Το όνομά του πάντα έδειχνε γαλλικό, ωστόσο ήταν ένα τροποποιημένο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο. Στην πραγματικότητα τον έλεγαν Andreas Priwin και ήταν Γερμανός, γόνος εβραϊκής οικογένειας του Βερολίνου. Κάποιοι έλεγαν μάλιστα ότι οι ρίζες των Priwin έφταναν ως το διάσημο συνθέτη Gustav Mahler.
Ο ίδιος ο André Previn, πάντως, γέλαγε με όσους τα υποστήριζαν αυτά -τα θεωρούσε αβάσιμα- πέτυχε ωστόσο να γίνει και ο ίδιος ένας συνθέτης αναφοράς για τον 20ό αιώνα, εργαζόμενος στο Λος Άντζελες, όπου κατέφυγε η οικογένειά του το 1939 ώστε να γλιτώσει τις διώξεις των Ναζί εναντίον των Εβραίων. Στον σύνδεσμο στο τέλος της είδησης μπορείτε να δείτε ένα ολόκληρο ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην καριέρα του.
Ο Previn ξεχώρισε από νωρίς για το ταλέντο του: η Metro-Goldwyn-Mayer τον απασχολούσε στο δυναμικό της ως ενορχηστρωτή, αλλά και συνθέτη soundtracks ενώ ακόμα πήγαινε σχολείο. «Τα μεγάλα στούντιο της εποχής εκείνης», θα έλεγε αργότερα, «έψαχναν πάντα για άτομα που είχαν ταλέντο, ήταν γρήγορα στη δουλειά τους και κόστιζαν φτηνά. Επειδή ήμουν παιδί ακόμα, μπορούσα να είμαι και τα τρία».
Την περίοδο αυτή, βρέθηκε 9 φορές υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερου Soundtrack ή/και Καλύτερου Τραγουδιού, αρχής γενομένης με τη δουλειά του για την ταινία του Richard Thorpe Three Little Words (1950). Κέρδισε δε το αγαλματάκι σε 4 περιστάσεις: το 1958 με το soundtrack για το Gigi του Vincente Minnelli, το 1959 με τη δουλειά του για την κινηματογραφική μεταφορά της όπερας Porgy And Bess του George Gershwin από τον Otto Preminger, το 1963 με το score για τη ρομαντική κομεντί του Billy Wilder Irma La Douce και το 1964 για το score του My Fair Lady, θεατρικό μιούζικαλ που πέρασε στη μεγάλη οθόνη με σκηνοθέτη τον George Cukor.
Με τη Metro-Goldwyn-Mayer υπήρχε σιγουριά, αλλά όχι χώρος για τις κλασικές φιλοδοξίες του Previn, στις οποίες προστέθηκε βαθμιαία και η τζαζ. Άφησε έτσι τον κινηματογραφικό κολοσσό ύστερα από 10 χρόνια δουλειάς εκεί και το 1967 πέτυχε να γίνει μουσικός διευθυντής της Houston Symphony Orchestra, ενώ το 1968 αναγορεύτηκε σε βασικό μαέστρο της περίφημης London Symphony Orchestra. Έπειτα, το 1969, απόκτησε και δική του εκπομπή (Meet André Previn) στο βρετανικό τηλεοπτικό κανάλι London Weekend Television, κάτι που έκανε το όνομά του αναγνωρίσιμο και σε ευρύτερο κοινό.
Παρά ταύτα, δεν θα εγκατέλειπε τη σύνθεση κινηματογραφικών soundtrack ως το 1975, μαζεύοντας μάλιστα 2 ακόμα υποψηφιότητες για Όσκαρ, πρώτα το 1967 για το Thoroughly Modern Millie του George Roy Hill και ύστερα το 1973, για το πώς διηύθυνε τη μουσική του Andrew Lloyd Webber στη σινεματική εκδοχή του θρυλικού μιούζικαλ Jesus Christ Superstar από τον Norman Jewison. Αυτό μας δίνει λοιπόν μια σούμα 11 υποψηφιοτήτων για Όσκαρ.
O Previn πέθανε στο σπίτι του στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, καθώς φαίνεται από φυσικά αίτια. Ήταν 89 ετών.
{youtube}NRZTbOhtURY{/youtube}
