Η συνθήκη των περασμένων μηνών έκαναν τα πάντα να βάλουν μπρος νέους (ή και ήδη γνωστούς) τρόπους για να συνεχίσουν να λειτουργούν, κάνοντας όσο πιο ανεπαίσθητες γινόταν τις αποστάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, το Zoom έγινε το δεξί χέρι των meetings, των συνεδρίων και κάθε είδους συνάντησης που προσπαθούσε να γεφυρώσει τις αποστάσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, το διεθνές μουσικό συνέδριο του Athens Music Week που διοργανώνεται φέτος για δεύτερη χρονιά, έπρεπε να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Γι’ αυτό και έγινε phygital. Δηλαδή; Είναι μια διεθνής συνάντηση στην οποία συμμετέχουν 17 χώρες, 50 αναγνωρισμένοι εκπρόσωποι της διεθνούς και εγχώριας μουσικής βιομηχανίας και 28 καλλιτέχνες από όλη την Ευρώπη με κάποια από τα events να μαγνητοσκοπήθηκαν στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, και σε άλλους χώρους στο εξωτερικό, αλλά και κάποια να διεξάγονται ζωντανά. Αυτή η μεγάλη συνάντηση έρχεται στις οθόνες μας από 16 έως 21 Ιουνίου με πολλά panels, Q&As και showcases καλλιτεχνών.
Βέβαια, το Athens Music Week δεν προσαρμόστηκε μόνο στα διαδικαστικά στις νέες συνθήκες, αλλά, όπως ήταν επόμενο, αγγίζει θέματα για την «επόμενη μέρα» και στον χώρο της μουσικής. Έτσι, παρακολουθώντας την πρώτη μέρα του διεθνούς συνεδρίου, κοντοσταθήκαμε με ενδιαφέρον στο panel: Δικτύωση από το σπίτι: πώς μπορούμε να προωθήσουμε την μουσική επιχειρηματικότητα τους επόμενους μήνες;.
Οι hosts Θεοδώρα Καρακάση (Plissken Festival) και Georges Perot (δημιουργός του Athens Music Week) υποδέχτηκαν ψηφιακά τους ομιλητές που προέρχονταν από «μικρές» ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ρουμανία και η Σλοβενία, χώρες, δηλαδή, παρομοίου μεγέθους με την Ελλάδα όσον αφορά το χώρο της μουσικής. Πώς, λοιπόν, διαχειρίζεσαι την μουσική στις νέες αυτές συνθήκες, σε χώρες χωρίς τόσο ισχυρή μουσική βιομηχανία; Πώς θα διοργανώνονται από εδώ και πέρα τα μουσικά events; Τα συμπεράσματα της κουβέντας αναγνώρισαν και τις δύο όψεις του νομίσματος: οι ψηφιακές ευκολίες επιτρέπουν τη διακίνηση της μουσικής παντού με αρκετά μεγαλύτερη άνεση (το ίδιο το Athens Music Week αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα), όμως, πάντα ο ανθρώπινος παράγοντας και η άμεση επαφή δημιουργεί ζυμώσεις απαραίτητες, ώστε αυτές οι αλληλεπιδράσεις να πηγαίνουν τη μουσική ένα βήμα παραπέρα.
Πέρα από τις πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις που μας δίνει την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε το Athens Music Week, σημασία έχει πάνω από όλα η «διακίνηση» της ίδιας της μουσικής. Γι’ αυτό συστήνει πολλούς και διαφορετικούς καλλιτέχνες από την Ευρώπη που αξίζουν την προσοχή μας.
Την Τρίτη 16/6, λοιπόν, απολαύσαμε την αγαπημένη του ελληνικού κοινού, Nalyssa Green σε μια...ξυπόλητη performance της. Η μουσικός ξετύλιξε επί σκηνής όλα εκείνα τα στοιχεία που την έχουν κάνει να ξεχωρίσει εντός των εγχώριων εναλλακτικών μουσικών κύκλων: τις ηλιόλουστες, καθαρές μελωδίες της, τη λεπτεπίλεπτη και ονειρώδη pop αισθητική αλλά και φυσικά, τον έξυπνο, πότε ρομαντικό και πότε κυνικό στίχο της, στην μητρική της γλώσσα, στροφή η οποία έχει αποδειχθεί πως τα τελευταία χρόνια αποζημιώνει πολλούς καλλιτέχνες. Ανάμεσα σε όλα αυτά, μας έπαιξε και ένα σόλο στο θέρεμίν της.
Εμφανίσεις καλλιτεχνών είχαμε, βέβαια και εξ’ αποστάσεως. Μία τέτοια που ξεχωρίσαμε ήταν αυτή των τούρκων Mavi Güneş 69, του σχήματος του πολυοργανίστα Osman Murat Ertel, που βρίσκεται πίσω και από τους BaBa ZuLa. To showcase τους για το φετινό Athens Music Week ήταν μια συρραφή από ιδιοσυγκρασιακά performances. Δύο πιτσιρίκια που απλά γρατζουνάνε τα όργανά τους δίπλα σε κοφτά ντραμς, πιτσιρίκια στη μέση του δρόμου σκαλίζοντας παραδοσιακά όργανα, μια γυναικεία α λα Kate Bush ανατολίτικη performance (με απαραίτητο αξεσουάρ μία μάσκα), πρωτόγονα ηλεκτρονικά, όλα συντονίστηκαν γύρω από έναν ηχητικό πυρήνα: την ψυχεδέλεια.
Τρία πολύ διαφορετικά αλλά εξίσου ενδιαφέροντα events από την πρώτη αυτή μέρα του Athens Music Week δίνουν το στίγμα τους για τον πολυπρισματικό και πλούσιο χαρακτήρα του διεθνούς αυτού συνεδρίου. Εμείς παραμένουμε συντονισμένοι για όσα ενδιαφέροντα έρχονται τις επόμενες ημέρες. Εσείς;
