«Ο αγαπημένος μας φίλος Mark Lanegan πέθανε σήμερα το πρωί στο σπίτι του στο Killarney της Ιρλανδίας», δήλωσε εκπρόσωπος του Lanegan σε δήλωση. «Αγαπημένος τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας και μουσικός - ήταν 57 ετών (...). Δεν υπάρχουν άλλες διαθέσιμες πληροφορίες αυτή τη στιγμή. Η οικογένεια ζητά από όλους να σεβαστούν την ιδιωτικότητά της αυτή τη στιγμή».
Πρωτοπόρος της σκηνής του grunge, στους Screaming Trees από το 1985 μέχρι τη διάλυσή τους το 2000, αγαπήθηκε και για μερικούς σπουδαίους δίσκους που κυκλοφόρησε (συνολικά 12 δίσκοι βγήκαν με το όνομά του), αλλά και για τη δουλειά του με τους Queens of the Stone Age (εμφανίστηκε σε πέντε από τα άλμπουμ του συγκροτήματος, συμπεριλαμβανομένων των αριστουργηματικών Rated R και Songs for the Deaf) και τους The Gutter Twins.
Δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής στη δημοσιότητα η αιτία θανάτου. Ο ίδιος είχε περιγράψει τη φρικτή μάχη του με τον COVID - η οποία τον άφησε σε κώμα τριών εβδομάδων και προσωρινά κωφό.
Εξακολουθούσε να αντιμετωπίζει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του COVID, αλλά δεν είναι σαφές εάν αυτό σχετίζεται με τον θάνατό του. Και η αλήθεια είναι ότι σε μία από τις συνεντεύξεις που έδωσε πριν μερικούς μήνες στο Consequence of Sound, είπε ότι βρισκόταν σε καλή κατάσταση, σχολιάζοντας, «[αισθάνομαι] ένα εκατομμύριο φορές καλύτερα — τελικά έστριψα στη γωνία. Αλλά πήρε πολύ χρόνο. Ήταν τρελό. Υπάρχουν κάποια υπολείμματα. Ό,τι κι αν είχα, επιτίθεται σε σημεία όπου υπήρξαν τραύματα στο σώμα παλαιότερα».
Η τρομακτική εμπειρία του με τον Covid στο νέο του βιβλίο Devil in a Coma.
Αυτή την τρομακτική εμπειρία του, πάντως, την περιγράφει στο νέο του βιβλίο Devil in a Coma. Όπως αναφέρει, βρισκόταν στην Ιρλανδία όταν νόσησε, έχοντας μόλις μετακομίσει.
«Ένα εκτυφλωτικά φωτεινό πρωινό στην Ιρλανδία, τον Μάρτιο του 2021, ο Mark Lanegan ξύπνησε και πήγε στην κουζίνα του για να βάλει ένα ποτήρι καφέ. Έχοντας μείνει εντελώς κωφός κατά τη διάρκεια της νόσησής του που αργά καταβρόχθιζε το σώμα του, βρέθηκε λιπόθυμος με σπασμένα πλευρά, χωρίς να είναι σε θέση να αναπνεύσει. Σύντομα μεταφέρθηκε στο Kerry Hospital με υψηλό φορτίο COVID-19 και μικρές ελπίδες επιβίωσης.
Πέφτοντας ξανά και ξανά σε κώμα, το πνεύμα και το σώμα του Lanegan ακροβατούσαν μεταξύ ζωής και θανάτου, ενώ ο ίδιος αδυνατούσε για μήνες να περπατήσει ή να λειτουργήσει όπως πριν. Όσο η κατάστασή του γίνεται όλο και πιο ανυπόφορη κατά τη διάρκεια της χειρότερης άνοιξης της ζωής του, ο ίδιος ταλαιπωρείται από εφιάλτες, οράματα αλλά και τύψεις σχετικά με μια ζωή που έχει βιωθεί στο χείλος του χάους και της αταξίας. Ο ίδιος αναγκάζεται να σκεφτεί τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται στην έκτη δεκαετία της ζωής του και το πως η μακροχρόνια μάχη του με τη θνητότητα τον έχει οδηγήσει σε αυτήν την συνάντηση με μια ασθένεια που έχει σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, όσο ο ίδιος ξεγελούσε τον θάνατο για όλη του τη ζωή», ανέφερε το Δελτίο Τύπου του βιβλίου.
Το κείμενο του Μάκη Μηλάτου
Ο Μάκης Μηλάτος είχε γράψει στο Avopolis για την αυτοβιογραφία του με τίτλο Sing Backwards and Weep:
Κάποτε οι ήρωες της ροκ μυθολογίας ήταν αυτοί που έζησαν έντονα και έφυγαν νωρίς. Είναι ώρα να παραδεχτούμε πως οι σημερινοί μας ροκ ήρωες είναι όσοι επιβίωσαν, φτάνοντας στον πάτο και βρήκαν την δύναμη να βγουν πάλι στην επιφάνεια παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. Αν αναζητήσουμε ένα κοινό στοιχείο σε αυτούς που επιβίωσαν, όταν αφηγούνται τις ιστορίες της σκοτεινής περιόδου τους, είναι πως η μουσική τους έσωσε τη ζωή. Αυτό λέει και ο Mark Lanegan στην αυτοβιογραφία του που θα κυκλοφορήσει στο τέλος του μήνα με τίτλο: Sing Backwards and Weep (εκδόσεις White Rabbit, διαθέσιμο για αγορά από το BookOdyssey.gr).
Ξέρουμε πια από πάμπολες περιπτώσεις -και όχι μόνο της ροκ ιστορίας- πως η τέχνη και η δημιουργία μπορεί να σου σώσουν τη ζωή. Όταν βυθίζεσαι στο έρεβος και είσαι απελπισμένος και χαμένος, το μόνο φωτάκι που μπορεί να ανάψει στο βάθος του τούνελ είναι η τέχνη. Ευτυχώς, για τον Mark Lanegan, το φωτάκι άναψε την κατάλληλη στιγμή και τον βοήθησε να βρει κάπου να πιαστεί στην ελεύθερη πτώση του. Και μη νομίζεις πως σε αυτές τις περιπτώσεις η μουσική είναι ένα παχύ στρώμα που σε υποδέχεται σαν να πέφτεις στα πούπουλα. Πρόκειται για έναν μυτερό γάντζο που σου ματώνει τα χέρια ή σου γδέρνει την πλάτη, αλλά, είναι αυτή η πληγή που μπορεί να κάνει κάποιον, από μουσικό/θύμα της ροκ μυθολογίας, πραγματικό καλλιτέχνη. Ρώτα τον Nick Cave να σου πει γι' αυτό...
Όσα ακολούθησαν τη σωτηρία και την επιβίωση του Mark Lanegan, βρίσκονται σε μια σειρά από υπέροχους και στοχαστικούς δίσκους που έχει ηχογραφήσει τα τελευταία χρόνια και καταγράφουν όλη αυτή τη διαδρομή και τα σκαμπανεβάσματά της. Ο πόνος, η απόγνωση, η μελαγχολία, οι δρόμοι, οι σκάρτοι άνθρωποι που σαν βδέλλες κολλάνε δίπλα σε κάθε ροκ σταρ που μπλέκει με ναρκωτικά, οι χαραμάδες αισιοδοξίας, όλα τραγουδισμένα με αυτή την μπαρουτοκαπνισμένη φωνή που, από μόνη της, λέει πόσα πολλά έχει ζήσει το άτομο.
Τώρα που όλα αυτές οι παλιές ιστορίες δεν τον σκοτώνουν πια, αλλά τον βαραίνουν και θέλει να τις μοιραστεί μαζί μας, με τον ίδιο τρόπο που μοιράζεται τα σέρτικα τραγούδια του, ήρθε η ώρα για μία αυτοβιογραφία αναμνήσεων. Ένα είναι βέβαιο. Πως ο Mark Lanegan έχει μια σπουδαία ιστορία να μας πει.
Δεν ξέρω αν είναι εποχές να ονειρευόμαστε μια ελληνική έκδοση αυτού του βιβλίου αλλά νομίζω πως θα άξιζε τον κόπο.
[Το άρθρο αυτό ανανεώνεται διαρκώς]
