Κάθε Πέμπτη η Ναταλία Πετρίτη θα βλέπει τη ζωή στο κινηματογραφικό πανί. Αυτή την εβδομάδα (17-23/6) βγάζει το καπέλο στο Digger του Τζώρτζη Γρηγοράκη, σηκώνει τη γροθιά της στην Emerald Fennell και μπαίνει In The Mood For Love.
Τα καλοκαιρινά μπουρίνια και η ασυνήθιστα χαμηλή για τα ελληνικά δεδομένα θερμοκρασία της τελευταίας εβδομάδας φαίνεται πως κράτησαν το σινεφίλ κοινό μακριά από τα θερινά σινεμά, με την προσέλευση σε αυτά να μειώνεται κατά τουλάχιστον 45% σε σχέση με την προηγούμενη και παρά το γεγονός ότι πλέον μετράμε αισίως 201 ανοιχτούς κινηματογράφους. Οι ταινίες που «έσωσαν» την κατάσταση, όμως, δεν ήταν το μπλοκμπαστερικό A Quiet Place Part II (Ένα Ήσυχο Μέρος 2), που ομολογουμένως προορίζεται για κλειστές κινηματογραφικές αίθουσες, ούτε και τα πολυσυζητημένα και φεστιβαλικά Μήλα του Χρήστου Νίκου, αλλά παραγωγές που στο σύνολό τους απευθύνονται στους μικρούς μας φίλους και φίλες, αν λάβουμε φυσικά υπόψη πως το ηλικιακό target group της Cruella της Disney φαίνεται να πιάνει οριακά δευτεροετείς φοιτητές. Έτσι, οι ταινίες Cruella, Οι Κρουντς 2: Νέα Εποχή, Tom & Jerry και Η Ράια και ο Τελευταίος Δράκος, βρέθηκαν στην κορυφή του εγχώριου box office, με το εξαιρετικό Nomadland (Η Χώρα των Νομάδων) της Chloé Zhao να συμπληρώνει την πεντάδα, παρά το γεγονός ότι συμπλήρωσε επίσης την τέταρτη εβδομάδα του στα θερινά, αλλά και βρίσκεται πανεύκολα εδώ και μήνες στα torrents.
Μια νέα κινηματογραφική εβδομάδα ξεκινά, όμως, και έχει τα πάντα: δύο ελληνικές παραγωγές, το πολυαναμενόμενο Digger, το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Τζώρτζη Γρηγοράκη, αλλά και τους Όρνιθες (Ή πώς να γίνεις πουλί), του Μπάμπη Μακρίδη. Για τους λάτρεις της ταχύτητας και των επιτυχημένων χολυγουντιανών franchise, το Fast & Furious 9: Μαχητές των Δρόμων επιστρέφει γκαζωμένο, η οσκαρική Υποσχόμενη Νέα Γυναίκα ζητά εκδίκηση και η βραβευμένη ιρανική παραγωγή Γιάλντα, η Nύχτα της Συγχώρεσης μας μεταφέρει σε ένα ιδιαίτερο τηλεοπτικό πλατό, την πιο μεγάλη και πιο σκοτεινή νύχτα του χρόνου. Για όσες και όσους έχουν όρεξη από την άλλη για επανεκδόσεις, η αριστουργηματική Ερωτική Επιθυμία του Wong Kar-wai έρχεται σε νέα ψηφιακή κόπια από το Cinobo, όπως και Το Δυστύχημα του Joseph Losey, σε σενάριο Harold Pinter. Ακολουθούν οι προτάσεις του Avopolis.
Digger του Τζώρτζη Γρηγοράκη
⭐⭐⭐⭐
Ελλάδα, Γαλλία, 2020
Μικρόκοσμος
101 λεπτά
Έπειτα από δέκα βραβεία, μεταξύ των οποίων και καλύτερης ταινίας, στα βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ένα CICAE Art Cinema Award στην 70η Berlinale και έχοντας διαγράψει σημαντικότατη φεστιβαλική πορεία (από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο μέχρι το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σάο Πάολο), το Digger βρίσκει επιτέλους το δρόμο του στα εγχώρια σινεμά, μεταφέροντας το κοινό στην άγρια και ταυτόχρονα μαγευτική φύση του ελληνικού ορεινού τοπίου. Με φόντο ένα δάσος της Βόρειας Ελλάδας που καταστρέφεται με ταχύτατους ρυθμούς από εξορύξεις (και αμέσως μας παραπέμπει στις Σκουριές της Χαλκιδικής), ένας νεαρός άνδρας (Αργύρης Πανταζάρας) επιστρέφει στον τόπο γέννησής του μετά το θάνατο της μητέρας του, με στόχο να διεκδικήσει την περιουσία του από τον επί χρόνια αποξενωμένο πατέρα του (Βαγγέλης Μουρίκης, πιθανότατα στο καλύτερο ρόλο της καριέρας του), που, σε πείσμα όσων, ζει απομονωμένος φροντίζοντας τη γη και τα ζώα του.
Από τη μια, ένα σύγχρονο western, που δεν αισθάνεται την παραμικρή ανάγκη να εξυμνήσει ήρωες, και από την άλλη ένα οικογενειακό δράμα, που, χωρίς περιττούς μελοδραματισμούς και μεγάλες κουβέντες, καταφέρνει να πει όσα οι ήρωές του αδυνατούν. Μια ταινία βαθιά πολιτική, χωρίς να εγκλωβίζεται στα στενά όρια της καταγγελίας, αλλά και μια σπάνια για τα δεδομένα της εγχώριας κινηματογραφικής παραγωγής εθνογραφική ματιά. Το Digger δεν είναι μόνο η ταινία της εβδομάδας, αλλά κατά πάσα πιθανότητα η καλύτερη ελληνική παραγωγή της τελευταίας δεκαετίας.
Υποσχόμενη Νέα Γυναίκα (Promising Young Woman) της Emerald Fennell
⭐⭐⭐1/2
ΗΠΑ, Ην.Βασίλειο, 2020
Spentzos Film
113 λεπτά
Υπό μία έννοια, η Υποσχόμενη Νέα Γυναίκα είναι ταυτόχρονα και ιστορική, αφού η Emerald Fennell, που υπογράφει τόσο το σενάριο όσο και τη σκηνοθεσία της, κατάφερε να είναι η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού των βραβείων Όσκαρ με υποψηφιότητες για την πρώτη της ταινία, αποσπώντας τελικά αυτό για το Πρωτότυπο Σενάριο. Και πράγματι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πρωτότυπο σενάριο, όπου παρακολουθούμε την Carey Mulligan στο ρόλο μιας γυναίκας κοντά στα 30 που, παρότι στο παρελθόν υπήρξε μια πραγματικά πολλά υποσχόμενη φοιτήτρια ιατρικής, ένα μυστηριώδες περιστατικό την κάνει να παρατήσει σπουδές και όνειρα, επιστρέφοντας στην πατρική οικεία και πιάνοντας δουλειά σε συνοικιακό καφέ. Τις νύχτες όμως η Cassie γίνεται μια άλλη, γυρνώντας σε κλαμπ, παριστάνοντας τη μεθυσμένη και ξεσκεπάζοντας (αλλά και κατατρομάζοντας) σε καθημερινή βάση αρσενικούς predators που εμφανίζονται για να τη βοηθήσουν, με στόχο πάντοτε να την εκμεταλλευτούν σεξουαλικά.
Pulp αισθητική, κυνικό χιούμορ και μια Carey Mulligan σχεδόν φτιαγμένη γι’ αυτόν τον ρόλο, σε ένα new age revenge movie με όλα τα καλά στοιχεία του είδους, αλλά και μια σύγχρονη και χωρίς αμφιβολία φεμινιστική ματιά. Να το δείτε.
Γιάλντα, η Nύχτα της Συγχώρεσης (Yalda, a Night for Forgiveness) του Massoud Bakhshi
⭐1/2
Ιράν, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Λουξεμβούργο, 2019
Weird Wave
89 λεπτά
Στη ζωροαστρική παράδοση, τη νύχτα του χειμερινού ηλιοστασίου, τη μεγαλύτερη δηλαδή νύχτα του χρόνου, οι άνθρωποι μαζεύονται όλοι μαζί για να γιορτάσουν τη Yalda, τρώγοντας τα τελευταία καλοκαιρινά φρούτα, πίνοντας και διαβάζοντας ποίηση μέχρι αργά, προστατεύοντας ταυτόχρονα ο ένας τον άλλο από τα κακά πνεύματα που παραμονεύουν. Η Yalda είναι ταυτόχρονα και η νύχτα της συγχώρεσης, και στην ομώνυμη ταινία του Ιρανού Massoud Bakshi παρακολουθούμε την ιστορία της νεαρής Μαριάμ, που έχοντας σκοτώσει ακούσια τον κατά πολύ μεγαλύτερο, προσωρινό σύζυγό της και έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο, ζητά συγχώρεση σε ζωντανή σύνδεση από το πλατό ενός τηλεοπτικού στούντιο. Η τύχη της είναι στα χέρια της κόρης του συζύγου της, ενώ όλο το ιρανικό έθνος παρακολουθεί την απολογία της.
Μεγάλο βραβείο στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ του Sundance και επίσημη συμμετοχή στο τμήμα Generation του Φεστιβάλ Βερολίνου, η Γιάλντα, η Nύχτα της Συγχώρεσης είναι μια ομολογουμένως ενδιαφέρουσα ως προς το σενάριό της ταινία, που δε διστάζει να καταπιαστεί με δύσκολες θεματικές, όπως ο παραλογισμός της εφαρμογής του νόμου της Σαρίας, αλλά και η μετατροπή του σε θέαμα και υλικό για reality τηλεόραση. Η καλή πρόθεση δεν αρκεί ωστόσο, αφού τόσο ο αργός ρυθμός της, όσο και ορισμένα σεναριακά κενά/υπεραπλουστεύσεις, σε συνδυασμό με πραγματικά υπερβολικές ερμηνείες, καταστρέφουν το τελικό αποτέλεσμα.
Fast & Furious 9: Μαχητές των Δρόμων (F9) του Justin Lin
⭐⭐
ΗΠΑ, 2020
Tulip Entertainment
135 λεπτά
Συμπληρώνοντας αισίως δύο δεκαετίες ως επιτυχημένο franchise ταινιών και επιστρέφοντας με τη δεύτερη μετά το θάνατο του Paul Walker ταινία, το Fast & Furious 9: Μαχητές των Δρόμων προσφέρει απλόχερα μέσα στην υπερβολή του αυτό που οι θεατές του επιθυμούν να δουν: γρήγορα, πολύ γρήγορα αυτοκίνητα, εντυπωσιακές και καθ’ όλα μη ρεαλιστικές σκηνές δράσης και family drama, σε 135 λεπτά στα οποία δεν είναι απαραίτητο να πολυχρησιμοποιούμε τον εγκέφαλό μας, πράγμα που ενίοτε μπορούμε να πούμε πως χρειάζεται.
Στην ένατη, και προτελευταία από όσο γνωρίζουμε, ταινία του επιτυχημένου saga, η ήσυχη οικογενειακή ζωή του Dom Toretto (Vin Diesel) διαταράσσεται όταν αυτός θα έρθει αντιμέτωπος με τις αμαρτίες του πρότερου βίου του. Αυτή τη φορά όμως θα χρειαστεί να συγκρουστεί με έναν άκρως επικίνδυνο δολοφόνο και ικανότατο οδηγό (duh!), που τυχαίνει να είναι και ο αδερφός του, Jacob. Ας μην τα πολυλογούμε, είναι χάλια, αλλά είναι και fun, οπότε κάντε ό,τι νομίζετε.
Ερωτική Επιθυμία (In the Mood For Love) του Wong Kar-wai
⭐⭐⭐⭐⭐
Χονγκ Κονγκ, Κίνα, 2000
Cinobο
98 λεπτά
Με το Chungking Express, τους Έκπτωτους Αγγέλους και το Ευτυχισμένοι Μαζί να διανύουν από τις 3 Ιουνίου την πορεία τους στους θερινούς κινηματογράφους, το εγχώριο κοινό θα έχει φέτος το καλοκαίρι την τύχη να απολαύσει τα καλύτερα της φιλμογραφίας του Wong Kar-wai σε αποκατεστημένες από τον ίδιο 4Κ κόπιες και με ήχο 5.1 surround. Και πρόκειται πραγματικά για μεγάλη τύχη, αφού η εμπειρία της θέασης μιας ταινίας του Kar-wai όχι μόνο απογειώνεται στην πραγματοποίησή της στα θερινά σινεμά της μητρόπολης, αλλά γίνεται ταυτόχρονα εξόχως έντονη, αποκτώντας νέο βάθος και προοπτική από τα συλλογικά μπαγκάζια όσων θα σπεύσουν να τη δουν μετά από έναν ιδιαίτερα δύσκολο χειμώνα μοναξιάς και αποκλεισμού.
Τοποθετημένη στο 1962, η Ερωτική Επιθυμία αποτελεί την ιστορία ενός αρχισυντάκτη εφημερίδας που μετακομίζει με τη σύζυγό του σε ένα νέο σπίτι, όπου και γρήγορα συνάπτει φιλία με την όμορφη γειτόνισσά του. Σύντομα οι δυο τους θα καταλάβουν ότι οι σύζυγοί τους είναι εραστές, προτού και οι ίδιοι ερωτευτούν ο ένας τον άλλο. Θρυλική για τη χρήση του slo-mo κάθε φορά που οι εραστές συναντιούνται και θέλουν να παγώσει ο χρόνος, αλλά και του κόκκινου χρώματος που διαρκώς παραπέμπει στο ανεκπλήρωτο πάθος, η Ερωτική Επιθυμία είναι ένα love story για τον ίδιο τον έρωτα. Ανυπομονούμε να την ξαναδούμε.
Δείτε επίσης:
Όρνιθες ('Η πώς να γίνεις πουλί) του Μπάμπη Μακρίδη (Ελλάδα, 2020, 80 λεπτά)
Εμπνευσμένοι από την αρχαία κωμωδία Όρνιθες του Αριστοφάνη και την ομώνυμη θεατρική παράσταση του Νίκου Καραθάνου, οι Όρνιθες του Μπάμπη Μακρίδη είναι ένα υβριδικό ντοκιμαντέρ με στοιχεία μυθοπλασίας. Συνεχίζει την πορεία του στα θερινά έπειτα από την πρεμιέρα του στο Διεθνές Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και την online προβολή του τον περασμένο χειμώνα.
Το Δυστύχημα (Accident) του Joseph Losey (Ηνωμένο Βασίλειο, 1967, Bibliotheque, 105 λεπτά)
Η ζωή ενός καθηγητή της Οξφόρδης σε middle life crisis αλλάζει μετά τη γνωριμία του με μια γοητευτική, μα και αρραβωνιασμένη φοιτήτρια, που σύντομα θα γίνει το μήλο της έριδος ανάμεσα σε αυτόν, ένα συνάδελφό του, αλλά και τον συμφοιτητή της που η ίδια σκοπεύει να παντρευτεί. Από το δημιουργικό δίδυμο των Joseph Losey και Harold Pinter.
