Παρ' όλα αυτά, η ανταπόκριση στη δεύτερη κατά σειρά επίσκεψη των Αμερικανών δεν έμελλε να αγγίξει τα δικαίως ευνοϊκά επίπεδα που είχε καταγράψει η πρώτη τους επίσκεψη (2017), όταν σημειώθηκε κοσμοσυρροή πολυσυλλεκτική. Φαινόμενο διόλου παράξενο, πάντως: η ευλαβική εσάνς μιας φυσιολατρίας εμπνευσμένης από αρχέγονες πνευματικές ρίζες, δεν συγκινεί επαρκώς την κουλτούρα του μέσου Έλληνα οπαδού. Έτσι, έστω κι αν εμπεριέχουν τραχύτατα στοιχεία διατρητικής επιμετάλλωσης, οι Wolves In The Throne Room δεν καταλήγουν αισθητικά συμβατοί με τις επιταγές της εγχώριας τάσης. Ειδάλλως θα μας είχαν επισκεφθεί και περισσότερα σχήματα της συνομοταξίας τους τα τελευταία 15 έτη της πορείας του συγκεκριμένου ηχητικού ρεύματος.
Η απρόσμενη ακύρωση του support set των Caelestia έστρεψε ουσιαστικότερη μερίδα προσοχής στο πρόσωπο των (άνωθεν εικονιζόμενων) Decipher, καθώς έμειναν πλέον ως το μοναδικό opening act της βραδιάς στο Gagarin. Το παραδοσιακό τους black metal ενδέχεται να μην αποτελούσε την ιδανικότερη επιλογή για ζέσταμα, εντούτοις κάθε μέλος προέβη στα μέγιστα για την παράδοση μιας άρτια προβαρισμένης απόδοσης. Από τη σκηνική παρουσία έως τη μηχανική σχεδόν δεινότητα των εκτελέσεων καθ' αυτών, κάθε πτυχή της όλης προετοιμασίας καταδείκνυε μια ομάδα εργατική. Δεδομένης λοιπόν της ζύμωσης, αλλά και της επερχόμενης τριβής που θα επιφέρει η μεταξύ τους σύμπραξη, το μέλλον των Decipher μοιάζει μάλλον υποσχόμενο –αποτελούν άλλωστε μια νεαρή μπάντα.
Ο δείκτης του ρολογιού πλησίαζε 22.30 όταν σημειώθηκε απαρτία στο ακροατήριο, σε επίπεδα εμφανώς πιο ισχνά από το 2017, όπως ειπώθηκε και πιο πάνω. Από την άλλη, ο όποιος οπαδικός πυρήνας κατέληγε τώρα αρτιότερα συγκροτημένος, με ελάχιστους ψιθύρους να αντηχούν στο Gagarin στην τρεχούμενη διάρκεια της βραδιάς. Ήταν λες και η συντριπτική πλειονότητα του κοινού απορροφούσε αβίαστα το περιρρέον, εξευμενισμένο vibe, ωσάν καθαρτήρια πνοή εξωτικών ευωδιών.
Οι ίδιοι οι Wolves In The Throne Room φρόντισαν επαρκώς για τη δημιουργία μιας νεφελώδους ατμόσφαιρας, μένοντας πιστοί στα δομικά πρότυπα της στουντιακής τους αύρας. Οι όποιες αρωματικές οσμές που διαχέονταν στον χώρο φάνταζαν επίσης εμφανώς πιο ζωηρές, εν συγκρίσει με τα βιωματικά δρώμενα της εμπειρίας του 2017. Ο βαθμός πυκνότητας, μάλιστα, υπερέβη σε στιγμές τον απαιτούμενο ...ζήλο, σε σημείο να διακόπτει σχεδόν την πνοή όσων στέκονταν στις πρώτες σειρές. Σε συγκερασμό με την πηχτή ομίχλη που εξαπλωνόταν από άκρη σε άκρη της αρένας, η αισθητική του όλου οικοδομήματος προσομοίαζε περισσότερο σε απόκρυφα μυσταγωγική τελετή, με πάσης φύσης αρχαϊκές επικλήσεις.
Στοιχείο-κλειδί της συναυλίας αποτέλεσαν φυσικά και οι χρυσαφένιοι θυρεοί, οι οποίοι εμβληματικά κοσμούσαν τον περιβάλλοντα χώρο. Ωσάν να αντικαθιστούσαν τα λεπτοραμμένα εμβλήματα κάποιου ξεχασμένου οχυρού, ερειπωμένου από τη φθορά περασμένων δεκαετιών. Παρ' όλα αυτά, οι Wolves In The Throne Room ανέκαθεν ήταν Παιδιά του Δάσους· της απλότητας εκείνης που συναντάται στα γήινα χρώματα του φθινοπώρου ή της χλωμής, μα ηλιόλουστης άνοιξης. Αναλόγως, η μουσική τους εμπεριέχει μεν metal συστατικά, δίχως όμως να ανήκει στη σφαίρα της παραδοσιακής οπτικής του είδους. Η αίσθηση έτσι της απόδοσής τους επέφερε ποικίλες αποχρώσεις, περνώντας από τη σκιά στο φως με χαρακτηριστική ευκολία.
Τα όποια δεδομένα του ήχου υποστήλωσαν εξίσου δομικά το εγχείρημα. Οι εκτελέσεις πλαισιώθηκαν από συμπαγή, μα ευάρεστη διαύγεια, χάριν της οποίας κάθε όργανο αντηχούσε όσο δυναμικά και καθαρά απαιτούσε η ιδιόμορφη οπτική του μπολιασμένου τους ύφος. Το δε στήσιμο των μελών επί σκηνής εντυπωνόταν ιδανικό για τη μεταξύ τους συνεργασία, έστω κι αν η απουσία των πλήκτρων επέφερε την προσθήκη πλήθους προηχογραφημένων samples. Η παράλειψη αυτή οδήγησε μάλιστα στη σύσφιξη ενός επικυρίαρχου κουαρτέτου, σε βαθμό που ο όποιος αυθορμητισμός συχνά γράπωνε τα ηνία μιας αίσθησης καθ' όλα παλιρροϊκής. Ωσάν τα σημειωτέα εκτελεστικά λάθη να μην πτόησαν το ενδογενές τους vibe, καθότι η επικρατούσα αύρα καταδείκνυε αστείρευτη ενέργεια και δίψα για ζωή.
Οι Αμερικανοί επέλεξαν επίσης να περιπλέξουν τη ροή της setlist, προσφέροντας μεμονωμένα στιγμιότυπα από όλη σχεδόν τη δισκογραφία τους. Έτσι, ενώ η σκανδιναβική λατρεία των ραφιναρισμένων μελωδιών του "Queen Of The Borrowed Light" σε ταξίδευε στις απάτητες συστάδες δασών των δύσβατων ερημιών της αμερικάνικης ηπείρου, η πικάντικη ψυχεδέλεια του "Wanderer Above The Sea Of Fog" αναλάμβανε να σμίξει την αμαυρωμένη κόψη με την ονειρική παραίσθηση –με τα διττά, ακραία φωνητικά να διαδραματίζουν πολυεπίπεδο ρόλο. Το δε νεότερο υλικό, από την πλευρά του, προσέφερε πιο ευθύβολη επιθετικότητα, καθώς η γυαλισμένη στόφα του "Born From The Serpent's Eye" ανέσυρε μεταλλικές καταβολές από πηγές ανάμεικτα παραδοσιακές. Ωσάν σκοπός της τρεχούμενης διάρκειας να ήταν μια μεταβατική εναλλαγή πορφυρών διαθέσεων, σε συνδυασμό με την παρουσίαση δύο παραγωγικών δεκαετιών.
Εν ολίγοις, η δεύτερη επίσκεψη των Wolves In The Throne Room στέφθηκε με απόλυτη καλλιτεχνική επιτυχία, σε βαθμό που υπερκέρασε την παρθενική τους επίσκεψη, για ευδιάκριτους λόγους: καθαρότερος ήχος, ζωηρότερη απόδοση, αλλά και ομολογουμένως πιο ευπρεπείς αντιδράσεις από πλευράς κοινού. Πολλοί ήσαν εκείνοι το 2017, άλλωστε, που είτε συνομιλούσαν δίχως διακοπή, είτε χλεύαζαν τις τελετουργικές εκφάνσεις της μπάντας με ύφος (το λιγότερο) ενοχλητικό. Κάτι λυπηρό, αν αναλογιστεί κανείς παλαιότερες δηλώσεις του Nathan Weaver, ότι ορισμένοι στίχοι δεν έχουν καταγραφεί, μιας και η ίδια η μπάντα προτιμά γενικά κάθε της σύνθεση να φέρει προσωπικό νόημα στη συνείδηση του ακροατή. Λες δηλαδή και κάθε παρευρισκόμενος φέρει το ελεύθερο να ντύσει τη μουσική όπως ο ίδιος επιθυμεί, σύμφωνα με τις πτυχές μιας ιδιαίτερης, μοναδικής ταυτότητας.
Εν κατακλείδι, οι Wolves In The Throne Room άγγιξαν το απόλυτο των εγχώριων δυνατοτήτων τους στο Gagarin. Όποιος δεν ήρθε, θεωρώντας ότι η πρωταρχική εμπειρία κάλυπτε πλέον πάση πιθανή περιέργεια, απώλεσε μια πληθώρα συγκινισιακής φόρτισης, ικανής για κορύφωση κάθε ενδόμυχου συναισθήματος. Αντίστοιχες εμφανίσεις, μάλιστα, πολλάκις ωθούν τον υποφαινόμενο σε σκέψεις για το πόσο κρίμα παραμένει ότι δεν υφίσταται ενδιαφέρον για αντίστοιχες μπάντες –καθώς τόσο η αμερικάνικη, όσο και η ευρωπαϊκή ήπειρος φέρει εύρος ατμοσφαιρικών ήχων. Μια φρέσκια πνοή έμπνευσης, η οποία έμελλε να περάσει από τη χώρα μας αστραπιαία, αφήνοντας λίγους, μα πιστούς ακροατές ως αρκούντως υποστηρικτική βάση.
Setlist
Born From The Serpent's Eye
Queen of the Borrowed Light
Angrboda
Prayer of Transformation
I Will Lay Down My Bones Among The Rocks And Roots
Wanderer Above The Sea of Fog
{youtube}xEcj4a391IU{/youtube}
