Absu, Zemial, Obduction

Μόλις έμαθα ότι οι ABSU έρχονται στην Ελλάδα, δεν το πίστευα! Κι όμως, ένα παλιό όνειρο ήταν θέμα χρόνου να γίνει αληθινό! Κοντολογίς, πέρασαν οι μήνες  και ανυπόμονοι όλοι όσοι βρεθήκαμε έξω από το ΑΝ, περιμέναμε έως ότου ανοίξουν οι πόρτες, πράγμα που έγινε με μία μηδαμινή καθυστέρηση. Η τιμή των 25 Euro δεν φάνηκε ικανή να αποθαρρύνει την προσέλευση του κοινού, καθώς το club ήταν γεμάτο σε επίπεδα, άνω του ικανοποιητικού, καθ’ όλη την διάρκεια της συναυλίας.

Πρώτη βγήκε η ελληνική death metal μπάντα OBDUCTION, γνωστή μου πλέον, από σχεδόν κάθε live της Metal Defiance που έχω πάει. Δύσκολα θα καταλάβαινε κανείς τις extreme προθέσεις τους πριν πατήσουν την σκηνή, αλλά ήταν μέχρι να αρχίσει ο τραγουδιστής να βρυχάται.  Όπως και τις άλλες φορές, ήταν ορεξάτοι, με καλό ήχο και έπαιξαν καλό death metal, με την ακρότητα που το χαρακτηρίζει, αλλά και με δόσεις μελωδίας! Kομμάτια μάλιστα από το νέο τους δίσκο, όπως το “Semi Humans”, δείχνουν ότι είναι πολλά υποσχόμενος. Παρόλα αυτά όμως, το κοινό έμεινε λίγο αμέτοχο, πιθανότατα λόγω της πρώτης τους γνωριμίας με την μπάντα εκείνη την στιγμή.

Επόμενοι στη σειρά ήταν οι blacksters ZEMIAL. Πολλοί ήταν οι “παλιοί”, αλλά και οι νέοι που είχαν έρθει να τους δουν, επιτέλους ή ξανά από κοντά και ο κόσμος άρχισε να συνωστίζεται στις μπροστινές σειρές. Μέτα από κάποια καθυστέρηση έως ότου να στηθούν τα drums (μέχρι κι ο  Proscriptor   χρειάστηκε να βάλει το χέρι του), ξεκίνησαν το set τους.Τρίτη φορά που βλέπω τους ZEMIAL live και μπορώ να πω, πως ήταν μακράν η  καλύτερη. Τόσο τα παλαιότερα τραγούδια, από το 1991, όσο και τα νεότερα, μας συνεπήραν όλους. Ο ήχος τους ήταν ο καλύτερος της βραδιάς και η απόδοση τους αψεγάδιαστη. Με παλιά κομμάτια όπως “Falling into the Absu”, το οποίο συνοδεύτηκε από ειδικές μνείες σε παλαιότερα μέλη από τον Archon Vorskaath, άρχισε να γίνεται πανικός, γεγονός που συνεχίστηκε και με άλλα κομμάτια, όπως τα “For a Fallen”, “ Daimon”, “ Pharos”  και το “In the arms of  Hades”, από το τελευταίο τους ΕΡ. Πριν μας χαιρετήσουν, με το τελευταίο τους τραγούδι  “Sleeping Under Tartarus”, κάλεσαν επί σκηνής τον Proscriptor Magikus να αναλάβει τα φωνητικά. Τελικώς εισέπραξαν το χειροκρότημα και τις επευφημίες του κόσμου και το άξιζαν.

Η ώρα ήταν περίπου 12:20 και τα drums του black/thrash συγκροτήματος  από το Texas στήνονταν όσο πιο γρήγορα γίνεται, με τον drummer των Obduktion να βοηθά όσο μπορεί. Έτσι, μετά από κάποια καθυστέρηση  οι ABSU ήταν μπροστά μας! Μια μικρή εισαγωγή και το ξύλο παρέα με το headbanging  ξεκίνησαν επιτέλους! Δεν πίστευα ότι τους βλέπω live και δεν κοπανιέμαι μόνος μου, μπροστά από τα ηχεία στο σπίτι μου!  Τα 2 νέα μέλη της μπάντας στάθηκαν στο ύψος που πρέπει, βγάζοντας αρκετή ενέργεια, και κάνοντάς με να μην σκεφτώ ούτε μια στιγμή, πως θα ήταν αν τους έβλεπα με την παλαιότερη σύνθεσή τους. Ο δε Proscriptor, λύσσαγε στα drums, ενώ τα ουρλιαχτά του σου τρυπούσαν τα αυτιά!Παίζοντας σχεδόν όλο το δεύτερο άλμπουμ τους, νιώσαμε μπόλικη “επικούρα”, μαζί με τόνους επιθετικότητας! Κομμάτια όπως τα “Hyland Tyrant Attack” και “Swords and Leather”, από την τρίτη τους κυκλοφορία, μας τάισαν φωτιά κι ατσάλι, με το κοινό να φωνάζει στο τελευταίο κομμάτι, τον τίτλο του στα σημεία που πρέπει! Black/thrash όλεθρος, με τραγούδια από το τέλειο “Tara” album, όπως τα “Manannán” και “ Four Crossed Wands (Spell 181)”,  να σπάνε σβέρκους! Why the fuck άραγε?

Tο “Descent to Acheron” από το “Barathrum: V.I.T.R.I.O.L.” album, μας τίναξε, ενώ τιμήθηκε δεόντως ό,τι παίχτηκε από την τελευταία τους κυκλοφορία,  με επίλογο το “Never Blow Out the Eastern Candle”, να κλείνει την βραδιά.

Αυτό που μπορεί να χάλασε ελάχιστα κάποιον, ήταν το θέμα του  ήχου, ο οποίος μου φάνηκε στην αρχή κάπως μπουκωμένος, ενώ στην συνέχεια βελτιώθηκε ελαφρά. Επίσης, μερικές από τις εισαγωγές κάποιων κομματιών ήταν κουραστικές , ενώ το κλείσιμο της συναυλίας ήταν τόσο απότομο, που ακόμα κι όταν άνοιξαν τα φώτα, περίμενα κάμποσο μέχρι να πάρω απόφαση αν έπρεπε να φύγω! Τι διάολο, αν και είχε πάει 1:45, δύο τραγούδια ακόμα τα περίμενα!

Γενικά, το live ήταν άψογο κατά τη γνώμη μου κι ας έμεινα λίγο πεινασμένος για παραπάνω ABSU. Ένα μπράβο πρέπει να δοθεί στις μπάντες κι ένα ακόμα στην Metal Defiance, για την διοργάνωση και στο ότι μας φέρνει τέτοια συγκροτήματα! Πάντα τέτοια! Αν γίνεται όμως λίγο πιο φτηνά…