Μιλάει για το τέλος του σύμπαντος και είναι το πιο "pop" κομμάτι που έχει γράψει ποτέ ο Theodore. Ο λόγος για το "The Big Rip" το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα πρόσφατα, συνοδεία ενός video clip σκηνοθετημένου από τον Κωστή Θεοδοσόπουλο, με πρωταγωνίστριες τις ηθοποιούς Μαρία Αλιφέρη και Δήμητρα Βλαγκοπούλου και τη συμμετοχή του ίδιου του Theodore, ο οποίος για πρώτη φορά εμφανίζεται σε video clip τραγουδιού του.
Βασική έμπνευση για το κομμάτι είναι η νέα θεωρία για το τέλος του σύμπαντος, το λεγόμενο «Big Rip» (Μεγάλο Σχίσμα) που υποστηρίζει ότι εάν το σύμπαν συνεχίσει να διαστέλλεται τόσο γρήγορα, θα φτάσει τελικά στο σημείο όπου θα σχιστεί και όλες οι γνωστές ελκτικές δυνάμεις της φύσης που το συγκρατούν θα πάψουν να ισχύουν, με αποτέλεσμα γαλαξίες, πλανήτες και ό,τι υπάρχει σε αυτούς να απορροφηθούν από τη μυστηριώδη και αδιόρατη «σκοτεινή ενέργεια». Διαβάζοντας αυτό το φαινόμενο με έκανε να σκεφτώ την ίδια τη ζωή και πώς όταν τα πράγματα μερικές φορές καταρρέουν, δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις να τα διατηρήσεις μαζί. Μερικές φορές οι δομές που έχουμε στο μυαλό μας θα γίνουν κομμάτια και πρέπει απλώς να το αποδεχτούμε.
Στο video clip παρακολουθούμε μια σουρεάλ τελετή στην οποία τα όρια μεταξύ γάμου, κηδείας, αλήθειας και φαντασίας είναι πολύ θολά. Πώς ήρθε η ιδέα για το video, μα και για το ίδιο το κομμάτι, προς τα πού κινείται ηχητικά πλέον ο Theodore, τι έφερε κοντά όλους τους συντελεστές και κυρίως πώς προσθέτει κανείς το "fun" στο"funeral";
THEODORE
Πώς έγραψες το “Big Rip”;
To "The Big Rip" είναι ένα τραγούδι με το οποίο «πάλεψα» για αρκετό καιρό. Η βασική μου μελωδία και αρμονία υπάρχει από τη εποχή που έγραφα το Voyage αλλά δεν έβρισκα τροπο να το ολοκληρώσω. Είναι ίσως το τραγούδι για το οποίο έχω φτιάξει τις πιο πολλές διαφορετικές εκδοχές. Τον περασμένο Δεκέμβρη έγραψα σε ένα χαρτί τον τίτλο "The Big Rip" και αποκάτω τους στίχους του τραγουδιού έχοντας στο μυαλό μου πως πολλές φορές τα πράγματα που φτιάχνουμε στη ζωή μας φουσκώνουν σαν μπαλόνι, ξεχειλωνουν και σκάνε. Χωρίς να πολυαναλύσω αυτά που έγραψα και ικανοποιημένος από το ρεφρέν που προέκυπτε αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα αυτού του τραγουδιού να κλείσει!
Είναι ο προάγγελος μιας νέας δουλειάς;
Το "Aquatic", τo "Peak" και το "The Big Rip", τα τρία τραγούδια που κυκλοφόρησα στο 2024 είναι όλα κομμάτια που δημιουργήθηκαν όσο δουλεύω για να γράψω τον επόμενο δίσκο μου. Καθώς και είναι σχετικά διαφορετικά μεταξύ τους θεώρησα ότι είναι ωραίο και αναζωογονητικό να τα κυκλοφορήσω ως αυτόνομα και να μην περιμένω την μακρά διαδικασία που έχει κάθε δίσκος.
Ο ήχος είναι αλλιώτικος σε αυτό το κομμάτι, σε σχέση με παλιές δουλειές σου. Έχεις αλλάξει από όταν πρωτοξεκίνησες;
Από τότε που πρωτοξεκίνησα να γράφω μουσική έχω σίγουρα αλλάξει πολύ. Έχουν περάσει και αρκετά χρόνια. Στο “7’’ ήμουν 18 χρόνων σήμερα -τέσσερις δίσκους αργότερα- είμαι 32. Σε αυτό το τραγούδι νομίζω οτι πιο πολύ ξέδωσα παρά προσπάθησα να βρω κάποιον νέο ήχο. Ήμουν χαλαρός και πέρασα πολύ καλά! Την διάθεση μου αυτή την κατάλαβε ο Κωστής και δημιούργησε συνθήκες να περάσω εξίσου καλά και στο video!
Κωστής Θεοδοσόπουλος
Πώς σχετίζεται η ιστορία του video clip με το «Μεγάλο Σχίσμα» που επηρέασε τον Theodore;
Η ιστορία εμπνέεται από την διακριτική ειρωνεία των στίχων του "The Big Rip" και συνοδεύει σε αντίστοιχο ύφος τη μουσική μετάβαση που επιχείρησε ο Theodore με το συγκεκριμένο τραγούδι.
Τι ρόλο παίζει το χιούμορ σε μια ιστορία που έχει σκοτεινή χροιά;
Κάθε κηδεία φιλοξενεί μια σοβαρή πιθανότητα για ένα καλό γέλιο. Διακρίνοντας την λεπτή ειρωνεία πίσω απ’ τους στίχους του "The Big Rip" μεταφέρθηκα συνειρμικά στο σινεμά του Χαλ Άσμπι. Θυμήθηκα το «Life is a State of Mind» που ακούγεται off camera καθώς ο κύριος Τσανς περπατάει πάνω στην επιφάνεια της λίμνης, βυθίζοντας την μύτη της ομπρέλας του στο νερό. Και σκέφτηκα ότι, ίσως, σε ένα παράλληλο σύμπαν κάπου πιο δίπλα τον περιμένει η Μοντ, που μόλις το έχει σκάσει απ’ τη δική της κηδεία και χαμογελάει αυθάδικα καθώς μαρσάρει τη μηχανή της. Μαζί τους ο Theodore -σαν άλλος Χάρολντ- με το βουργουνδί ακορντεόν και το τριπαρισμένο βλέμμα, δίνει ανεπηρέαστος το ρυθμό σε αυτή την γλυκόπικρη φάρσα που δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ.
Γιατί δεν πρέπει να πέσει η ανθοδέσμη;
Το σημαντικό είναι ότι θα βρεθεί πάντα κάποιος να την πιάνει.
Δήμητρα Βλαγκοπούλου
Πώς θα περιγράφατε το concept τoυ video clip και το κομμάτι "The Big Rip";
Πρόκειται για μια σουρεάλ κηδεία που έχει κάτι παιγνιώδες, επαναστατικό αλλά και αστείο ταυτόχρονα. Μια νεκρή νύφη επιφυλάσσει μια μεγάλη έκπληξη στους καλεσμένους της κηδείας της. Ή μήπως του γάμου της; Μια παράφωνη περφόρμανς αποχαιρετισμού, ένας μυστηριώδης καλεσμένος παρακολουθεί από μακριά, μια νεκρανάσταση και φυσικά η ανθοδέσμη που πετιέται στον αέρα για την επόμενη τυχερή. Και η νεκρή νύφη το σκάει με τον μυστηριώδη τύπο και διατρέχουν μαζί το χρόνο πάνω σε μια μηχανή. Δύο τελετές για τη ζωή και το θάνατο που γίνονται μία και η ανθοδέσμη, μια σκυτάλη που δεν πρέπει να πέσει κάτω ποτέ. Αφηγείται κάτι διττό το concept, γλυκόπικρο και ρομαντικό μαζί, που η φαντασία λες και ξεγελά την ίδια την πραγματικότητα και τα κάνει όλα λίγο πιο όμορφα, πιο ανάλαφρα, πιο ονειρικά. Την ίδια παιγνιώδη και ανάλαφρη διάθεση μου προκαλεί και το Βig Rip του Theodore.Έχει ένα συνωμοτικό κλείσιμο του ματιού, ένα λοξό χαμόγελο.
Τι σας κέρδισε σε αυτό προκειμένου να αποδεχτείτε την πρόσκληση συνεργασίας;
Ο Κωστής, εκτός από φίλος, είναι ένας καλλιτέχνης που πιστεύω πολύ και θέλω να δουλεύω μαζί του. Όταν μου είπε την ιδέα του ενθουσιάστηκα. Ακούγοντας και το κομμάτι του Τheodore κατάλαβα ότι μαζί θα δέσουν πολύ όμορφα και με χαρά αποδέχτηκα την πρόταση. Μου άρεσε αρχικά η όλη ιδέα, ο τρόπος που ήθελε να τη κινηματογραφήσει, η αισθητική του αλλά και το σχόλιο που ενυπάρχει και που με χιούμορ σε ταξιδεύει σε σκέψεις, περισσότερο ή λιγότερο, αισιόδοξες για τη ζωή και το θάνατο.
Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο που υποδύεστε στο βίντεο;
Νομίζω ότι ο ρόλος που υποδύομαι είναι η πιο τραγελαφική μορφή της ιστορίας κι αυτό με γοήτευσε πολύ. Γέλαγα μόνη μου όταν διάβαζα το σενάριο. Πρόκειται για την καλεσμένη που σηκώνεται για να τραγουδήσει ένα τραγούδι αποχαιρετισμού στη μνήμη της νεκρής. Κι ενώ βάζει όλο της το πάθος -θα λέγαμε ότι βιώνει μόνη της μια μεγαλειώδη στιγμή για την ερμηνεία που δίνει- όλο καταλήγει σε φοβερή αποδοκιμασία γιατί είναι εντελώς φάλτσα. Τελικά καταστρέφει την όλη ατμόσφαιρα και η παραφωνία της ανασταίνει ακόμα και την νεκρή. Πασχίζει να πιάσει την ανθοδέσμη, τα καταφέρνει και πανηγυρίζει από χαρά αλλά στη συνέχεια καθώς αποκοιμιέται χαμογελαστή, με την ανθοδέσμη στην αγκαλιά της, δε θα ξυπνήσει ποτέ. Σαν μια μαυροφορεμένη νεκρή νύφη.
