Γιάννης Καγκελάρης

Οι συχνές επισκέψεις των Monster Magnet στη χώρα μας αποτελούν γενόμενο διόλου απροσδόκητο, από τη στιγμή που η σκηνική στόφα η οποία τους χαρακτηρίζει φαντάζει πηγαία αειθαλής. H περιοδική τριβή που συχνά παρατηρείται σε αντίστοιχα επαναλαμβανόμενες εμπειρίες φαίνεται επίσης να μην τους αγγίζει, παρά το γεγονός πως ήδη αριθμούν τρεις ολόκληρες δεκαετίες ζωής. Σημαντική δε αιτία που διατηρεί άφθαρτο το όποιο οπαδικό ενδιαφέρον ανακτάται από τα στοιχεία τα οποία συνιστούν την παρέα του Dave Wyndorf ως μαγνητικά ψυχαγωγική σε ζωντανή συνθήκη. Η βαθύτερη δηλαδή ουσία της ίδιας της έξαρσης που απορρέει από την τριπλή κιθαριστική τους σύμπραξη, αγγίζει πέρα για πέρα το μέγιστο των πιθανών επιδόσεων.

59eMoMa_2.jpg

Τη φετινή συναυλία άνοιξαν οι Αθηναίοι Full House Brew Crew, υπό μία νότα που θύμιζε έντονα το πνεύμα των Αμερικανών Black Label Society. Όντας  πνευματικό τέκνο του Βαγγέλη Καρζή (των δραστήριων black metallers Rotting Christ), η σκηνική τους εικόνα έδειχνε να διαποτίζεται από αμείωτες δόσεις ζωντανής εμπειρίας –στοιχείο που ενδέχεται να εμπλούτισε ο Καρζής χάρη στις έτερες δραστηριότητές του. Παρόλα αυτά, τα βαλτώδη δεδομένα του ήχου που συντρόφευσε τις φιλόδοξες εκτελέσεις δεν χάρισαν επαρκή υποστηλώματα στο ήδη απαιτητικό συναυλιακό έργο. Προσωπικά, επιπλέον, θεωρώ ότι εξακολουθεί να λείπει από τη μουσική τους «εκείνο» το συστατικό που θα τους εκτόξευε σε ακόμη ευρύτερα ακροατήρια.

59eMoMa_3.jpg

Η αλήθεια είναι πως οι Monster Magnet ανήκουν στις πιο πολυέμπειρες μπάντες του arena rock φάσματος. Όντας μπάσταρδο τέκνο της stoner έξαψης, της trippy ψυχεδέλειας των 1970s, αλλά και μιας αμερικάνικης radio-friendly αισθητικής, κέρδισαν επαρκές έδαφος στις ανά τον κόσμο περιηγήσεις τους, παρουσιάζοντας ένα κράμα σμιλεμένο για ζωντανές αποδόσεις. Έτσι, ακολουθώντας πιστά τον γνωστό σε όλους κανόνα, επιβεβαιώνουν (όπως όλες οι μεγάλες μπάντες) την ατόφια στόφα τους διαδραστικά, επί σκηνής. Σε σημείο μάλιστα τέτοιο, ώστε να φαντάζουν γεννημένοι να παίζουν λάιβ, είτε παρουσιάζονται σε μικρό club, είτε σε μια αχανή αρένα.

59eMoMa_4.jpg

Στοιχείο-κλειδί είναι η σοφία με την οποία ο Dave Wyndorf έχει επιλέξει τους συμπαραστάτες του. Ο ίδιος αποτελεί μορφή θεόρατη, όμοια των αντίστοιχων τιτάνων ενός ρεύματος που ευδοκίμησε ανθηρά την περίοδο των early/mid 1990s. Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό τόσο οι ξεχωριστές μονάδες, όσο και η μεταξύ τους χημεία να αντανακλά λίγη από αυτή την εφηβική μαγεία που οδήγησε τη μπάντα στη σημερινή της κορυφή. Πρόκειται για τη σκηνική ανάγκη να επιβεβαιώνουν την αμείωτη ακμή τους, κόντρα σε μια κατάφωρη επανάπαυση σε παρελθούσες δάφνες.

59eMoMa_5.jpg

Η setlist καθαυτή διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην ανταπόκριση που βρήκαν από πλευράς κοινού. Με τα άλμπουμ Dopes Τo Infinity (1995) και Powertrip (1998) να έχουν την τιμητική τους, αλλά και με μικρές τζούρες από τα Superjudge (1993), God Says No (2001) και Monolithic Baby! (2004) να μπαίνουν σφήνα όπου ακριβώς απαιτούταν, οι Magnet παρουσίασαν ένα best-of από το οποίο δεν έλειψαν ούτε γνωστά ραδιοφωνικά άσματα, ούτε μικρές απροσδόκητες εκπλήξεις. Τα 4-Way Diablo (2007), Mastermind (2010) και Last Patrol (2013) αγνοήθηκαν εντελώς, ενώ χώρεσαν μόνο 2 τραγούδια από το περσινό Mindfucker ("Rocket Freak", "When Τhe Hammer Comes Down"). Πολύ απλά, ο Wyndorf δείχνει να γνωρίζει πια καλά τι ακριβώς ζητά ο κόσμος που τους τιμά με τον οβολό του· σε σημείο που προτίμησε να ικανοποιήσει τις όποιες οπαδικές τάσεις, αντί να προωθήσει τα πρόσφατα δισκογραφικά πονήματα του γκρουπ.

59eMoMa_6.jpg

Κάθε συναυλία των προσφιλών Αμερικανών ομολογουμένως έχει όλες τις προϋποθέσεις για να μεταβληθεί σε ξέφρενο πάρτυ. Προσφέρει την ευκαιρία να ξεχάσεις τις έγνοιες σου, υψώνοντας το ποτήρι της μπύρας στον αέρα, αγνοώντας παράλληλα τον μόχθο της περασμένης εργάσιμης εβδομάδας. Ακόμα κι έτσι, πάντως, η επίσκεψή τους στο Piraeus Academy ξεπέρασε διακριτά τις τελευταίες αρκετές εμφανίσεις τους, σε σημείο που το 80λεπτο της συνολικής διάρκειας φαντάζει λειψό μπροστά στις δυνητικές επιλογές που θα μπορούσαν να προστεθούν. Ο εχθρός του καλού είναι απλά το καλύτερο. Και ο συναυλιακός πήχης τίθεται πλέον δυσθεώρητα ψηλά, ακόμη και για τα διαστημικά δεδομένα των Monster Magnet.

59eMoMa_7.jpg
Setlist

Dopes to Infinity
Rocket Freak
Crop Circle
Radiation Day
Melt
Look to Your Orb for the Warning
Ego, the Living Planet
When the Hammer Comes Down
Negasonic Teenage Warhead
Space Lord

encore:

CNN War Theme
Dinosaur Vacume
Powertrip

{youtube}ypzKHUDoRwE{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured