Metallica: Load [1996]
Παρ'ότι ακολουθεί 5 διαμάντια, μιλάμε για ένα άλμπουμ που στέκεται ισάξια δίπλα τους, με τον πιο σκοτεινό στιχουργικά Hetfield ever.
Alice In Chains: Dirt [1992]
Κερδίζει στον πόντο το Facelift, λογικό βέβαια με κομμάτια όπως τα "Would", "Rooster" και "Rain When I Die"... All-time classic.
Godsmack: The Oracle [2010]
Δισκάρα γεμάτη hits τσαμπουκαλεμένα, γκρουβάτα, αργά, γρήγορα –έχει τα πάντα. "Crying Like A Bitch" και τα μυαλά στα μπλέντερ.
Alter Bridge: Blackbird [2007]
Πολύ ωραίο άλμπουμ, όπως και όλα των Alter Bridge. Κοφτερές κιθάρες και διαστημικές μελωδίες φωνητικών, υπερέχει λίγο από τα υπόλοιπα εξαιτίας του ομώνυμου έπους.
Stonesour: House Of Gold And Bones pt. I [2012]
Ίσως η πιο ώριμη δουλειά τους. Είναι όσο metal, αλλά και όσο mainstream χρειάζεται, με τρομερές συνθέσεις και καταπληκτική δουλειά στα φωνητικά από τον Corey.
Soundgarden: Superunknown [1994]
Μάλλον το πιο πετυχημένο τους άλμπουμ, και πώς να μην είναι όταν μέσα περιέχει το "Spoonman" και το "Black Hole Sun".
Metallica: Metallica [1991]
Απλά ο δίσκος που έβαλε τον σκληρό ήχο σε κάθε σπίτι του πλανήτη. Αψεγάδιαστο σε όλα του, μουσική, στίχους, αλλά και παραγωγή.
Black Sabbath: Master Of Reality [1971]
Ό,τι και να διαλέξουμε από την πρώτη περίοδο των Sabbath, το ίδιο θα είναι. Aπλά το Master είναι ένα τσακ πιο πάνω.
Guns N' Roses: Appetite For Destruction [1987]
Το πιο πετυχημένο ντεμπούτo όλων των εποχών, αλλά και το πιο αλήτικο. Όσο και να μας αρέσουν τα llusions, αυτή τη χημεία που έχει το πρώτο άλμπουμ και αυτό το χύμα feeling, δεν τα βγάζουν.
Led Zeppelin: Physical Graffiti [1975]
Και μόνο το υπερτέλειο εξώφυλλό του φτάνει, αλλά, αν δεν σε πείσει, υπάρχει ένας και μόνο λόγος για να λατρέψεις αυτό το άλμπουμ: K a s h m i r.....
{youtube}iu8Q4ulw7zI{/youtube}
