Τρεις καινούργιες συνθέσεις από την Πανοσιάν που λειτουργούν ως προπομπός για την νέα ολοκληρωμένη δισκογραφική της δουλειά, την κυκλοφορία ενός ep με τίτλο X-Ray από την εγγλέζικη Passive Front Records.
Σε αυτές τις τρεις καινούργιες συνθέσεις βρίσκουμε ένα άνοιγμα της Πανοσιάν προς μινιμαλιστικές λογικές αλλά με την νεωτεριστική ματιά όπως αυτή έχει δοθεί την τελευταία δεκαετία από καλλιτέχνες όπως ο Graig Amstrong. μια επίμονη pop λογική που συμβαδίζει με electronica και κλασσικής παιδεία δρόμους. Τo Love Letter from a polymorph καταρχήν με την παρουσία της Νεφέλης Παπαδάκη σε ένα σύντομο αλλά χαρακτηριστικό spoken word ( σε ποίηση της ιδίας), το στοιχειωτικό Under Your Basement με το επίπονο επαναλαμβανόμενο ριφ του πιάνου στην αρχή του υπογραμμίζει αυτό ακριβώς που υπονοεί ο τίτλος, το υπόγειο και βαθύ συναίσθημα που επιβιώνει κάτω από κάθε ανθρώπινη/συναισθηματική κατασκευή, ενώ τέλος το (ομότιτλο του ep) X-Ray για άλλη μια φορά μας παρουσιάζει την εμβριθή δημιουργό σε μια σύνθεση όπου ένα από τα πλέον αγαπημένα της μουσικά ιδιώματα (όπως έχει γίνει αντιληπτό και από την πρώτη της κυκλοφορία) κάνει την εμφάνιση του. Το (σύγχρονο) trip hop οδηγεί σε μια μινιμαλιστική ελεγεία όπου για άλλη μια φορά διαφαίνεται ο βαθύς συναισθηματικός χαρακτήρας της μουσικής της Πανοσιάν.
Ακούγεται πολλές φορές ότι ο δρόμος του μοναχικού δημιουργού είναι δύσκολος. Αυτό στα σίγουρα δεν ισχύει στην περίπτωση της Μαρίας Πανοσιάν. Και όχι μόνο επειδή έχει την ευκαιρία και την τιμή να συνεργάζεται κάθε φορά με ανθρώπους της απολύτου επιλογής της αλλά και τους καλύτερους που θα μπορούσαν να προσφέρουν στον ηχητικό συναισθηματικό καμβά που η Πανοσιάν έχει επιλέξει ως δρόμο ροής της έκφρασης της. Μια δημιουργός που μας συστήθηκε με έναν γενναίο δίσκο σε επίπεδο ηθικής και αισθητικής πριν από 1,5 περίπου χρόνο διότι επέλεξε έναν δρόμο που στην Ελλάδα δεν έχει πολλούς θιασώτες (τουλάχιστον στο στρατόπεδο των μουσικών/συνθετών). Αυτόν της πιανιστικής οδού όπου οι συνθετήτες και τα ηλεκτρονικά συνηγορούν και με την προσθήκη επιλεγμένου προσεκτικά λόγου σε σημεία, συναρμολογούν ένα συναισθηματικό τοπίο μουσικής στοχαστικότητας. Η Πανοσιάν στo Πατώματα Βρεγμένα (OnAir Music/2011) παρέθεσε 15 συνθέσεις όπου το πιάνο (από την ίδια τη δημιουργό) ήταν το κυρίαρχο όργανο και γύρω από αυτό κινήθηκαν οι υπόλοιπες ηχητικές και λεκτικές συνισταμένες του δισκου. Οι κριτικές ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικές από νεώτερους μουσικοκριτικούς του χώρου :
«Με την ερμηνεία της στα συγκεκριμένα τραγούδια σφραγίζει μάλιστα τον δίσκο με τη δωρικά συναισθηματική χροιά της φωνής της, αλλά και με την αυθεντικότητα της πρόθεσής της. Στα Πατώματα Βρεγμένα, η Πανοσιάν επιλέγει τον δρόμο της λιτότητας. Διαπερνώντας παρ’ ολίγον αλώβητη τη στενωπό του μινιμαλισμού, καταφέρνει με την υποβολή των συναισθημάτων να καταθέσει ένα άλμπουμ με συνεκτικότητα…»
Χρυσάνθη Φολτοπούλου- Avopolis.gr
…Όσο και από βετεράνους της μουσικής δημοσιογραφίας όπως ο Αλέξης Βάκης που έγραψε στο Δίφωνο ότι
«Η παραγωγή που υπογράφεται από κοινού με τον Παναγιώτη Χούντα είναι σφιχτοδεμένη, έχει αρχή, μέση και τέλος και φανερώνει μια νέα δημιουργό που ξέρει καλά τι θέλει να εκφράσει, αλλά και πώς να το εκφράσει…»
…όλα λοιπόν τα παραπάνω δείχνουν ότι η Πανοσιάν παράγει έργο και μουσική που πηγαίνουν πέρα από ηλικιακές φόρμες ακριβώς επειδή έχει τη δυναμική του συνθέτη που δε μένει στα στεγανά όχι μόνο της ηλικίας του αλλά ούτε καν του φύλου του. Μεγάλο προσόν που πιστοποιήθηκε και στις κριτικές συναυλιών της όπως η παρακάτω του Σταμάτη Λεόντιου στο Avopolis.gr για την εμφάνιση της στο Baumstrasse την ίδια χρονιά κυκλοφορίας του ντεμπούτο δίσκου της Πατώματα Βρεγμένα:
“Το project της Μαρίας Πανοσιάν είχε λοιπόν ζουμί, κυρίως γιατί η μουσική της έχει ζουμί. Φεύγοντας προς την έξοδο θέλεις να την ξαναδείς. Το άγχος της και το τσαλαβούτημά της στην πρώτη παρουσίαση του έργου της κάποιες φορές δεν την άφησαν να δέσει το γλυκό της. Θέλεις όμως να την ξαναδείς γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι μπροστά σου συστήνεται μία καλλιτέχνης η οποία έχει καταφέρει να αφουγκραστεί πολλά. Δημιούργησε προσμονή η Πανοσιάν στο Baumstrasse για την καλλιτεχνική της διαδρομή. Κι εσύ δεν έχεις παρά να την περιμένεις με αγωνία την επόμενη φορά…»
Η αγωνία και η προσμονή λοιπόν αυτών που ήρθαν σε επαφή με τον πρώτο δίσκο της Μαρίας Πανοσιάν είναι δεδομένη. Γι αυτό και έχει ενδιαφέρον οι δρόμοι που ανοίγει με την κυκλοφορία ενός ep με τίτλο X-Ray από την εγγλέζικη Passive Front Records.
