Κάθε Πέμπτη η Ναταλία Πετρίτη θα βλέπει τη ζωή στο κινηματογραφικό πανί. Αυτή την εβδομάδα (24-30/6) βγάζει το καπέλο στο οσκαρικό Minari, επεξεργάζεται το δευτεριάτικο comedown της πρώτης αγγλόφωνης ταινίας του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου και θυμάται το μεγαλείο του David Lynch.
Σημαντική βελτίωση φαίνεται πως επετεύχθη ως προς την προσέλευση του κοινού στους θερινούς κινηματογράφους την εβδομάδα 17-23 Ιουνίου, μιας που ο καιρός και το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος επέτρεψαν στους σινεφίλ να απολαύσουν τόσο νέα blockbusters, όπως το Fast & Furious 9: Μαχητές των Δρόμων και την Υποσχόμενη Νέα Γυναίκα, όσο και πολυαναμενόμενες επανεκδόσεις, όπως η Ερωτική Επιθυμία του Wong Kar-wai. Ο πραγματικός νικητής βέβαια δεν είναι άλλος από το πολυβραβευμένο και εξαιρετικό Digger του Τζώρτζη Γρηγοράκη, που, παρά το γεγονός ότι παιζόταν σε μόλις τρεις θερινούς κινηματογράφους πανελλαδικά, κατάφερε να κόψει 2.400 εισιτήρια μέχρι και τις 21 Ιουνίου.
Μια νέα εβδομάδα όμως ξεκινά και ο επικείμενος καύσωνας ευελπιστούμε να μη σταθεί εμπόδιο για το κοινό, μιας και που για ακόμα μια φορά τα έχει όλα: από το οσκαρικό και συγκινητικό Minari μέχρι την απόλυτη λυντσική επανέκδοση για το καλοκαίρι, το θρυλικό Blue Velvet. Ακολουθούν οι προτάσεις του Avopolis.
Minari του Lee Isaac Chung
⭐⭐⭐1/2
Η.Π.Α., 2020
Feelgood
115 λεπτά
Minari ονομάζεται ένα υδρόφιλο κορεατικό μυρωδικό, που αν και εμφανισιακά θυμίζει μαϊντανό, έχει ιδιαίτερη, πιπεράτη γεύση και χρησιμοποιείται ευρέως στην κορεατική μαγειρική. Αυτήν ακριβώς την πιπεράτη γεύση του minari έρχεται να επαναφέρει στην καθημερινότητα μιας τετραμελούς κορεατικής οικογένειας η γιαγιά της, που επανασυνδέεται μαζί τους στο Αρκάνσας όπου έχουν μεταναστεύσει και άκαρπα προσπαθούν να εγκλιματιστούν, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη από τη δυτική ακτή των ΗΠΑ.
Έχοντας κάνει την πρεμιέρα του στο φεστιβάλ του Sundance και έχοντας προταθεί για έξι βραβεία Όσκαρ (με την Youn Yuh-Jung να κερδίζει τελικά αυτό για τον Β’ Γυναικείο Ρόλο), το ημι-αυτοβιογραφικό Minari του Lee Isaac Chung από τα στούντιο της Α24 είναι μια γλυκόπικρη ταινία, χαρακτηριστική για την επιτυχημένη οπτικοποίηση της μελαγχολίας της προσπάθειας επιβίωσης σε ξένο τόπο, της δυσκολίας επικοινωνίας μιας οικογένειας σε κρίση, αλλά και της φιλοδοξίας των ανθρώπων που πολλές φορές δεν λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο τους άλλους, αλλά και την ίδια την τύχη που δε βρίσκεται πάντα με το μέρος τους. Μια από τις δυνατότερες ταινίες της χρονιάς και σίγουρα η ταινία της εβδομάδας.
Αμερικανική Προδοσία (American Traitor: The Trial of Axis Sally) του Michael Polish
⭐
ΗΠΑ, 2021
Tanweer
107 λεπτά
Η Mildred Elizabeth Gillars, περισσότερο γνωστή με το ψευδώνυμο Axis Sally, υπήρξε η αμερικανίδα εκφωνήτρια και τραγουδίστρια του προπαγανδιστικού ραδιοφώνου του Άξονα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιλεγμένη για το πόστο της από τον ίδιο τον Goebbels, υπήρξε ένα από τα πιο μισητά πρόσωπα του πολέμου, αφού οι αμερικανοί πολίτες ήταν αναγκασμένοι να ακούν την εκπομπή της, ελπίζοντας να ακούσουν και νέα από τους στρατιώτες συγγενείς τους. Στην Αμερικανική Προδοσία παρακολουθούμε την ιστορία της μετά το τέλος του πολέμου, όταν, έχοντας πλέον επιστρέψει στις ΗΠΑ, κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αντιμέτωπη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Ενώ κανένας δεν φαίνεται πρόθυμος να αναλάβει την υπόθεσή της, ένας φιλόδοξος, αλλά και ιδιόρρυθμος δικηγόρος, που ενσαρκώνει ο Al Pacino, θα την υπερασπιστεί στη δίκη.
Οι παραπάνω πληροφορίες υπό κανονικές συνθήκες θα αρκούσαν για να ψηθεί κανείς για ατμοσφαιρικό δικαστικό δράμα με φόντο τον απόηχο της φρίκης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και πρωταγωνίστρια μια αμφίσημη ηρωίδα, το ποσοστό ενοχής της οποίας παρουσιάζεται συζητήσιμο. Ευτυχώς είμαστε εμείς εδώ για να σας αποτρέψουμε από τέτοια λάθη μέσα στον καύσωνα, αφού δυστυχώς η Αμερικανική Προδοσία είναι το κατεξοχήν παράδειγμα ταινίας βασισμένης σε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, πραγματική ιστορία, που οι δημιουργοί της, Michael και Mark Polish, βρήκαν τον τρόπο να χαντακώσουν με κάθε πιθανό τρόπο. Προκαλεί πραγματικά μεγάλη εντύπωση η αδυναμία δημιουργίας μια υποτυπώδους ατμόσφαιρας σε αυτή την ταινία, ενώ το βάθος και οι αντιθέσεις των χαρακτήρων της δεν βρίσκουν τον παραμικρό χώρο και χρόνο για να αποτυπωθούν, παρά τα 107 λεπτά της. Τίποτα βέβαια πιο μνημειώδες από την απαράδεκτη ερμηνεία της πρωταγωνίστριας, Meadow Williams, που κανένας Pacino δεν αρκεί για να σώσει.
Monday του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου
⭐1/2
Ελλάδα, 2020
Tulip Entertainment
100 λεπτά
Ο Mickey είναι ένας αμερικανός dj/μουσικός παραγωγός σε διακοπές διαρκείας στην Κυψέλη. Η Chloe είναι μια επίσης αμερικανίδα δικηγόρος, που, έχοντας περάσει 18 μήνες στην Ελλάδα εργαζόμενη σαν νομική σύμβουλος προσφύγων, αλλά και έχοντας απογοητευτεί πλήρως από μια τοξική σχέση με εγχώριο γαμπρό, ετοιμάζεται να επιστρέψει στη χώρα της μια για πάντα. Η συνάντηση των δύο σε ένα ξέφρενο αθηναϊκό πάρτι ένα βράδυ Παρασκευής θα ανατρέψει τα σχέδιά της, καθώς μαζί θα περάσουν ένα καυτό Σαββατοκύριακο, όσο ο έρωτας τους χτυπά την πόρτα. Τι γίνεται όμως όταν ξημερώνει Δευτέρα;
Στην πρώτη αγγλόφωνη παραγωγή του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου δυστυχώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάθε πιθανό κλισέ 90s ταινίας boy-meets-girl κάτω από τον ελληνικό ήλιο, πράγμα που δεν θα ήταν και τόσο δυσάρεστο αν δεν συμπληρωνόταν από μια σειρά από cringeworthy σκηνές, βλ. κάψιμο καναπέ στη Φωκίωνος, και κυριότερα από μια αισθητικοποίηση της «αθηναΐλας», που όχι απλά δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, αλλά δεν τη ζήτησε και κανείς. Τι κι αν η χημεία των Sebastian Stan και Denise Gough είναι εξαιρετική, το Monday αφήνει τελικά την αίσθηση ενός δευτεριάτικου comedown μετά από τριήμερο πάρτι: διαρκεί πολύ και είναι ομολογουμένως αχρείαστο.
Μπλε Βελούδο (Blue Velvet) του David Lynch
⭐⭐⭐⭐⭐
ΗΠΑ, 1986
Summer Classics
120 λεπτά
Το Λάμπερτον είναι μια ηλιόλουστη, μα και νυσταλέα κωμόπολη του αμερικανικού Νότου, όπου δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα. Μέχρι που μια μέρα, ο Τζέφρι θα επιστρέψει ώστε να επισκεφθεί τον άρρωστο πατέρα του, για να ανακαλύψει σε ένα χωράφι κοντά στο σπίτι του ένα κομμένο αφτί. Αποφασισμένος να εξιχνιάσει το μυστήριο, θα τοποθετήσει οικειοθελώς τον εαυτό του σε μια σειρά από αξιοπερίεργα γεγονότα και καταστάσεις, βασικό στοιχείο των οποίων είναι ο φόβος, η βία, ο σαδομαζοχιστικός ερωτισμός, αλλά και ο θάνατος που καραδοκεί.
Συνδυάζοντας την αισθητική του film noir και των ταινιών coming of age, το Blue Velvet είναι το τέταρτο φιλμ του David Lynch, που τον καταξίωσε ως σκηνοθέτη, χαρίζοντάς του την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Πρωταγωνιστές δεν είναι άλλοι από την ψυχοπαθολογία των αμερικανικών προαστίων και του αμερικανικού ονείρου, που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε εφιάλτη. Έναν εφιάλτη που μόνο ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης θα μπορούσε να αποδώσει καλλιτεχνικά. Εμβληματικό για τις αναφορές του, το στιλιζάρισμα και τη χρήση της σημειολογίας σε όλη του την έκταση, το Blue Velvet αναδεικνύει με απόλυτη μαεστρία τη νοσηρότητα και τη διαστροφή που ενδέχεται να κρύβονται πίσω από μια λαμπερή πρόσοψη, βάζοντας στο επίκεντρο την ηθική αμφισημία του ήρωα, που ακροβατεί διαρκώς ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Η ατμοσφαιρικότητά του επισφραγίζεται από το εμβληματικό score του Angelo Badalamenti. Ανυπομονούμε να το ξανα-απολαύσουμε στη μεγάλη οθόνη.
Το Αίνιγμα (Garde A Vue) του Claude Miller
⭐⭐⭐1/2
Γαλλία, 1981
Weird Wave
90 λεπτά
Η Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα βρει τον επιθεωρητή Γκαλιέν στο καθήκον, αφού θα χρειαστεί να ανακρίνει εκτάκτως έναν ύποπτο για τον βιασμό και τη δολοφονία δύο μικρών κοριτσιών. Η μαρτυρία του Μαρτινό, που είναι ένας πλούσιος και κοινωνικά ισχυρός δικηγόρος, γεμάτη από αντιφάσεις και κενά, δε φαίνεται να στέκει κι όμως ο ύποπτος δεν ομολογεί για το έγκλημα. Όλα θα αλλάξουν όταν η σύζυγος του Μαρτινό θα προσέλθει στο αστυνομικό τμήμα, αποκαλύπτοντας αλήθειες του παρελθόντος και ένα οικογενειακό δράμα, που θα οδηγήσουν στη μεγάλη ανατροπή.
Γυρισμένο το 1981, Το Αίνιγμα είναι ένα ατμοσφαιρικό γαλλικό policier, που, παρ' ότι απολύτως στατικό και περιορισμένο σε μια ανακριτική αίθουσα, καθηλώνει και κρατά τον θεατή σε απόλυτη αγωνία μέχρι και το τελευταίο λεπτό, τολμώντας να καταπιαστεί με το εξαιρετικά αμφιλεγόμενο ζήτημα της παιδοφιλίας. Σε αυτό βέβαια συμβάλουν οι εξαιρετικές ερμηνείες των Lino Ventura, Michel Serrault και Romy Schneider (στον προτελευταίο ρόλο της καριέρας της), τα χρώματα της ταινίας, που δεν θα μπορούσαν να αποτυπώσουν καλύτερα τη μελαγχολία των πρωταγωνιστών και την τραγωδία της ιστορίας, αλλά και το soundtrack του πολυβραβευμένου Georges Delerue. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες, και σπάνιες, επανεκδόσεις του καλοκαιριού.
Παίζονται επίσης:
Οι Διαρρήκτες (Way Down) του Jaume Balaguero (Ισπανία, 2021, Spentzos Film, 119 λεπτά)
Ο Τομ και οι συνεργοί του έχουν στη διάθεσή τους 105 λεπτά για να αποσπάσουν έναν πολύτιμο θησαυρό πριν τη μεταφορά του σε χρηματοκιβώτιο υψίστης ασφαλείας, όσο διαρκεί δηλαδή ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου. Ευχάριστο heist movie, ιδανικό για θερινό σινεμά.
Μπομπ ο Χαρτοπαίκτης (Bob Le Flambuer) του Jean-Pierre Melville (Γαλλία, 1956, Bibliotheque, 102 λεπτά)
Γκανγκστερικό film noir, προπομπός του γαλλικού νέου κύματος, ο Μπομπ ο Χαρτοπαίκτης είναι ένας πρώην τζογαδόρος, που, έχοντας ξεμείνει από λεφτά, θα επιχειρήσει να ληστέψει ένα καζίνο. Για κακή του τύχη η αστυνομία ξέρει τα πάντα γύρω από το μεγάλο του σχέδιο. Η κλασική ταινία του Jean-Pierre Melville σε αποκατεστημένη, ψηφιακή κόπια.
