Σπάνιο το γεγονός ένας διεθνής καλλιτέχνης να εμφανίζεται στην ίδια χώρα σε διάστημα λιγότερο του ενός χρόνου, χωρίς μάλιστα να έχει μεσολαβήσει κυκλοφορία καινούργιου δίσκου. Σπάνια ωστόσο και η επιτυχία της περσινής sold-out συναυλίας του Martin Turner, που όπως φάνηκε αποτέλεσε για πολλούς μια συγκλονιστική εμπειρία. Αναμενόμενα, λοιπόν, κάθε αφορμή για νέα επίσκεψη θα ήταν καλοδεχούμενη. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την επετειακή best of περιοδεία του Turner και της all-star μπάντας του για τα 50στά γενέθλια των Wishbone Ash.
Η έναρξη της βραδιάς έγινε και φέτος σε τόνους blues, αυτή τη φορά από τους ντόπιους Bag Οf Nails. Μιλάμε για μια αυθεντική psychedelic blues μπάντα, βγαλμένη από τα βάθη των sixties· και συγκεκριμένα από τη στιγμή που οι προπάτορες του ήχου εκσυγχρόνισαν το παίξιμό τους με τη δύναμη του ηλεκτρισμού και της παραμόρφωσης, για να αναλάβει στη συνέχεια η ιδιοφυΐα του Jimi Hendrix να οδηγήσει το όλο πράγμα στα άστρα. O κιθαρίστας/τραγουδιστής Πάνος Κ., ένας πραγματικός …ρεμπέτης του ντουνιά, μας χάζεψε με την απόδοσή του, τα πετάλια του και τη «μαύρη» φωνή του. Λίγο παραπέρα, η μορφάρα Γιώργος γέμιζε τον ήχο με τα χορευτικά περάσματα του μπάσου του, στρώνοντας –μαζί με τον βγαλμένο από το κινηματογραφικό Whiplash Άγη στα τύμπανα– ένα αψεγάδιαστο ρυθμικό χαλί.
Εξαιρετικά δεμένοι και με πολύ καλό ήχο, οι Bag Οf Nails ανάγκασαν μέχρι και τους μουσικούς του Turner να βγουν στο πλάι της σκηνής για να δουν και να θαυμάσουν· αποδεικνύοντας ότι μόνο συγκυριακή δεν ήταν η νίκη τους στο Battle of the Bands της ΕΡΤ. Η setlist ήταν φτιαγμένη με τραγούδια από τον νέο τους δίσκο συν δύο διασκευές σε Jimi Hendrix, τις οποίες και πέτυχαν να φέρουν μέσα στη φόρμα τους. Το μεγάλο τους προσόν σε σχέση με άλλα εγχώρια γκρουπ της σκηνής, είναι ότι δεν έχουν την εικόνα μίας ακόμα retro/tribute μπάντας. Αντιθέτως, οι συνθέσεις τους και τα παιξίματά τους δείχνουν ότι είναι ικανοί να πάνε τον ήχο ένα βήμα πιο μπροστά.
Setlist
Daddy’s blues, In the shadows, Endless boogie, Voodoo chile (Jimi Hendrix cover), Ain’t gonna wait, Blue moon’s blues, Red house (Jimi Hendrix cover)
Η σωστή αρχή είχε γίνει, οπότε, με τη διάθεση στα καλύτερά της, το φουλαρισμένο πλέον Κύτταρο υποδέχθηκε με την πρέπουσα φασαρία τον Martin Turner, μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του classic rock! Όταν μάλιστα το ξεκίνημα έγινε με τη γάργαρη μελωδία του “The King Will Come”, ο χώρος γέμισε με χαμόγελα και γροθιές υψωμένες για όσα θα ακολουθούσαν.
Αγέρωχος, μα και συγκινησιακά φορτισμένος από τον πρόσφατο χαμό της μητέρας του, ο Turner έμοιαζε στις πρώτες στιγμές να αφήνει χώρο στο κιθαριστικό δίδυμο των Danny Wilson & Misha Nikolic, καθώς και στα ντραμς του δυναμίτη Tim Brown, ώστε να βάλουν το τρένο της εμφάνισης στις ράγες, με επιλογές σαν το “Handy” και το “Phoenix”. Στις οποίες δόθηκε πράγματι η δυνατότητα να ξετυλίξουν την εκτελεστική τους δεινότητα. Ήρθε όμως το “Mother Οf Pearl”, έπειτα, όπου ο Turner πιάστηκε από τους στίχους και έκανε μια μικρή δημόσια εξομολόγηση για τα συναισθήματά του. Με αυτήν, φαίνεται να έβγαλε το βάρος από μέσα του: από εκεί και πέρα, τα ηνία πέρασαν στα σωστά χέρια.
Με κλασικές επιλογές σαν το “Runaway” και το “F.U.B.B.”, αλλά και κάποιες για καλά διαβασμένους σαν το “Don’t Come Back” και το “Rock 'n' Roll Widow”, το δεύτερο μέρος της συναυλίας εξελίχθηκε σε γιορτή αντάξια της ιστορίας και του ονόματος των Wishbone Ash. Μια γιορτή γεμάτη από τις εξαίσιες, σήμα κατατεθέν μελωδίες του Turner, που σου καρφώνονται στο μυαλό, οπότε είναι αναπόφευκτο να ξαναγυρνάς σε εκείνες σαν ακροατής ξανά και ξανά. Η κορύφωση της βραδιάς δεν θα μπορούσε βέβαια παρά να ανήκει στο θρυλικό Argus (1972) και συγκεκριμένα στην Αγία Τριάδα “Warrior”, “Throw Down Your Swords” και “Blowin’ Free”, η οποία ένωσε το κοινό εις σάρκα μία: μπλουζάδες, παλιοροκάδες, metal warriors, νέοι, γέροι και παιδιά, όλοι ενωμένοι, βίωσαν παραληρούντες τα μοναδικά συναισθήματα που γεννά η επαφή με την τέχνη του ηρωικού άσματος, του κεντημένου από το αρχέτυπο της δισολίας.
Με το κοινό παραδομένο πλέον, η μπάντα επέστρεψε για δύο τελευταία blues σφηνάκια, τα οποία μας γύρισαν στο σημείο που ξεκίνησε η βραδιά. Έτσι, η φετινή συναυλία εκπλήρωσε στο ακέραιο τις προσδοκίες που γέννησε η περσινή εμπειρία. Μακάρι άνθρωποι με το μεράκι και το πάθος του γνήσιου οπαδού να συνεχίσουν να στήνουν τέτοια λάιβ, ώστε να συναντάμε ζωντανή την ιστορία αυτής της μουσικής. Της μουσικής που δεν υπακούει στους κανόνες του εφήμερου και του αναλώσιμου και δεν ψάχνει likes και emoticons στη βαβούρα των κοινωνικών μέσων.
Setlist
The King Will Come
Written in The Stars
Blind Eye
Handy
Phoenix
Mother of Pearl
Sometime World
Runaway
Rock n Roll widow
Don’t come back
Persephone
Front Page News
F.U.B.B.
Warrior
Throw Down your Sword
Blowin’ Free
encore
Doctor
Jail Bait
{youtube}30-a_NLjnqw{/youtube}
