Φαντάζομαι ότι ο καθένας θα έχει να πει τα σχολιανά του στο Marky Ramone περί καπήλευσης του ονόματος της θρυλικής μπάντας αλλά η αλήθεια είναι ότι αρκετοί (και παραπάνω θα έλεγα αν κρίνω από μία μίνι σφυγμομέτρηση σε παραπάνω από 30 νοματαίους) θέλουν να τον δουν live ακόμα και για να αποδείξουν στις εσωτερικές φωνές ότι το κασσανδρικό τους προαίσθημα ήταν σωστό. Από την άλλη αυτό που ξεχνούν αρκετοί είναι ότι ο κάθε αμερικανός μουσικός που σέβεται την επαγγελματική του πορεία (το εννοώ αυτό) κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Κακώς το κρίνουμε με συναισθηματικές και αριστερίστικες (της πλάκας όμως) απόψεις. Ο άνθρωπος είναι επαγγελματίας, όπως και άκρως επαγγελματίες ήταν οι Ramones ως μπάντα (και όποιος αμφιβάλλει ας δει τις τηλεοπτικές εμφανίσεις τους ακόμα και σε σήριαλ της δεκαετίας του 70 και 80). Παράλληλα ο Marky είναι ένας άνθρωπος που έχει δει και έχει κάνει διάφορα. Μια μικρή, έστω και διαδικτυακή, συζήτηση μαζί του είναι πάντα ενδιαφέρουσα.
Αναδημοσίευση (από τον Ιανουάριο του 2008) με αφορμή τα 25 χρόνια Avopolis
 |
- Μετά τη Βουή και την Αντάρα, την όλη πορεία των Ramones μέσα στο χρόνο, τι μένει ως διήληση στις σκέψεις ενός έμπειρου μουσικού όπως εσείς;
- Α! Χαίρομαι που αναφέρετε των Φώκνερ και το βιβλίο του. Ναι, όντως με αυτό τον τίτλο μπορεί να περιγραφεί η πορεία της μπάντας αυτής. Η Βουή και η Αντάρα. Θα ήταν κουταμάρα να νιώθω βαριεστημένος και κουρασμένος μετά από μία τέτοια πορεία. Υπήρχε συναίσθημα, πιστέψτε το. Και ακριβώς γι αυτό το λόγο συνεχίζω. Δεν είναι κάτι που το ξεχνάς. Άμα μάθεις τα τερτίπα του rock n roll, τελείωσε. Αυτό είναι. Κάτι σαν το ποδήλατο και το γαμήσι. Βέβαια, όταν κοιτώ προς τα πίσω θεωρώ απίστευτο αυτό που κάναμε. Πάνω από 2000 συναυλίες, 17 δίσκοι…δεν εκφράζεται με λέξεις. Το ακροατήριο σε οδηγεί κάθε βράδυ, από αυτούς καταλαβαίνεις αν αυτό που κάνεις είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
- Αυτή τη στιγμή κάνετε περιοδείες με τους Friends και με τις συνθέσεις των Ramones που έχουν καταφέρει να περάσουν στο διηνεκές. Νοσταλγία; Ή απλά δύσκολο να το τέλος του Είμαι-Μέλος-Μιας-Από-Τις-Πιο-Επιδραστικές-Και-Διάσημες-Μπάντες-Του-Πλανήτη;
- Οι νεώτεροι… Αυτούς ρώτα. Προσωπικά είχα διάφορα και διαφορετικά μουσικά σχέδια αλλά και projects που ήδη «έτρεχαν». Λάμβανα όμως καθημερινά δεκάδες email όπου με ρωτούσαν γιατί δεν έβαζα στα shows μου συνθέσεις των Ramones. Το έκανα και το ακροατήριο το λάτρεψε, αυτό έγινε πριν από 3 ή 4 χρόνια. Τώρα πια υπάρχει ένα όλο και μεγαλύτερο show, σε επίπεδο όχι μόνο ρεπερτορίου αλλά και υποχρεώσεων. Πηγαίνουμε ακόμα και σε χώρες όπως η Κίνα και το Ντουμπάϊ. Παίξαμε πριν λίγο καιρό στην Κίνα και ήταν εκπληκτικό το πόσο πολλά τραγούδια των Ramones γνώριζαν. Στο Ντουμπάϊ θα πάμε τον επόμενο Μάρτη. Είμαι περήφανος που ήμουν μέλος αυτής της μπάντας.
 |
- Και ποια είναι τα σχέδια σας περί ηχογραφήσεων;
- Δεν υπάρχει κάτι τε΄τοιο στο άμεσο μέλλον, αλλά ποτέ δεν ξέρεις ποτέ θα σου έρθουν ιδέες και ευκαιρίες για ηχογράφηση. Όπως είπα και πιο πριν δεν ήξερα πριν από 4 χρόνια ότι στο μέλλον θα έκαν το Marky Ramone and Friends Show.
- Ποιες ήταν οι εμπειρίες σου από τη συμμετοχή σου στους Voidoids και τους Misfits;
- Ηχογράφησα με τον Richard Hell και για την ακρίβεια ήμουν ο ντράμμερ για το Blank Generation. Είχαμε γνωριστεί στο CBGB. Ο δίσκος είναι θαυμάσιος, το ομώνυμο τραγούδι είναι ο ορισμός της τέλειας σύνθεσης, πιο παιχνιδιάρικο και πιο αρτίστικο από τους Ramones. Ο Richard ήταν περισσότερο ποιητής παρά μουσικός, κάτι που αποδεικνύεται από την μετέπειτα πορεία του. Για τους Misfits θα πω άλλα πράγματα. Ήμουν με αυτούς μέχρι πριν λίγα χρόνια και πραγματικά νομίζω ότι ο Jerry Only δεν θα έπρεπε να αποκαλεί αυτή τη μπάντα Misfits. Το ότι είναι αυθεντικό μέλος δεν του δίνει το ηθικό δικαίωμα. Προσπαθεί να αποδώσει τα τραγούδια αλλά δεν είναι τραγουδιστής και στα σίγουρα δεν μπορεί να τραγουδήσει σαν τον Glenn Danzig. Αλλά έχει τα δικαιώματα χρήσης του ονόματος Misfits οπότε μπορεί να κάνει ότι θέλει.
- Περιγράψτε μία συνηθισμένη ημέρα στη ζωή του Marc Steven Bell (Σ.τ.Σ. το πραγματικό του όνομα)…
- Ξυπνάω, κάνω ντουζ, πίνω ένα καφέ. Αν είναι Τρίτη πηγαίνω στο Sirious Radio και ηχογραφώ την εκπομπή μου. Μετά είναι η ώρα για μεσημεριανό, άσκηση στο γυμναστήριο, κάποιες συναντήσεις με φίλους, φαγητό μπροστά στην τηλεόραση, διάβασμα, ύπνος…
- Καλλιτέχνης ή συγκροτήματα που θα θέλατε να δουλέψετε μαζί…
- Οι Beatles. Άρχισα να παίζω ντραμς εξαιτίας των Beatles. Ήταν και εξακολουθούν να είναι η αγαπημένη μου μπάντα. Στο solo δίσκο μου έκανα μία διασκευή στη σύνθεση τους «Nowhere Man», ένας μικρός φόρος τιμής. Χωρίς τους Beatles δεν θα υπήρχε τίποτα. Αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι δύσκολο να παίξω μαζί τους…
 |
- Πόσο έχει αλλάξει η διαδικασία ηχογράφησης και παραγωγής από τις ημέρες του Rocket to Russia και End of the Century;
- Όχι πολύ στην πραγματικότητα, αν και εξαρτάται από το τι θέλεις να κάνεις. Οι Ramones πάντα ηχογραφούσαν αναλογικά. Τώρα υπάρχουν όλα αυτά το Pro Tools κλπ. Αλλά να θες έναν πραγματικά καλό rock n roll δίσκο πρέπει να παίξεις πραγματικά αυτό που θα ακούσει μετά ο ακροατής σαν αποτέλεσμα. Ούτε πολλές διορθώσεις, ούτε επίδεσμοι. Αν θες να ακούγεσαι σαν τις Spice Girls, okay! τότε τα πάντα έχουν αλλάξει (και μάλιστα υπέρ σου). Αλλά στην περίπτωση των Ramones όλα ηχογραφούνταν live. Παίζαμε όλοι μαζί μέχρι και το Adios Amigos, τον τελευταίο μας δίσκο.
- Ποιος είναι ο ορισμός της φράσης rock n roll για τον Marky Ramone;
- Είναι ανοιχτός δρόμος και τρόπος για να εκφραστείς. Αυτό που είσαι αυτό θα βγει και στο παίξιμο και στο πρόσωπο σου, είτε μιλάμε για promo shooting είτε για live. Μπορείς να ξεγελάσεις τους μικρότερους αλλά ακόμα και αυτούς για λίγο καιρό.
