Kurt Cobain
Ο Kurt Cobain αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990, όταν οι Nirvana κατάφεραν να μετατραπούν από περιθωριακό γκρουπ της σκηνής του Σιάτλ σε σύμβολο του παγκόσμιου μουσικού στερεώματος. Αυτό, όμως, μετέτρεψε και τον ίδιο σε στιχουργικό εκφραστή μιας ολόκληρης γενιάς, κάτι που έμελλε να τον οδηγήσει σε αρκετές περιπέτειες με την κατάθλιψη, την παράνοια και τον εθισμό σε ναρκωτικές ουσίες. Τραγική απόρροια όλων των παραπάνω, ο αυτοπυροβολισμός του στο κεφάλι με μια καραμπίνα, στις 5 Απριλίου του 1994. Η νεκροψία ανίχνευσε στο αίμα του υψηλές ποσότητες βάλιουμ, αλλά και ηρωίνης.
Sid Vicious
Μπασίστας των Sex Pistols και απόλυτος εκφραστής του κωλοπαιδισμού που πρέσβευαν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970, όταν και έγιναν συνώνυμο της επανάστασης και της κοινωνικοπολιτικής άρνησης για τη νεολαία της χτυπημένης από την Πετρελαϊκή Κρίση Αγγλίας. Στις 12 Οκτωβρίου του 1978, η σύντροφος του Nancy Spungen βρέθηκε μαχαιρωμένη στο σπίτι του ζεύγους, με τον Sid Vicious να κοιμάται δίπλα της. Τα ναρκωτικά κυλούσαν στις φλέβες και των δύο εκείνο το βράδυ, οπότε η σύλληψή του ήρθε ως φυσικό επόμενο. Μερικούς μήνες μετά, βγήκε από τη φυλακή με εγγύηση και, απεξαρτημένος πλέον από τα ναρκωτικά, αποφάσισε να γιορτάσει τη νεοαποκτηθείσα ελευθερία του. Παρούσα στους εορτασμούς ήταν μάλιστα και η μητέρα του –χρόνια εθισμένη κι εκείνη στα ναρκωτικά– από το απόθεμα της οποίας και θα έπαιρνε ο Sid Vicious την πρώτη του μετά από καιρό δόση ηρωίνης. Όπως φάνηκε, ήταν και η τελευταία. Λίγες μέρες μετά, η μητέρα του ανακάλυψε σε ένα πανωφόρι ένα σημείωμα στο οποίο ανέφερε επιγραμματικά πως έπρεπε να ξαναβρεί τη χαμένη του σύντροφο, με κατακλείδα τη λέξη «αντίο».
Ian Curtis
Ο τραγουδιστής και στιχουργός των Joy Division βρισκόταν σε συνεχή μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό και εξέφρασε έτσι όσο λίγοι στην ιστορία της ροκ μουσικής την πεσιμιστική και συνολικά «σκοτεινή» διάθεση απέναντι στην τέχνη. Οι χρόνιες κρίσεις επιληψίας που τον ταλαιπωρούσαν, αλλά και η τάση του προς τον απομονωτισμό και την κοινωνική αποξένωση έδωσαν βροντερό παρών στη στιχουργική του, χάρη στην οποία η μπάντα του κέρδισε σεβαστή φήμη και ο ίδιος έγινε εμβληματική φιγούρα στη βρετανική εκείνη σκηνή που διαδεχόταν το πανκ. Όλα αυτά, ωστόσο, τον κατασπάραξαν εσωτερικά, όπως και το διαφαινόμενο διαζύγιο με τη σύζυγό του, λόγω του δεσμού του με μια άλλη γυναίκα. Στις 18 Μαΐου 1980, ο Ian Curtis κρεμάστηκε στην κουζίνα του σπιτιού του, αποδεικνύοντας προφητικό τον στίχο του πιο γνωστού του τραγουδιού: Love will tear us apart.
Richey Edwards
Μουσικά δεν είχε προσφέρει ούτε μία νότα στη δισκογραφία των Manic Street Preachers, όσο ακόμα αποτελούσε το ένα τέταρτό τους. Όμως τόσο η δυναμική των στίχων του, όσο και η συνολική του στάση απέναντι στη ζωή, διαμόρφωσε ξεκάθαρα τον αναρχικό και ατίθασο χαρακτήρα της μπάντας στα πρώτα στάδια της καριέρας τους. Μιλάμε εξάλλου για τον άνθρωπο που, όταν αμφισβητήθηκαν τα κίνητρά και η αυθεντικότητα του σε μια συνέντευξη για το NME, δεν δίστασε να βγάλει από την τσέπη του ένα ξυραφάκι και να χαράξει στο χέρι του τις λέξεις «4 Real» –απλά για να αποδείξει τη σοβαρότητα των λεγομένων του. Φαίνεται όμως πως η νιχιλιστική, αυτοκαταστροφική κοσμοθεωρία την οποία πρέσβευε θα είχε βαρύ προσωπικό τίμημα. Την 1η Φεβρουαρίου του 1995 αναφέρεται ως αγνοούμενος. 17 μέρες μετά, το αυτοκίνητό του βρίσκεται εγκαταλειμμένο στη γέφυρα του Severn, γνωστή τοποθεσία αυτοκτονιών στα όρια Αγγλίας και Ουαλίας. Παρ' όλ' αυτά, το πτώμα του Richey Edwards δεν βρέθηκε ποτέ, αφήνοντας έτσι την υπόθεση της εξαφάνισής του ανοιχτή μέχρι και το 2008, 13 χρόνια μετά. Στις 23 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς, ανακυρήχθηκε τελικά και επισήμως νεκρός από τις βρετανικές αρχές. Ο θάνατός του δεν καταγράφηκε βέβαια ποτέ ως αυτοκτονία, αλλά όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν προς αυτό.
Vic Chesnutt
Από το 1990, όταν πρωτομπήκε στη δισκογραφία, μέχρι το 2009, ο τραγουδοποιός από την Αθήνα (της Georgia) πρόλαβε να κάνει πολλά. Μετράτε; 13 προσωπικά άλμπουμ, δύο επιπλέον με το συγκρότημα των brute. κι ένα ακόμα με τους Dark Developments. Χώρια η σχέση (και συνεργασία) με ονόματα όπως ο Michael Stipe των R.E.M., οι Lambchop και ο Van Dyke Parks. Πριν όμως από όλα αυτά, ο Vic Chesnutt ήταν ένας άγνωστος μουσικός, ο οποίος έδινε μάχη με την κατάθλιψη και τις αυτοκτονικές του τάσεις. Το 1983 έγινε κάτι που θα του άλλαζε τη ζωή: ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα τον άφησε παράλυτο, κάνοντάς τον να αφήσει για λίγο στην άκρη τους δαίμονες του και να επικεντρωθεί στο να ζήσει και να δημιουργεί (είτε μέσω της μουσικής, είτε με τα σκίτσα του). Αλλά παρά τον μακροσκελή κατάλογο του έργου του, ο Αμερικανός δημιουργός είχε συσσωρεύσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του ένα χρέος μεταξύ 50 και 70.000 δολαρίων (αναλόγως ποια πηγή θα πιστέψετε). Με τη σειρά του, αυτό τον εμπόδιζε να λαμβάνει την κατάλληλη θεραπεία για την πάθησή του, κάτι που –σύμφωνα με δικές του δηλώσεις– τον άγχωνε ιδιαίτερα. Ίσως λοιπόν να ήταν αυτός ο λόγος που, ανήμερα Χριστούγεννα του 2009, αποφάσισε να πάρει υπερβολική δόση μυοχαλαρωτικών χαπιών, διακόπτοντας τη διαμονή του στον πλανήτη Γη.
Mark Linkous
Γνωστός μέσω των Sparklehorse, ο Mark Linkous υπήρξε σεβαστή φιγούρα στο αμερικάνικο underground. Η τραγουδοποιία του εμπεριείχε από τις αρχές της έναν βαθύτατα συναισθηματικό χαρακτήρα, με τους στίχους να καθιστούν σαφές πως η κατάθλιψη και η κοινωνική αποξένωση αποτελούσαν ζητήματα που τον βασάνιζαν ιδιαίτερα. Την άνοιξη του 2010, κι ενώ είχε ολοκληρώσει την ηχογράφηση του καινούργιου δίσκου της μπάντας του, ο Linkous μετακομίζει στο Knoxville του Κεντάκι, μαζί με δυο φίλους του. Όταν μια μέρα τους είπε ότι θα πήγαινε μια βόλτα, κανείς τους δεν περίμενε πως ήταν η τελευταία φορά που μιλούσαν μαζί του. Κι αυτό γιατί στη συγκεκριμένη βόλτα ο Linkous κατευθύνθηκε σε μια κοντινή πλατεία, έβγαλε από την καπαρντίνα του μια καραμπίνα, την έστρεψε στην καρδιά του και τράβηξε τη σκανδάλη. Ήταν 47 χρονών, στην πιο δημιουργική φάση της καριέρας του.
Nick Drake
Οι εύθραυστες ακουστικές μελωδίες του Nick Drake μπορεί πλέον να θεωρούνται επιδραστικές και καθολικά αποδεκτές, όμως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι όσο βρισκόταν εν ζωή. Για την ακρίβεια, οι 3 δίσκοι που πρόλαβε να κυκλοφορήσει, χαρακτηρίστηκαν ως εμπορικές αποτυχίες για τα δεδομένα των αρχών της δεκαετίας του 1970. Αυτή η έλλειψη αποδοχής για την τέχνη του τον έτρωγε εσωτερικά, αλλά δεν ήταν το μοναδικό πράγμα που τον καταδίωκε: είχε πολλούς φίλους, όμως κανένας από αυτούς δεν τον ήξερε πραγματικά· μιλούσε στα τραγούδια του για την ομορφιά του έρωτα, μα δεν είχε ποτέ του μια φυσιολογική ρομαντική σχέση. Κάπως έτσι, οδηγήθηκε στην κατάθλιψη με το εναντίον του «σκορ» να γίνεται όλο και πιο βαρύ όσο περνούσε ο καιρός. Ήταν μόλις 26 χρονών όταν, στις 25 Νοεμβρίου του 1974, αποφάσισε να κάνει τσεκ-άουτ με τον πιο προσβάσιμο σε εκείνον τρόπο: με μια υπερβολική δόση αντικαταθλιπτικών χαπιών.
Elliott Smith
Το να μπλέκει ευφάνταστα το indie rock με τη folk, δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για τον Elliott Smith. Πέντε άλμπουμ σε 6 χρόνια, εντυπωσιακή διεύρυνση της οπαδικής του βάσης με κάθε ένα από αυτά, μια υποψηφιότητα για Grammy, καθώς και η εμφάνισή του στα Όσκαρ με το “Miss Misery” (από το soundtrack του Good Will Hunting) στέκουν ως αποδείξεις των παραπάνω. Αυτό που φαίνεται ότι έβρισκε πολύ δύσκολο, ήταν να έχει μια ήρεμη, φυσιολογική ζωή. Κι αν η έλλειψη ευτυχίας δεν είναι και τόσο αξιοπερίεργη για μια ευαίσθητη ψυχή, η κατάθλιψη, ο αλκοολισμός και ο εθισμός στην ηρωίνη (είχε μιλήσει για όλα στα τραγούδια του) σίγουρα δεν συγκαταλέγονται στις νορμάλ καταστάσεις. Ούτε ήταν ιδιαίτερα φυσιολογικό το γεγονός πως ανέφερε συχνά ότι θα αυτοκτονούσε. Στις 21 Οκτωβρίου 2003, τσακώθηκε για μία ακόμα φορά με την κοπέλα του, Jennifer Chiba. Εκείνη κλειδώθηκε στο μπάνιο και όταν αποφάσισε να βγει, τον αντίκρισε με ένα μαχαίρι καρφωμένο στο στήθος. Οι αρχές βέβαια ποτέ δεν καταχώρησαν τον θάνατό του ως αυτοκτονία και υποψιάστηκαν ότι ίσως τον σκότωσε η Chiba, αλλά οι σχετικές έρευνες σταμάτησαν γρήγορα, καθώς δεν βρέθηκε τίποτα που να υποστηρίζει μια τέτοια κατεύθυνση. Φαίνεται πως αυτή τη φορά ο Elliott Smith δεν έλεγε ψέματα.
{youtube}y11f8Oc25AI{/youtube}
