Andri J. / Jesvs Lo5t - The CliffHunger (Andri J)
Κυκλοφόρησε στο τέλος του ’24, διόλου άτεχνο και υπερβολικό, το ψηφιακό CliffHunger έχει μπόλικες ιστορίες και αργόσυρτα beats, μερικούς μήνες μετά την κυκλοφορία του Milky Wake Drops του Andri J, εδώ όμως με προσωπική εργολαβία στα της φόρμας υπό τον Jesvs Lo5t. Ευδιάκριτες οι αναφορές (από κομιξάδικες έως blaxploitation-ικές), πέτρα-ψαλίδι-μολύβι-χαρτί στο old school ψαχνό είναι ο κώδικας του Andri J, με την κλειστή, σπιτική αθωότητα να υπερτερεί παρά τα χιλιόμετρα αμφότερων στο εγχώριο κουρμπέτι. Άμεσο και laidback, πάντοτε σε χαμηλή πτήση, γενικώς σωστά διατυπώνεται μεταξύ άλλων στο “Andrimentary” outro πως κινείται ως πιστός hip hop nerd ακόλουθος.
Vangelis Angelopoulos Trio - Farewell To A Friend (VA Music)
Πάνε τρία χρόνια από τον πρόωρο θάνατο του Χρήστου Γερμένογλου, μορφής της αυτοσχεδιαστικής θεσσαλονικιώτικης jazz σκηνής, με εγχώριες αλλά ξένες συνέργιες, μεταξύ των οποίων και η σύμπραξη στο τρίο του Βαγγέλη Αγγελόπουλου από το 2017 (ενδεικτικά μπορείτε να ανατρέξετε στο Marrakech Mystery του 2020). Ο τελευταίος λοιπόν βαστά την κιθάρα, ο Κώστας Χασιώτης (Alexandros Perros, Νάνοι) το μπάσο και ο Θοδωρής Αναστασιάδης βρίσκεται στα ντραμς για την αφιέρωση στον Γερμένογλου, το σχήμα δηλαδή που παρέδωσε και το Vortex, το Μάιο του 2024. 4 θέματα, 16 λεπτά μιας experimental/impro άσκησης jazz, εν είδει αποχαιρετισμού, εμφανώς φορτισμένης στον αργό βηματισμό του 4ου μέρους. Πυκνό και διεισδυτικό παρά το σύντομο της διάρκειας.
Ren Water - Botanicals (TymeMachine Productions)
100 μωβ βινυλιακές κόπιες έκοψαν και είναι ήδη sold out, oπότε οι υπόλοιπες 200 μαύρες είναι διαθέσιμες από την Tyme Machine Productions χάρη στην οποία κυκλοφορεί το solo ντεμπούτο της Ren Water, κοινώς της Ειρήνης Παναγοπούλου που ήδη είχε ξεχωρίσει ως φωνή των Echo Train. Επομένως δύο μέλη των Echo Train (Greggy K, Gregorio Perico) μαζί με τον Strato Diamantis μεταβιβάζουν στις σημερινές παραγωγές, space rock, floyd-ικές και prog ιδέες, με μεσαιωνικά βαλσάκια και γενικώς το psych 60s/70s πλαίσιο γύρω από τη φωνή της Ren Water. Αποδεικνύεται ορμητική στο χτίσιμο των κορυφώσεων αλλά και αιθέρια (Narcissus & Echo), κάτι που θα ικανοποιήσει -και ελέω πρόζας- τους θιασώτες της σκηνής.
Κώστας Νούρος - The Complete Acoustic Recordings (1926) (Amnesiac Archive)
Το είχε ξανακάνει η αυστραλέζικη Amnesiac Archive, επίσης ψηφιακά με το Whoever Has Blackness in His Heart (1928 - 1932), όμως καλό είναι να επισημανθεί εκ νέου, μιας και το ξαναέπραξε λίγο πριν το τέλος του 2024. Εδώ, οι αμανέδες μετά τη μικρασιατική καταστροφή κι όσα ο Νούρος έγραψε στην Odeon, μιας περίπτωσης ενός ομοφυλόφιλου ρεμπέτη (παρότι αυτό αμφισβητείται από μελετητές, ή αν προτιμάτε - ενίοτε- σκοπίμως παραλείπεται) που λίγο έχει ξεψαχνιστεί σε φυσική ή και άλλη μορφή (υπάρχει, όποτε βρίσκεται, εκείνη η διπλή συλλογής της Lyra, αλλά και σκόρπια κομμάτια από εδώ κι από εκεί). O Ian Nagoski έκανε το remastering, το υλικό προκύπτει από τα αρχεία των Charles Howard, Σταύρου Κουρούση και Michael Alexandratos, και γενικώς στο site της Amnesiac Archive μπορείτε να βυθιστείτε και να βρείτε υλικό μέχρι κι από το βιβλιάριο ασθενείας του Νούρου. Γεια σου παραπονιάρη Νούρο μου, γεια σου, γεια σου Ογδοντάκη!
