Η ιστορία των Viola Beach από το Warrington της Αγγλίας θα ήταν μάλλον πανομοιότυπη με αυτήν πολλών ακόμα συγκροτημάτων του Νησιού τα τελευταία χρόνια, όσων φιλοδόξησαν να γευτούν την επιτυχία καβαλώντας στην απήχηση που έχει ο indie ήχος σε σημαντική μερίδα των σημερινών νέων. Με τη διαφορά ότι ο Kris Leonard (φωνητικά/κιθάρα), ο River Reeves (κιθάρα), ο Thomas Lowe (μπάσο) και ο Jack Dakin (τύμπανα) σκοτώθηκαν τον Φεβρουάριο σε τροχαίο στη Σουηδία, μαζί με τον μάνατζέρ τους Craig Tarry.
Κι ενώ όσο ζούσαν σχεδίαζαν να βγάλουν ένα ΕΡ, η Fuller Beans Records (ιδιοκτησία πλέον των οικογενειών τους) το τράβηξε από 'δω, το τράβηξε από 'κει και πριν λίγες μέρες το έβγαλε ως πλήρες άλμπουμ, με τον τίτλο -φυσικά- Viola Beach.
Και παρότι οι μήνες είχαν περάσει, η συγκίνηση στο κοινό για τον θάνατό τους, αποδείχθηκε «λίρα εκατό», όπως έλεγαν οι παλιότεροι στα μέρη μας: το άλμπουμ κατέκτησε με άνεση το βρετανικό νούμερο 1, αφήνοντας το #2 περίπου 6.000 αντίτυπα πίσω.
Τους είχαν βέβαια προμοτάρει και οι Coldplay, οι οποίοι διασκεύασαν το "Boys That Sing" κατά το set που έπαιξαν στο φετινό Glastonbury.
Η οικογένεια των Viola Beach προέβη μάλιστα και σε ανακοίνωση για το #1, λέγοντας ότι το βρετανικό κοινό έστειλε ένα «σημαντικό μήνυμα στον κόσμο» και μιλώντας για ένα «glorious» άλμπουμ και για μια αγορά-επένδυση στη «lasting musical legacy» των Viola Beach.
Όσο κι αν στεναχωρηθήκαμε κι εμείς για τον θάνατό τους, πάντως, με τέτοιες μεγαλοστομίες δεν ταυτιζόμαστε.
{youtube}JN7jEzk7ocs{/youtube}
