Ένα από τα ευχάριστα μουσικά νέα της νέας χρονιάς είναι η επαναδραστηριοποίηση της Venerate Industries, μιας εταιρείας που άφησε το σημάδι της στην ελληνική σκηνή από τα μέσα των 00s μέχρι και τα μέσα των 10s, με κυκλοφορίες και live που έφεραν το εγχώριο αισθητήριο πιο κοντά σε ήχους και στυλ που μέχρι τότε ήταν ξένα στους περισσότερους φίλους του rock και του metal. Αφού αναγνωρίσουμε labels σαν την Venerate ως πραγματικούς φορείς πολιτισμού που παίρνουν πραγματικά ρίσκα και επιλέγουν τον δύσκολο δρόμο της μουσικής πραγματικότητας (η οποία είναι πολύ δυσκολότερη στην ελληνική εκδοχή της) ας αναδείξουμε κάποια από τα highlights της πορείας της, μέσα από τα λόγια συντελεστών που εργάστηκαν και συνεργάστηκαν μαζί της.
Ο Χρήστος Παπαγιάννης, ένας εκ των ανθρώπων που τρέχουν το label μέχρι σήμερα, μαζί με τον Μάρκο Πανικίδη που εκκίνησε την εταιρεία, μας δίνει περισσότερες πληροφορίες για την εξέλιξη του εγχειρήματος: «Βασικά, το χόμπι μας συνεχίστηκε παράλληλα και σαν δουλειά, προσπαθώντας να μη χαλάσουμε την αυθεντικότητα και τον τρόπο που βλέπουμε τη μουσική ως τρόπο έκφρασης της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Η μουσική δεν έχει όρια. Όπως καταλαβαίνεις, για μένα αλλά και για το label είναι σημαντικό να εκφράζεσαι ελεύθερα, να πειραματίζεσαι πάνω στις νότες και τους στίχους και να ανατρέπεις δεδομένα, σε αντίθεση με την ζωή και τα ατομικά δικαιώματα που διαλύονται εδώ και χρόνια αντί να εξελίσσονται. Σαν Venerate σαφώς και έχουμε ένα χώρο που κινούμαστε αλλά αυτό δεν μας σταματάει να ανοίγουμε το φάσμα μας γιατί έτσι είμαστε κι εμείς σε προσωπικό επίπεδο. Μέσα στις κυκλοφορίες μας θα δεις από hardcore, punk, experimental, post rock, black/death/doom metal, heavy rock , prog, alternative κι όχι μόνο. Σημαντικό σε όλα αυτά είναι ότι όλοι οι συμμετέχοντες, δηλαδή εταιρεία και μπάντες, έχουμε την ίδια αγάπη και πάθος για τη μουσική, ο καθένας στο κομμάτι του και το do it yourself είναι βασικό κομμάτι σε όλο αυτό. Για να ξεκαθαρίσω το τοπίο η εταιρεία δεν σταμάτησε ποτέ, απλά δεν είχαμε έντονη κινητικότητα, είχαμε παροπλιστεί σε κάποια θέματα όπως οι κυκλοφορίες. Η οικονομική κρίση μας ανάγκασε να κάνουμε και άλλα πράγματα για να μπορέσουμε να βιοποριστούμε εμείς και οι οικογένειες μας. Το κομμάτι των διοργανώσεων συναυλιών είναι ενεργό ακόμη, όχι όσο ενεργά θα ήθελα, αλλά ενεργό. Λίγο καιρό πριν την κρίση της Covid-19 πραγματοποιήσαμε τρία live και ήμασταν έτοιμοι για το επόμενο μέχρι που μας σταμάτησε η πανδημία».
Ως διοργανώτρια ή συνδιοργανώτρια, η Venerate Industries απαριθμεί παραπάνω από 70 live από το 2004 έως και το 2019, με πολλά από τα ονόματα στον κατάλογο αυτό να θεωρούνται πλέον κορυφές του χώρου. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το ιστορικό live των Isis στις τελευταίες στιγμές του Ρόδον Club τον Μάιο του 2005; Την πρώτη εμφάνιση των Mastodon στην χώρα μας τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς; Την εμφάνιση των Cult of Luna τον Γενάρη του 2009 στο Fuzz Club; Την κατεδάφιση του An Club από το feed των Om τον Φεβρουάριο του 2010; Τις θρυλικές εμφανίσεις των Meshuggah το 2011 και εννοείται, την επιτομή των indoor συναυλιών για όσους μεγάλωσαν στα 00s, τη συναυλία των Neurosis το 2014; H συνολική προσέγγιση της Venerate Industries ήταν από τις πρώτες προσπάθειες στην ελληνική σκηνή, στις οποίες label, μπάντες και κοινό είχαν στρέψει συντονισμένα το ενδιαφέρον τους προς τη μουσική αυτή κάθ' αυτή.
Η Χρύσα Τσαλταμπάση, τραγουδίστρια των National Pornografik, που κυκλοφόρησαν το εμβληματικό D. μέσω της Venerate το 2008, θυμάται την εποχή εκείνη: «Θεωρώ ότι οι επιλογές τους έπαιξαν αρκετά σημαντικό ρόλο στην προώθηση ακουσμάτων έξω από το "νορμάλ". Όταν η πλειοψηφία των ελληνικών σχημάτων ήταν stoner και κλασικό heavy metal, ήταν σημαντικό για μπάντες σαν κι εμάς που δεν μπορούσε ο άλλος να μας χαρακτηρίσει εύκολα, να ξέρουμε ότι μπορούμε να προμοτάρουμε λίγο πιο σωστά τη μουσική μας. 'Ήταν σημαντικό, επίσης, το ό,τι μπορούσαμε και βλέπαμε αγαπημένες μπάντες ζωντανά την εποχή που μεσουρανούσαν και όχι 30 χρόνια μετά. Βλέπε το ιστορικό live των Isis και Jesu στο Ρόδον, Mono, Scott Kelly, Dub Trio, Red Sparowes και τόσα άλλα που έφερνε η Venerate τότε. Να σημειωθεί, επίσης, ότι μπάντες όπως οι Tardive Dyskinesia και οι Universe217 που είναι από τα διαμάντια της ελληνικής underground σκηνής, ήταν και αυτές στο portfolio της Venerate πριν γίνουν ακόμα γνωστές».
Πέρα από τις συναυλίες που αποτελούν μεγάλο κομμάτι της συνεισφοράς της, αντίστοιχα σημαντική ήταν και η δισκογραφία που πρόσφερε η Venerate Industries, με το φάσμα του ήχου που κάλυπτε να ξεκινά από το grindcore, το sludge και το death metal και να φτάνει μέχρι και το post rock, την ηλεκτρονική και την indie μουσική.
Ο Ηλίας Αποστολάκης, τραγουδιστής των Sun of Nothing που κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο ...In The Weak And The Wounded μέσω της Venerate, θυμάται: «Την περίοδο εκείνη (2000-2007), κουμάντο έκανε το power metal, το κλασικό metal, αρκετό επίσης death metal, αλλά βασιλιάς ήταν το nu-metal, ειδικά στις αρχές του 2000. Αν πιάσουμε και τις άλλες τάσεις υπήρχε ο “καταραμένος” Rock FM, με το playlist “θανάτου”, που συνεχίζει ακάθεκτα μέχρι σήμερα, αλλά ας μην το πάμε μακριά. Η Venerate ασχολήθηκε με μουσική μακριά από όλα αυτά, σχήματα που πατούσαν τότε στον underground ήχο, πολύ πριν το underground γίνει μόδα αλλά και σχήματα ακόμα πιο πειραματικά. Ακούσματα, δηλαδή, που ήξερες ότι έχουν μια συγκεκριμένη μερίδα ακροατών. Κυκλοφορούσε άλμπουμ τα οποία πρώτοι απ’ όλους τα γούσταραν οι άνθρωποι που έτρεχαν την εταιρεία».
Η ανακοίνωση για την κυκλοφορία νέων άλμπουμ υπό το σήμα της της Venerate Industries είναι παραπάνω από καλοδεχούμενη, αφού κάθε δίσκος που βγήκε από το label ήταν από αξιοπρεπής μέχρι και κλασικός του ήχου που εκπροσωπούσε. Εάν πρέπει να επιλέξουμε πέντε βασικές κυκλοφορίες που ξεχωρίζουν από τον κατάλογο, αυτές θα ήταν οι παρακάτω με χρονολογική σειρά:
Tardive Dyskinesia – Distorting Point of View (2006)
Ο πρώτος δίσκος των Tardive έσκασε σαν κεραυνός στην ελληνική σκηνή πίσω στο 2006, μιας και ήταν το πρώτο, εγχώριο γκρουπ που κατάφερε να ενσωματώσει στον ήχο του τον τρόπο των Meshuggah. Σίγουρα η άγουρη παραγωγή αδίκησε τις συνθέσεις, όμως η remastered έκδοση που έβγαλε η μπάντα στην 10ετη επέτειο της κυκλοφορίας, βελτίωσε πολύ την συνολική ποιότητα.
Sun of Nothing - …In the Weak and the Wounded (2007)
Το δεύτερο άλμπουμ των Αθηναίων ήρθε να επιβεβαιώσει όλες τις προσδοκίες του θρυλικού ντεμπούτου …and Voices Words Faces Complete the Dream. Το γκρουπ ένωνε στον ήχο του σχεδόν κάθε ακραία έκφανση της μουσικής, με τέτοιο τρόπο ώστε το αποτέλεσμα να είναι τέρμα κλειστοφοβικό. Ο συνδυασμός των μονολιθικών death/doom riff με τις κραυγές του Αποστολάκη δημιούργησαν ένα ηχητικό trademark που δε θύμιζε τίποτα άλλο στον ακραίο ήχο εκείνη την εποχή.
National Pornografik – D. (2008)
Ίσως η πιο «περίεργη» κυκλοφορία της Venerate, πλέον θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους δίσκους του καταλόγου της αλλά και γενικότερα της δεκαετίας, για τις εγχώριες κυκλοφορίες. Ουσιαστικά progressive στην προσέγγισή τους, οι National Pornografik έγραψαν ελεύθερα έναν δίσκο που βρίθει επιρροών και αναφορών, αλλά δυστυχώς δεν τους βοήθησε να βρουν την θέση τους σε κάποια ήδη σχηματοποιημένη σκηνή.
Agnes Vein – Duality (2010)
Οι Θεσσαλονικείς αποτελούν ίσως την πιο σημαντική μπάντα του εγχώριου doom metal, με το Duality να είναι το σημαντικότερο άλμπουμ του ήχου. Με τις συνθέσεις να διατηρούν άριστη ισορροπία ανάμεσα στον «επικό», τον «τραγικό» και τον «επιθετικό» τόνο, όρισαν με απόλυτη επιτυχία το πώς πρέπει να ακούγεται ένας ακραίος low tempo δίσκος που δεν επιθυμεί να μοιάζει ούτε με Bathory, ούτε με Primordial, ούτε με Asphyx.
Universe217 – Familiar Places (2011)
Οι Universe217 κυκλοφόρησαν μέσω της Venerate το δεύτερο, ουσιαστικά, άλμπουμ τους και δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης για τις δυνατότητέςς τους. Η προσθήκη ακόμα περισσότερων λεπτομερειών στις ενορχηστρώσεις (τρομπέτες, κρουστά όπως tribal τύμπανα) πλαισίωσε με τον καλύτερο τρόπο την μοναδική φωνή της Τάνιας Λεοντίου και αυτό είχε σαν συνέπεια, το Familiar Places να θεωρείται τουλάχιστον ισότιμο του ομώνυμου, πρώτου δίσκου. Σε μια εποχή που όλες οι post metal μπάντες έμοιαζαν επικίνδυνα μεταξύ τους, η ανανεωτική πρόταση των Universe217 ήταν ευλογία και για την εγχώρια σκηνή αλλά και γενικότερα (δυστυχώς, δεν πέτυχαν το breakthrough στις ευρωπαϊκές και αμερικανικές σκηνές).
Περισσότερη Venerate Industries εδώ.
