρωπους venue. Ακόμα και ο Mick Jagger ήταν εκεί ανυπόμονος να τους υπογράψει στην Rolling Stone records!
Τα υπόλοιπα είναι Ιστορία…
