Τα 15 (+5) τραγούδια που έλιωσε η βασική συντακτική ομάδα του Avopolis τη χρονιά που φεύγει, σε αντίστροφη μέτρηση –και εν αναμονή των καλύτερων άλμπουμ του '13, τα οποία έρχονται αμέσως μετά τα Χριστούγεννα...
15. Jacco Gardner: Cabinet Of Curiosities
απότοάλμπουμ Cabinet Of Curiosities [Trouble In Mind]
Ο 24χρονος Ολλανδός τραγουδοποιός μπήκε στην τελική 15άδα χάρη στο νο. 1 που του χάρισε στην προσωπική της λίστα η Όλγα Σκούρτη. Η οποία είχε γράψει τα εξής τον Μάιο, σχολιάζοντας τον ομότιτλο δίσκο του:
«Αυτό που, προς το παρόν, διαχωρίζει τον Jacco Gardner από τους υπόλοιπους μουσικούς είναι η φρεσκάδα η οποία διατρέχει τα τραγούδια του και ο αριστοτεχνικός τρόπος με τον οποίον σερβίρει ένα φαγητό που όλοι ξέρουμε ότι έχει μείνει στο ψυγείο για πολλές δεκαετίες. Ο νεαρός Ολλανδός έχει λοιπόν όλα τα φόντα να κάνει τη διαφορά, ειδικά μέσα σε ένα πλαίσιο γενικευμένου revival. Αρκεί να μην αναπαυθεί στις δάφνες του και στη βολική πρώτη ύλη του παρελθόντος».
14. Motörhead: Heartbreaker
απότοάλμπουμ Aftershock [UDR Music]
Ο Lemmy με την παλιοπαρέα επέστρεψαν ορεξάτοι στη φετινή δισκογραφία, εκπλήσσοντας ακόμα και τους πιστούς φίλους τους. Ο Χάρης Συμβουλίδης τίμησε δεόντως τον παράγοντα Motörhead τον Οκτώβριο, γράφοντας για το Aftershock ότι:
«δεν είναι λοιπόν απλά το καινούριο άλμπουμ των Motörhead, ούτε μια υπόθεση ρουτίνας για να πυροδοτηθεί άλλη μια τουρνέ. Είναι μια εκκωφαντική δήλωση ότι αυτή η μπάντα δεν βαριέται, ότι γουστάρει να γυρίσει για ακόμα μία φορά τον γαμημένο τον τροχό».
13. Κ.ΒΗΤΑ: Ατέλειωτα Χρυσάνθεμα
από το άλμπουμ Αντήχηση [Minos-EMI]
Η ζεστή electronica του Κ.ΒΗΤΑ με εκείνες τις τόσο ξεχωριστές στιχουργικές ματιές στην καθημερινότητα δεν είχε βρεθεί στις καλύτερες μέρες της τελευταία, φέτος πάντως μετρήθηκε ανάμεσα στις δυναμικές στιγμές του εγχώριου 2013, με το "Ατέλειωτα Χρυσάνθεμα" να αναδεικνύεται κάτι σαν σουξέ. Σχολιάζοντας την Αντήχηση τον Μάιο, ο Χάρης Συμβουλίδης έγραφε πως:
«Οι άσσοι είναι βέβαια τα “Ατέλειωτα Χρυσάνθεμα” και το “Μπλε Καφέ”, χωρίς πολυλογίες δύο από τα ωραιότερα τραγούδια στην καριέρα του. Προϊόντα εκείνης της λυρικής, μετα-ρομαντικής οπτικής του στη συναισθηματική γεωγραφία μιας σύγχρονης Δυτικής μητρόπολης (ναι, στη δική μας κλίμακα αυτό είναι πια η Αθήνα), με εξαιρετικούς στίχους, έξυπνες μουσικές/ενορχηστρωτικές ιδέες –το δεύτερο περισσότερο– και μια γενικότερη αισθητική στο μεσοδιάστημα Στέρεο Νόβα και Άγριας Χλόης».
12. A$AP Mob feat. A$AP Nast & Method Man: Trillmatic
απότοάλμπουμ Lorde [A$AP Worldwide/RCA]
Νο. 1 στην προσωπική λίστα του Τάσου Μαγιόπουλου για τη χρονιά που φεύγει, το "Trillmatic" βρίσκεται με το ένα πόδι στο 2014: είναι το πρώτο single από το επερχόμενο άλμπουμ της νεοϋορκέζικης χιπ χοπ κολεκτίβας που κατέστησε ευρύτερα γνωστή η σαρωτική επιτυχία του A$AP Rocky. Είναι όμως επίσης και μια ηχηρή συνεργασία, αφού guest βρίσκεται εδώ ο Method Man, της Wu-Tang δόξας.
11. Σωκράτης Μάλαμας & Βασίλης Καρράς: Όλοι Για Τα Μπετά Δουλεύμε
splitsingle με τον Δημήτρη Καρρά [StudioPazl & b-otherside]
Άναψε τα αίματα σε παρέες μουσικόφιλων κι έγινε ο φετινός ορισμός του απαράδεκτου ανάμεσα στους έντεχνους μουτζαχεντίν, με την υποσημείωση βέβαια ότι ήταν μία από τις σημαίες του χώρου που έσυρε τον σχετικό χορό. Ο Σωκράτης Μάλαμας ωστόσο είχε διαφορετική άποψη, διαφορετική έχουμε καθώς φαίνεται κι εμείς και θυμόμαστε τον Διονύση Κοτταρίδη να γράφει τον Ιούνιο ότι:
«Τυπικός Σωκράτης Μάλαμας, τυπικός Βασίλης Καρράς, αυτοί είναι, αυτό κάνουν, κι άμα σας αρέσει κοπιάστε. Η δική μου ψήφος στον Καρρά, πιθανώς γιατί η μπετόβεργα θέλει τον μάστορά της ή έστω την ανάμνησή του. Μαστόρικα φερμένη και η ενορχήστρωση, αγαστή σύμπραξη λόγου και ήχου, χωρίς νεραϊδικά κι αέρηδες, ούτε με καμποσισμούς και τζάμπα μαγκιές. Εύμορφο ουμανιστικό λαϊκό τραγουδάκι για το εκεί έξω, με το υποκοριστικό να είναι καμιά φορά παράσημο»
10. Daft Punk feat. Giorgio Moroder: Giorgio By Moroder
απότοάλμπουμ Random Access Memories [Daft Life/Columbia]
Μπορεί να μην κυκλοφόρησε ως ένα από τα singles του φετινού comeback των φοβερών και τρομερών Γάλλων, εντούτοις το "Giorgio By Moroder" ήταν πράγματι ένα από τα συζητημένα τραγούδια της χρονιάς, έστω κι αν τελικά χρειάστηκε να θρονιαστεί στο νο. 1 της προσωπικής λίστας του Διονύση Κοτταρίδη για να το δείτε σ' αυτήν τη λίστα. Κάτι οι απόηχοι του "I Feel Love" φιλτραρισμένοι υπό την οπτική των Daft Punk, κάτι ο μονόλογος του ίδιου του Moroder για τη ζωή και την καριέρα του, κάνουν εύκολα το θαύμα τους.
9. Stefano Battaglia Trio: Ismaro
από το άλμπουμ Songways [ECM/Μικρή Άρκτος]
Με διάρκεια κάτι παραπάνω από 5 λεπτά και τοποθετημένο στην έναρξη σχεδόν της φετινής συνεργασίας του Ιταλού πιανίστα Stefano Battaglia με τους συμπατριώτες του Salvatore Maiore (κοντραμπάσο) & Roberto Dani (κρουστά), το "Ismaro" καταγράφηκε ως λαμπρό δείγμα γραφής μιας τζαζ που συνειδητά καταργεί τα σύνορα με την ευρωπαϊκή κλασική μουσική, αναζητώντας νέα εδάφη. Βρέθηκε εδώ χάρη στον Βαγγέλη Πούλιο, ο οποίος το ψήφισε ως νο. 1 στην προσωπική του λίστα με τα καλύτερα κομμάτια του '13...
8. Νατάσσα Μποφίλιου & Στάμος Σέμσης: Άνω Τελεία
από το EP Άνω Τελεία [Feelgood]
Για ακόμα μία φορά, ήταν η Νατάσσα Μποφίλιου που ξεχώρισε στο εντελώς άνυδρο τοπίο του σημερινού έντεχνου, με ένα μάλιστα τραγούδι που τη βρήκε να δοκιμάζει ελαφρώς διαφορετικές μουσικές και ερμηνευτικές διαδρομές, στο πλευρό του Στάμου Σέμση –τα βραχνά φωνητικά του οποίου κλέβουν την παράσταση τραγουδώντας «ίδιο το τρένο, ίδια η πορεία, είναι άλλο η πράξη κι η θεωρία».
7. Jon Hopkins: Open Eye Signal
από το άλμπουμ Immunity [Domino/EMI]
Αρκετά ηλεκτρονικά έχουν μπει τα τελευταία χρόνια στο «μενού» ακροατών που κατά τ' άλλα προτιμούν τις κιθάρες, τελικά όμως τον δεσμό αυτόν –που βαστάει από τα 1990s– δεν ξανασφυρηλάτησε ούτε ο Caribou, ούτε ο John Talabot: το έκανε φέτος ο Jon Hopkins, παίρνοντας το μυαλό πολλών με το "Open Eye Signal". Αξιολογώντας το άλμπουμ που το περιέχει, ο Χάρης Συμβουλίδης παρατηρούσε τον Σεπτέμβη ότι:
«Ο 34χρονος Λονδρέζος το έχει· και τίποτα δεν το αποδεικνύει καλύτερα από το Immunity, το τέταρτο άλμπουμ της προσωπικής του πορείας».
6. Bill Callahan: Javelin Unlanding
απότοάλμπουμ Dream River [Drag City]
Όποιον ρωτήσετε, μάλλον θα έχει κι ένα διαφορετικό αγαπημένο τραγούδι να σας πει από Bill Callahan, όλοι ωστόσο θα συμφωνήσουν πως το "Javelin Unlanding" έχει «κάτι». Αποτιμώντας το DreamRiver τον Οκτώβρη, ο Ανδρέας Κύρκος έγραφε πως:
«Από μια οπτική γωνία, ο Callahan διαθέτει όλη την αυτοπεποίθηση ενός μοναχικού αφηγητή νοτιοδυτικών country & folk ιστοριών και από μια άλλη έχει την αβεβαιότητα ενός unhip μουσικού, ο οποίος δεν αισθάνεται προϊόν της εποχής του. Σε μια πρώτη λοιπόν ακρόαση ακούγεται μελαγχολικός, χαμένος, και σε προσωρινή ανακωχή με τους δαίμονές του, ενώ σε μια δεύτερη –πιο προσεκτική– περισσότερο γλυκός, θυμίζοντας πεζό ταξιδιώτη σε φιλόξενους μελωδικούς χάρτες όπου ξεχάστηκε μόνος του για να χαρεί από την αρχή την αξία του ατόφιου, γνήσιου τραγουδιού».
5. Röyksopp feat. Susanne Sundfør: Running To The Sea
από single [Dog Triumph]
Κάθε που ακούγεται σε μαγαζί του αθηναϊκού κέντρου, κάνει συνήθως τον κόσμο να πλησιάζει τον DJ ρωτώντας για πληροφορίες –και είναι λογικό, αφού ως τον Δεκέμβρη, όταν και απόκτησε διεθνή παρουσία, το "Running To The Sea" είχε γίνει επιτυχία μόνο στη Νορβηγία. Αθόρυβα μα αποτελεσματικά, οι Röyksopp συνεργάστηκαν με τη διάσημη στην πατρίδα τους/άσημη εκτός συνόρων Susanne Sundfør, φτάνοντας σε ένα ακόμα single αναφοράς.
4. Marco Polo feat. Talib Kweli & DJ Premier: G.U.R.U.
από το άλμπουμ PA2: The Director's Cut [Soulspazm]
Φόρος τιμής στον περίφημο ράπερ Keith "Guru" Elam των Gang Starr, δια χειρός ενός Καναδού που κατάφερε να γίνει από τους πλέον περιζήτητους παραγωγούς στο underground κύκλωμα της ανατολικής Ακτής. Εδώ ο Marco Polo συνεργάζεται με τον Talib Kweli και με το μεγάλο του ίνδαλμα, τον DJ Premier, βουλώνοντας εύκολα όποιο στόμα πει ότι «δεν έγινε και τίποτα καραμπινάτο φέτος στο χιπ χοπ, ε;».
3. Arctic Monkeys: R U Mine?
από το άλμπουμ ΑΜ [Domino/EMI]
Σε μια περίοδο τέλματος για την κιθαριστική μουσική, το αγγλικό κουαρτέτο επαναβεβαιώνει τα πρωτεία του στον χώρο γράφοντας τη μεγαλύτερη ροκ επιτυχία της χρονιάς. Ξεκοκαλίζοντας το AM τον Οκτώβριο, ο Μιχάλης Τσαντίλας έλεγε τα εξής:
«Τα τραγούδια του δεν εκπέμπουν μόνο μεταμεσονύχτιο (να κι ένα ακόμα παιχνίδι με τον τίτλο) ηδονισμό. Ίσα-ίσα, πλάι στην τυλιγμένη με φαλσέτο φωνητικά, καβλιάρικη φανκιά των 1970s θα βρείτε λογιών-λογιών αναφορές: από τον Lennon του Walls And Bridges μέχρι την έρπουσα ριφολογία των Sabbath κι από τη glam-ουριά των T-Rex ως τη ρυθμική αγωγή του χιπ χοπ. Και το σημαντικότερο; Το άλμπουμ δεν παραπαίει ως άλλος πύργος της Βαβέλ, μα διατηρεί καθ' όλη τη διάρκειά του μια συνοχή και μια συνέπεια αξιοθαύμαστη».
2. Daft Punk feat. Pharrell Williams: Get Lucky
απότοάλμπουμ Random Access Memories [Daft Life/Columbia]
Η απόλυτη διεθνής επιτυχία της χρονιάς. Το "Get Lucky" σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του, μετέτρεψε σε μότο το «I'm up all night to get lucky» και κατέστησε κυρίαρχους τους ντίσκο και φανκ ρυθμούς των Daft Punk, γενόμενο top-10 χιτ σε 32 χώρες και πωλώντας (ως single) περίπου 7,5 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Γράφοντας τον Μάιο για τον δίσκο που το περιέχει, ο Διονύσης Κοτταρίδης κατέληγε:
«Υπάρχει μια χρυσή ισορροπία ανάμεσα στο ανασύρω και στο ανατρέχω. Δεν ξέρω αν εδώ οι Γάλλοι τη βρίσκουν, ξέρω πως αναγνωρίζουν την ύπαρξή και τη σημασία της, αντί να τη θεωρούν αυτονόητη και αυτοκινούμενη από ψευδαισθήσεις ατομικότητας. Και την αναγνωρίζουν με όλη την πυκνή ελαφρότητα ενός μεγάλου ποπ άλμπουμ».
1. Κόρε.Ύδρο.: Τα Βράδια Της Κρίσης
από το άλμπουμ Απλές Ασκήσεις Στον Υπαρξισμό [Ανούσια Ένταση/InnerEar]
Κέρδισε ακόμα και τους Daft Punk φέτος η παρέα από την Κέρκυρα στη δική μας καταμέτρηση. Οι Κόρε.Ύδρο. έφτιαξαν το μόνο εγχώριο τραγούδι που θα μπορούσε ν' αναπτύξει τη δυναμική για να κάνει κάτι τέτοιο, αντανακλώντας την καθημερινότητα της Κρίσης κατά τρόπο που κανείς εγχώριος δημιουργός δεν έχει ακόμα καταφέρει. Έγραφε τον Απρίλη ο Χάρης Συμβουλίδης:
«Αφήστε δε τα "Βράδια Της Κρίσης". Με την αναφορά στον καπηλευτικό πασοκισμό των μπαξέδων και τον βαθιά, βαθύτατα πολιτικό στίχο «μαζί τα φάγαμε απ' τον κώλο, μωρό μου». Είναι αλλιώς να σου λέει ένας Κερκυραίος ότι δεν θα κλάψει τις αξίες της Δύσης, έχε το υπ' όψιν. Δεν έγραψε το ίδιο η νεοελληνική ιστορία για τα Επτάνησα, όπως έγραψε για τη Ρούμελη, τον Μωριά ή τον θεσσαλικό κάμπο».
bubbling under...
(16) Boards Of Canada: Reach For The Dead
(17) Παύλος Παυλίδης & B-Movies: Η Μαίρη
(18) Lorde: Royals
(19) Στυλιανός Τζιρίτας: Σπίτι
(20) Deep Dark Woods: The 18th Of December
