Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος σκέφτηκε πως έχει χαθεί σήμερα η παλιά παρεΐστικη συνήθεια της ακρόασης δίσκων, τότε που ένας από την παρέα έφερνε κάτι καινούργιο και κάθονταν όλοι μαζί να ακούσουν, πίνοντας και σχολιάζοντας. Κάτι λοιπόν από αυτήν την εμπειρία θέλησε να ανασυστήσει, βρίσκοντας πρόθυμο συμπαραστάτη του το νέο PassPort Art, το «αδερφάκι» του γνωστού μας PassPort στον Πειραιά, το οποίο εδρεύει λίγο παρακάτω (Ανδρούτσου 151). Και, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν και λίγοι όσοι θέλησαν να δοκιμάσουν την εμπειρία, παρά τα εμπόδια μιας βροχερής καθημερινής.
Ως πρωτιά, η βραδιά είχε και τις δυσκολίες της. Δεν ξέραμε πού να κάτσουμε ακριβώς, δεν ξέραμε πού θα κάτσουν ακριβώς, κάτι θέματα υπήρχαν να επιλυθούν με τα ηχοσυστήματα, κόλλαγε πού και πού και το Mac του Ευαγγελάτου, μας πήρε λίγο να ξεθαρρέψουμε κι εμάς και ν' αρχίσουμε να παραγγέλνουμε κανά ουίσκι. Από ένα σημείο όμως κι έπειτα το πράγμα κούμπωσε και ριχτήκαμε με αφοσίωση στον επιλεγμένο δίσκο της βραδιάς, το Ανάσα Η Τέχνη Της Καρδιάς (1995) της Δήμητρας Γαλάνη –αναντίρρητη κορυφή για το ελληνικό τραγούδι των 1990s, πέρα από «έντεχνες» ταμπέλες.
Η ίδια η Γαλάνη έπιασε να μας εξιστορεί όλη τη διαδρομή που την έφερε εκεί: για το πώς π.χ. καταπιάστηκε με το Χάραμα ρισκάροντας τότε ό,τι είχε και δεν είχε στην τράπεζα, για το πώς ενώ όλοι περίμεναν να εκδοθεί η σχετική ζωντανή ηχογράφηση εκείνη έριξε στην αγορά τα τραγούδια που δούλευε παρέα με τη Λίνα Νικολακοπούλου. Ακούγαμε και μιλάγαμε, σιωπούσαμε και ρωτάγαμε για ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί –για τις μικρές ιστορίες που γέννησαν αγαπημένα πια κομμάτια, για το πώς είχαν τα πράγματα στη δισκογραφία μα και στη νυχτερινή διασκέδαση τότε.
Μάθαμε δε εκεί πάνω στην κουβέντα και για άγνωστα στιγμιότυπα της δισκογραφικής μας ιστορίας, π.χ. για τις αντιδράσεις που βρήκε το "Κανονικά" πίσω στα 1984, για το άλμπουμ που η Γαλάνη ολοκλήρωσε 16 χρονών κοπελίτσα με τον Δήμο Μούτση μα δεν βγήκε ποτέ λόγω του τσακωμού του με την εταιρεία, μα και για το σοβαρό τροχαίο το οποίο είχε λίγο μετά το Φως (1991) και τις αποφάσεις που την ώθησε να πάρει, οδηγούμενη στο Χάραμα. Συναρπαστική αφηγήτρια, με φοβερή αίσθηση του χιούμορ, η Γαλάνη μας έκανε να κρεμόμαστε από τα χείλη της, το γέλιο δε που ρίξαμε ανά στιγμές, δεν περιγράφεται.
Στο τέλος της βραδιάς, υπήρξε νομίζω η πολυπόθητη αίσθηση μιας παρέας που έκατσε να μοιραστεί την ακρόαση ενός δίσκου: κι ας ήμασταν άγνωστοι μεταξύ μας, ήπιαμε μαζί, κουβεντιάσαμε, μοιραστήκαμε την εμπειρία κάνοντας ένα βήμα μακριά από τη βολή μας σε καναπέδες και Facebooks. Ο Ευαγγελάτος έχει μάλιστα ήδη ανακοινώσει και τις δύο επόμενες Ακροάσεις, Τετάρτη 17/12 με τον Σταμάτη Κραουνάκη, ενώ έπεται και ο Στάμος Σέμσης, μάλλον μετά τις γιορτές. Του ευχόμαστε καλή επιτυχία.
{youtube}eUyRQvxWvt8{/youtube}
