Ως ένα από τα 15(!) παιδιά ενός πάστορα των Μεθοδιστών, ο Jon Hendricks άρχισε νωρίς την ενασχόληση με το τραγούδι, ήδη από το 1928, όταν έγινε κάτι σαν παιδί-σταρ στο Toledo του Οχάιο, όπου τελικά ρίζωσε η οικογένειά του. Μεγαλώνοντας, όμως, κι αφού πολέμησε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προσανατολίστηκε προς σπουδές Νομικής, μέχρι που τα διαθέσιμα κονδύλια προς βετεράνους κόπηκαν, οπότε δεν μπορούσε να τις στηρίξει. Εκεί, όμως, εμφανίστηκε ως από μηχανής θεός ο Charlie Parker, ο οποίος του ξύπνησε ξανά το ενδιαφέρον για τη μουσική και τον κάλεσε να έρθει στη Νέα Υόρκη.
Εκεί, ο Jon Hendricks είχε το δικό του ραντεβού με τη δόξα το 1957, όταν συγκρότησε το θρυλικό τρίο Lambert, Hendricks & Ross με τον Dave Lambert και την Annie Ross, διακρινόμενος τόσο ως τραγουδιστής (ένας από τους μεγάλους μάστορες του λεγόμενου scat singing), όσο και ως στιχουργός. Το τρίο υπήρξε καταλύτης για το λεγόμενο vocalese, την προσαρμογή δηλαδή στίχων σε οργανικές τζαζ μελωδίες και τη μετατροπή τους σε τραγούδια, ειδίκευση στην οποία ο Hendricks αποδείχθηκε μοναδικός. Η δουλειά των Lambert, Hendricks & Ross αναφερόταν αργότερα ως σημείο αναφοράς τόσο για τον Van Morrison, όσο και για μορφές της κλασικής soul σαν τον Al Jarreau, τη Dinah Washington και τον Ray Charles.
Το 1968 ο Hendricks μετακόμισε στο Λονδίνο και προσανατολίστηκε προς μια σόλο καριέρα. Εκεί, οι ζωντανές του εμφανίσεις γίνονταν συχνά sold-out και ανάμεσα στους fans βρίσκονταν τακτικά οι Beatles και οι Rolling Stones. Το 1976 επέστρεψε στις Η.Π.Α. και εγκαταστάθηκε στο Mill Valley της Καλιφόρνια, πιάνοντας δουλειά ως τζαζ κριτικός στην εφημερίδα San Francisco Chronicle και ως επισκέπτης καθηγητής στο California State University και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Berkeley. Την ίδια περίοδο ανέβασε μια επιτυχημένη θεατρική παράσταση γύρω από την ιστορία της τζαζ, ενώ ολοκλήρωσε και ένα ντοκιμαντέρ για την αμερικάνικη τηλεόραση, το οποίο βραβεύτηκε με ΕΜΜΥ.
Παρά τις δραστηριότητες αυτές συνέχισε επιλεκτικά να ασχολείται με τη δισκογραφία και τις συναυλίες και το 1985 τον βρίσκουμε ως βασικό συνεργάτη των Manhattan Transfer, στο επιτυχημένο τους άλμπουμ Vocalese (Η.Π.Α. #74). Το 1992 τον είδαμε μάλιστα και σαν ηθοποιό, σε ένα μικρό ρολάκι στο White Men Can't Jump του Ron Shelton.
Ο Hendricks παρέμενε θαλερότατος παρά την προχωρημένη του ηλικία, έβγαλε μάλιστα και δίσκο μέσα στο 2017, προσθέτοντας στίχους στο Miles Ahead του Miles Davis για λογαριασμό της βρετανικής χορωδίας London Vocal Project.
Ο θάνατός του ανακοινώθηκε προχθές από τους New York Times, καθώς βρέθηκε νεκρός στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, από φυσικά αίτια. Ήταν 96 ετών.
{youtube}I8LZ02r7yz8{/youtube}
