Ξεκίνησαν και επίσημα την παγκόσμια περιοδεία τους οι Cure, λίγο καιρό πριν από την κυκλοφορία του πολυαναμενόμενου νέου δίσκου τους, Songs Of A Lost World. Το αγαπημένο συγκρότημα εμφανίστηκε στην πρώτη του συναυλία στα πλαίσια αυτής στη Λετονία, όπου και παρουσίασε στο κοινό δύο νέο κομμάτια του δίσκου, τα “Alone” και “Endsong”. Ταυτόχρονα, το συγκρότημα καλωσόρισε πίσω τον κιθαρίστα του και keyboardist, Perry Bamonte, ο οποίος και είχε αποχωρήσει το 2005 από τη μπάντα έπειτα από 15 χρόνια.
Έχοντας μαζί τους ως σταθερό support τους Twilight Sad, οι Cure παρουσίασαν τόσο τα νέα αυτά κομμάτια, όπως και classics σαν τα “Pictures Of You”, “Trust”, “Fascination Street” και “In Between Days”, για να επιστρέψουν στη σκηνή για encores με τα “Plainsong”, “Close To Me”, “Friday I’m In Love” και “Boys Don’t Cry”.
The new band #thecure #TheCureLostWorld22 (thanks lyse) pic.twitter.com/xaFSV1d882
— Jeremy Wulc ©️ (@jeremyWulc) October 6, 2022
The new songs are excellent. #TheCureLostWorld22
— Aaron Law (@AaronLaw92) October 6, 2022
@CraigatCoF @TheCureForever_
— birdmad girl (@birdmadgirlxo) October 6, 2022
(thanks again to @Mags_in_London 🖤) pic.twitter.com/uWm8pPjuFM
Η setlist της συναυλίας:
‘Alone’ (Debut)
‘Pictures of You’
‘Closedown’
‘A Night Like This’
‘Lovesong’
‘Trust’
‘Burn’
‘Fascination Street’
‘Push’
‘In Between Days’
‘Play for Today’
‘A Forest’
‘Want’
‘Shake Dog Shake’
’39’
‘From the Edge of the Deep Green Sea’
‘Endsong’ (Debut)
Encore:
‘Plainsong’
‘Disintegration’
Encore 2:
‘Lullaby’
‘Close to Me’
‘The Walk’
‘Friday I’m in Love’
‘Just Like Heaven’
‘Boys Don’t Cry’
Ο νέος δίσκος των Cure είχε tease-αριστεί στο κοινό από τα NME Awards του 2020, όταν ο Smith είχε αποκαλύψει ότι το συγκρότημα είχε σχεδόν έτοιμους δύο νέους δίσκους, με τον ένα από αυτούς να αναμένεται πολύ σύντομα να κυκλοφορήσει. Σε πιο πρόσφατες δηλώσεις του, ο ίδιος αποκάλυψε ότι πρόκειται για ένα άλμπουμ 12 κομματιών, το οποίο και τα τελευταία δύο χρόνια έχει εξελιχθεί ως προς το ηχητικό του αποτέλεσμα και που αποτελείται από πιο «δύσκολα» κομμάτια σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει. Πιο συγκεκριμένα, ο Smith χαρακτήρισε τον δίσκο ως ένα έργο του συγκροτήματος που είναι πιο κοντά στο Disintegration από ό,τι στο Head On The Door.
