11. Ελένη Τσαλιγοπούλου: Κάθε Τέλος Κι Αρχή: Τραγούδια Του Κώστα Λειβαδά
Είδος: Έντεχνο, Λαϊκό, Παραδοσιακό
Label: Ακτή/Sony-BMG
Κυκλοφορία: 2/2006
Πραγματοποιώντας μια ολοκληρωμένη συνεργασία με τον παλιό της γνώριμο Κώστα Λειβαδά η Ελένη Τσαλιγοπούλου πέτυχε να βγάλει ένα από τα πιο ισορροπημένα και ενδιαφέροντα «έντεχνα» albums των τελευταίων χρόνων, έστω και αν το εγχείρημα δεν υπήρξε ούτε τόσο ολοκληρωμένο, ούτε τόσο τολμηρό και ρηξικέλευθο όσο έπρεπε. Ακόμα και έτσι όμως το Κάθε Τέλος Κι Αρχή πραγματοποιεί μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση και ανοίγει ένα παράθυρο διαφυγής του λεγόμενου «έντεχνου» προς το μέλλον, καθώς επιχειρεί να συμφιλιώσει αρμονικά τις λαϊκότροπες καταβολές του ήχου αυτού με τον σύγχρονο pop-rock ηλεκτρικό ήχο, αλλά και τις κατακτήσεις της electronica.
12.Ως Αιδώ : Ως Αιδώ
Είδος: R&B, Hip-hop
Label: CR Productions
Κυκλοφορία: 11/2006 
Με την κυκλοφορία του ομώνυμου άλμπουμ των Ως Αιδώ, του Οδυσσέα αλλά και μερικών άλλων ανεξάρτητων παραγωγών, έχω την εντύπωση πως έχει αρχίσει να σχηματίζεται ένα νέο παρακλάδι της υποτειθέμενης «hip – hop σκηνής», το οποίο όμως είναι το πιο ουσιαστικό και το πιο αυθεντικό απ’ όλα. Οι Ως Αιδώ είναι αυθεντικοί και διαφορετικοί, καθώς κάνουν ξεκάθαρο το προσωπικό τους στοιχείο καθ’όλη την έκταση της δουλειάς τους και αφήνουν τη funk, τη soul αλλά και τους ηλεκτρονικούς ήχους να συνυπάρξουν ισορροπημένα και πρωτότυπα με τη hip hop βάση τους.
13.Μελίνα Κανά: Της Καρδιάς Τα Βήματα
Είδος: Έντεχνο, Λαϊκό, Παραδοσιακό
Label: Lyra
Κυκλοφορία: 7/2006 
Προς το καθαρόαιμο λαϊκό τραγούδι μεταπηδά η Μελίνα Κανά στο νέο της album, εγκαταλείποντας τις ως τώρα «έντεχνες» διαδρομές και αποτολμώντας μια συνεργασία με τον μεγάλο λαϊκό συνθέτη Χρήστο Νικολόπουλο. Με αποτελέσματα τα οποία θα έλεγα πως δικαιώνουν τη στροφή που επιχείρησε η δημοφιλής ερμηνεύτρια.Πρόσφατα ένας κριτικός σπουδαιότερος από την αφεντιά μου (από τους καλύτερους που έβγαλε ποτέ αυτός ο τόπος) έγραψε για το Της Καρδιάς Τα Βήματα μια αρκετά αρνητική κριτική, όπου εστίασε σε δύο κυρίως σημεία: στην επανάληψη στερεότυπων και πολυχρησιμοποιημένων μελωδικών μοτίβων εκ μέρους του Χρήστου Νικολόπουλου και στην ανεπάρκεια της Μελίνας Κανά να ανταποκριθεί, τεχνικά και ερμηνευτικά, στις στοιχειώδεις απαιτήσεις των τραγουδιών. Με το πρώτο σημείο θα συμφωνήσω και εγώ, εν μέρει όμως μονάχα. Πράγματι, οι μελωδίες που κατέθεσε ο Χρήστος Νικολόπουλος στο παρόν album θυμίζουν πολλά άλλα ζεϊμπέκικα, τσιφτετέλια, χασάπικα κτλ. που έχει υπογράψει στην μακρόχρονη πορεία του - χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν είναι ευπρόσωπα, φροντισμένα, ειλικρινή και δοσμένα με το γνωστό μεράκι του. Άφησα για τελευταία τη Μελίνα Κανά και τις επιδόσεις της, διότι υπήρξε πραγματικά μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ως τώρα την έβρισκα προσωπικά πολύ «λιγότερη» από τη φήμη που τη συνόδευε ως ερμηνεύτρια και διόλου δεν συμφωνούσα με όλους αυτούς τους μουσικοδημοσιογράφους που κατά τη δεκαετία του 1990 μιλούσανε, με περισσή ανοησία κατά τη γνώμη μου, για τη νέα Αλεξίου. Εδώ όμως νομίζω πως απέδειξε ότι διαθέτει μπρίο, ένταση και λαϊκή στόφα και αποτέλεσε ένα από τα πολύ γερά χαρτιά του album, καθώς με τις ερμηνείες της κατέστησε ευπρόσδεκτα ακόμα και τα πιο αδιάφορα τραγούδια της δουλειάς. Δεν λέω βέβαια ότι μπορεί να συγκριθεί με τις μεγάλες γυναικείες λαϊκές φωνές του παρελθόντος. Αν όμως έχει αποφασίσει να υιοθετήσει αυτό το πρόσωπο από εδώ και στο εξής πιστεύω ότι πήρε μια πολύ σωστή απόφαση. Της πάει πολύ περισσότερο το λαϊκό από το χαμηλών τόνων και ανεμοπαρμένο «έντεχνο».
14. Expert Medicine: Swimming Lessons (με σωστή βαθμολογία)
Είδος: Άλλο
Label: DNA
Κυκλοφορία: 7/2006 
Αν και το Swimming Lessons είναι μόλις το πρώτο τους album, οι πενταμελείς Expert Medicine δεν είναι κάποιο νεόκοπο γκρουπάκι στον εγχώριο μουσικό χώρο, καθώς υπάρχουν ήδη από το 1997. Δείγμα της δουλειάς τους είχε βέβαια ήδη παρουσιαστεί με την ευκαιρία διάφορων συναυλιακών events - κάποιοι λ.χ. ίσως τους είχατε προσέξει κατά την περσινή Γιορτή της Μουσικής ή τους θυμάστε να ανοίγουν το Eject Festival 2005. Με το album αυτό δίνουν όμως για πρώτη φορά την ευκαιρία σχηματισμού μιας πιο ολοκληρωμένης εικόνας για τη δράση τους.Από το πρώτο κιόλας τραγούδι καταλαβαίνει κανείς ότι οι Expert Medicine δεν μπορούν να τοποθετηθούν παρά καταχρηστικά μόνο σε κάποια από τις υπάρχουσες ηχητικές κατηγορίες, καθώς αντλούν δίχως περιορισμούς από την pop, το rock, την acid jazz, την κινηματογραφική μουσική και την electronica. Σε άλλα χέρια τέτοιες υπερβάσεις θα μπορούσαν να καταλήξουν ακόμα και στην καταστροφή, οι Expert Medicine όμως αποδεικνύονται καλοί μουσικοί και οριοθετούν καλά την περιοχή τους, δημιουργώντας έτσι ένα αξιόλογο και καλά συγκροτημένο σύνολο, χωρίς σκαμπανεβάσματα.
15.Mary’s Flower Superhead: Mary’s Flower Superhead
Είδος: Pop, Rock
Label: Polytropon/Universal
Κυκλοφορία: 12/2006 
Ντεμπούτο στη δισκογραφία για μια τριμελή μπάντα με αρκετά παράξενο όνομα, η οποία φλερτάρει έντονα με τον λεγόμενο «κολλεγιακό» αμερικάνικο rock ήχο, αλλά προς τιμήν της αποφεύγει εκείνα τα συνταγοποιημένα ροκάκια ή punk-pop τραγουδάκια, που συχνά σχετίζονται με την εν λόγω ταμπέλα. Οι Mary’s Flower Superhead είναι μια ορθόδοξη (άλλοι ίσως τη χαρακτήριζαν και συντηρητική) ροκ μπάντα που ούτε τομές με άλλα μουσικά είδη αναζητεί, ούτε καν με τα πλήκτρα πειραματίζεται ιδιαίτερα - αντιθέτως τους διακρίνει φειδώ όταν αποφασίζουν να τα χρησιμοποιήσουν. Έχουν όμως πραγματικά καλοβαλμένες μελωδίες και δεν δυσκολεύονται να σου «μιλήσουν» και να σε κάνουν να στήσεις αυτί. Θα έλεγα μάλιστα ότι ακολουθούν και μια mainstream οδό πολύ οικεία στο ελληνικό μέσο αυτί, η οποία τους προσφέρει εμπορικές προοπτικές δίχως να συνοδεύεται από εκπτώσεις προς το πιο εύπεπτο, ενώ τολμά μάλιστα να διατηρήσει και αγγλόφωνο στίχο. Προσωπικά νομίζω ότι μόνο ο τραγουδιστής τους τα χαλάει λίγο με κάποιους περιττούς λαρυγγισμούς εδώ κι εκεί, αν και κατά τα άλλα βρήκα πως υπερασπίστηκε με πάθος το υλικό του group.
16.Νίκος Πορτοκάλογλου: Ένα Βήμα Πιο Κοντά
Είδος: Pop, Rock
Label: Mercury/Universal
Κυκλοφορία: 11/2006 
Μία νέα σελίδα φαίνεται πως γυρίζει για τον Νίκο Πορτοκάλογλου ως δημιουργό μετά την έκδοση του βιβλίου του και του (περσινού) ζωντανά ηχογραφημένου album Πάμε Άλλη Μια Φορά, που είχε επετειακό χαρακτήρα, γιορτάζοντας κατά κάποιον τρόπο μια εικοσιπενταετία δράσης και θριάμβων στο ελληνικό πεντάγραμμο. Στο ξεκίνημα αυτής της νέας σελίδας βρίσκεται το Ένα Βήμα Πιο Κοντά, το οποίο τον βρίσκει να αναζητά μια νέα αρχή ξαναψηλαφώντας τις βασικές αρχές της τραγουδοποιίας του με όχημα έναν ήχο πιο απέριττο και ακουστικό. Στο νέο του album ο Νίκος Πορτοκάλογλου δεν αναζητά νέα μονοπάτια, αλλά ξαναπερπατά παλιά. Το κάνει ειλικρινώς, πείθοντάς σε ότι για αυτόν ήταν πρωτίστως μια καλλιτεχνική ανάγκη και όχι ένα προκαθορισμένο ραντεβού με τη δισκογραφία. Και από αυτή την άποψη θα αφήσει πιστεύω πέρα ως πέρα ικανοποιημένο κάθε του πιστό φίλο...
17.Fadeout: Fadeout
Είδος: Pop, Rock
Label: M.S.EN
Κυκλοφορία: 11/2006 
Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μας συστήνονται οι Fadeout, ένα νέο πενταμελές group (Μαρία Καμπουράκη, Γιάννης Γιώτης, Νικόλας Αργυρόπουλος, Αλέξης Δαρμής και Βαγγέλης Ασλανίδης) που ντεμπουτάρει στον χώρο της εγχώριας αγγλόφωνης pop/rock-με-λίγη-electronica σκηνής, κάνοντάς το με τον δικό του τρόπο και πείθοντας πως και λόγω ύπαρξης διαθέτουν, μα και άποψη για τα μουσικά πράγματα. Το ομότιτλο ντεμπούτο τους είναι ένα αρκετά συγκροτημένο σύνολο, με ταυτότητα και χαρακτήρα, που, επιτέλους, δεν ακούγεται ως κακέκτυπο καλλιτεχνών του εξωτερικού και δεν αναμασά ρουτινιάρικα ιδέες που έχουμε ξανακούσει σε πολύ καλύτερες εκδοχές - αποφεύγει δηλαδή αμέσως-αμέσως τις δύο μεγαλύτερες κατάρες της ελληνικής αγγλόφωνης pop/rock σκηνής. Περιθώρια βεβαίως περαιτέρω βελτίωσης και πιο συναρπαστικών διαδρομών σαφώς και διαφαίνονται για τους Fadeout, για την ώρα όμως το σημαντικότερο είναι πως μας δίνουν ένα ωραίο album, που και τις συνήθεις Συμπληγάδες αποφεύγει και τον πήχη τοποθετεί σε ένα αρκετά ψηλό επίπεδο.
18.Γιώργος Καζαντζής: Faux Bijoux
Είδος: Έντεχνο, Λαϊκό, Παραδοσιακό
Label: Polytropon/Universal
Κυκλοφορία: 12/2006 
Έντεκα οργανικές συνθέσεις και ένα τραγούδι σε στίχους Ηλία Κατσούλη με ερμηνευτή τον Βασίλη Λέκκα περιλαμβάνει το νέο album του Γιώργου Καζαντζή. Στο Faux Bijoux (τίτλος εμπνευσμένος από ένα θαυμάσιο ποίημα της Κικής Δημουλά, που παρατίθεται αυτούσιο στο booklet) ο Θεσσαλονικιός συνθέτης επιχειρεί να διευρύνει τα ηχητικά του κεκτημένα του φλερτάροντας τόσο με το συμφωνικό στοιχείο, όσο και με τις «πειραγμένες» κιθάρες του συνεργάτη του Γιώργου Μπαντούκ Αποστολάκη. Tο ενδιαφέρον του Faux Bijoux μετατοπίζεται προς τις πιο «παραδοσιακές» ας τις πω στιγμές, όπως για παράδειγμα είναι το αρκετά συμπαθητικό “Χαμένο Είδωλο”, που βρίσκει τον Βασίλη Λέκκα σε ερμηνευτικά κέφια, η πιανιστική ρομαντσάδα “Στο Ελαφονήσι”, ο λεπτεπίλεπτος οργανικός λυρισμός του “Faux Bijoux”, οι συμφωνικές πιρουέτες της “Επιστροφής”, ή το στοιχειωμένο από το μελαγχολικό ακορντεόν της Ζωής Τηγανούρια “Χωρίς Απάντηση”. Μελωδίες κοντολογίς που χωρίς να διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας ή καινοτομίας κατορθώνουν να αποπνεύσουν μια σχεδόν κινηματογραφική αύρα, που κάνει το Faux Bijoux ένα αρκετά ελκυστικό σύνολο.
19.Σκιές: Σημεία Των Καιρών
Είδος: R&B, Hip-hop
Label: Lyra
Κυκλοφορία: 10/2006 
Οι Σκιές αναζητούν αισθητικά μια μέση οδό μεταξύ των Goin’ Through και των Ρόδες, με την πλάστιγγα νομίζω να γέρνει τελικά εμφανώς προς το μέρος των πρώτων. Στο Σημεία Των Καιρών ακολουθούν τα crossover πρότυπα του αμερικανικού mainstream ενορχηστρώνοντας ακουστικά και ηλεκτρικά όργανα δίπλα στα beats και τις λούπες της παραγωγής, παράγοντας έτσι έναν ήχο πλούσιο, δυναμικό και μεστό, που κατά τη γνώμη μου αποτελεί και το πιο γερό χαρτί του album τους και σώζει πολλές φορές τα τραγούδια από τον ίδιο τους τον εαυτό. Καλύτερη στιγμή της δουλειάς είναι θα έλεγα το καταιγιστικό “Μια Βραδιά Το Μέγιστο”, με την θαυμάσια και τόσο ταιριαστή με το θέμα «κωλοπαιδίστικη» ερμηνεία του Κώστα Μουλού των 100% να κλέβει την παράσταση. Από εκεί και ύστερα ξεχωρίζει η οργιαστική world αύρα του “Μη Μου Το Χαλάς (Tan Kani)”, το όμορφο “Τόσα Λόγια”, καθώς και το συμπαθέστατο “Πόσες Φορές”, όπου η στιβαρότητα των hip-hop φωνητικών «σπάει» πετυχημένα από τη φωνή της Μαρίας Στεφανακίδου. Tελειώνοντας την ακρόαση μένεις με αρκετά πράγματα που θα ήθελες να ξανακούσεις, αλλά και με μια ζωηρή εντύπωση πως οι Σκιές, αν το ζορίσουν, είναι ικανοί και για πολύ σημαντικότερα πράγματα από όσα παρουσιάζουν εδώ.
20.Sunny Μπαλτζή & Santa Fila: Jet Lag
Είδος: Pop, Rock
Label: All Together Now/Minos-EMI
Κυκλοφορία: 2/2006 
Το Jet Lag είναι ένα album το οποίο κυλάει σαν γάργαρο ποταμάκι και περιέχει κάμποσες φιλόξενες οάσεις στη διαδρομή, οι οποίες σε προσκαλούν να γείρεις να ξαποστάσεις λίγο δίπλα τους, παίρνοντας μια ανάσα από το χάος μιας μεταμοντέρνας καθημερινότητας για να σκεφτείς που διάβολο οδεύουμε ως άτομα και ως κοινωνίες. Στον κόσμο του συνυπάρχουν δίπλα-δίπλα οι ηλεκτρισμένες κιθάρες με τα synthesizers και με τα computers δημιουργώντας έναν σύγχρονο ηχητικό καμβά πάνω στον οποίο η Μπαλτζή απλώνει ιστορίες για τοίχους δίχως παράθυρα (“Οι Τοίχοι Που Δεν Είχαν Ποτέ Τους Παράθυρα”), για αγαπημένους ήρωες που καταντήσανε σαν όσους κάποτε σκυλοβρίζανε (“Usia”) ή για night clubs-νησίδες προσωπικής παρακμής (“Φίδι”). Η Μπαλτζή ως ερμηνεύτρια απέχει βέβαια από το να χαρακτηριστεί συναρπαστική, είναι όμως εκφραστική με έναν δικό της, δροσάτο τρόπο. Είναι επιπλέον μια δημιουργός με σύγχρονη ταυτότητα η οποία το ψάχνει το πράγμα. Ακούει μουσική, αφομοιώνει πράγματα τα οποία συμβαίνουν τώρα διεθνώς (και όχι πριν τριάντα χρόνια) και είναι ικανή να τα δέσει με μια γραφή, λίγο σουρεαλιστική και ακαταλαβίστικη σε αρκετά σημεία, μα όχι δίχως προσωπικότητα.
