Κάθε Πέμπτη η Ναταλία Πετρίτη θα βλέπει τη ζωή στο κινηματογραφικό πανί. Αυτή την εβδομάδα (1-7/7) πίνει στην υγεία του Thomas Vinterberg, μαθαίνει πως να σκοτώσεις τον πρωταγωνιστή σου (#diplis) και βλέπει την άσφαλτο σε μπλε, λευκό και κόκκινο χρώμα.
Χλιαρή η προσέλευση του κοινού στα θερινά για την εβδομάδα που μας πέρασε, με τους περισσότερους να καταφεύγουν μάλλον στις κοντινές παραλίες προς αποφυγήν των θερμοκρασιών κόλασης της πόλης. Μια πολύ καλή εβδομάδα ωστόσο για το F9, την 9η δηλαδή ταινία του επιτυχημένου franchise, Fast and Furious, που για δεύτερη εβδομάδα παρέμεινε στην κορυφή των προτιμήσεων του κοινού, ενώ αναμένεται να διατηρηθεί στην ίδια θέση με το άνοιγμα των κλειστών κινηματογράφων, που ομολογουμένως ενδείκνυνται για τέτοιου είδους ταινίες. Στη δεύτερη θέση του box office, το πολυσυζητημένο Monday του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, που έχοντας εισπράξει αρκετό hype τους προηγούμενους μήνες, κατάφερε να κόψει στις τέσσερις πρώτες ημέρες προβολής του 6.465 εισιτήρια. Την πεντάδα συμπληρώνουν οι Οι Κρουντς 2: Νέα Εποχή, που συνεχίζουν να σκίζουν στην 4η εβδομάδα τους στις αίθουσες, το Minari, που παρότι οσκαρικό άνοιξε με μόλις 4.013 εισιτήρια στο πρώτο τετραήμερο, αλλά και τη συμπαθέστατη Υποσχόμενη Νέα Γυναίκα.
Μια νέα κινηματογραφική εβδομάδα ξεκινά όμως και, παρότι αναμένεται και αυτή με καυτές θερμοκρασίες, δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι ισχύει το ίδιο και για τις νέες κυκλοφορίες που θα βρουν το δρόμο τους σε ανοιχτούς και κλειστούς κινηματογράφους. Πράγμα που ήθελε προσπάθεια από την πλευρά των εταιριών διανομής, αφού κυκλοφορούν σήμερα 9 ταινίες, εκ των οποίων το εξαιρετικό, οσκαρικό Άσπρο Πάτο, τρεις πολύ καλές (αλλά αναμενόμενες κατά κύριο λόγο) επανεκδόσεις, ένα συμπαθητικό animation και μετά το χάος. Ακολουθούν οι προτάσεις της εβδομάδας από το Avopolis.
Άσπρο Πάτο (Druk) του Thomas Vinterberg
⭐⭐⭐⭐
Δανία, 2020
Rosebud 21
117 λεπτά
Τέσσερις μεσήλικες φίλοι, καθηγητές μέσης εκπαίδευσης, βρίσκουν τους εαυτούς τους παγιδευμένους σε μια μίζερη, χωρίς συγκινήσεις καθημερινότητα, εντός ή εκτός οικογένειας, από την οποία αναζητούν διακαώς τρόπο διαφυγής. Την περιέργειά τους θα εξάψει η ανάγνωση της επιστημονικής θεωρίας του Skårderud, σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι γεννιόμαστε με ελαφρώς ελλιπή ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μας, ποσότητα που αν υπήρχε μέσα μας θα μας έκανε αμέσως πιο ευχάριστους, δημιουργικούς και ικανούς να λύνουμε τα προβλήματά μας. Αποφασισμένοι να αλλάξουν τη ζωή τους, οι ήρωες ξεκινούν ένα πείραμα, προϋπόθεση του οποίου είναι να διατηρούν τον οργανισμό τους σε μια σταθερή συνθήκη μέθης. Αμέσως, η διάθεση θα ανέβει, η χαμένη αυτοπεποίθηση θα κάνει ξανά την εμφάνισή της, η διδασκαλία στο σχολείο θα απογειωθεί και η ζωή των τεσσάρων φίλων θα αποκτήσει και πάλι το νόημά της. Κάποιοι όμως θα το παρακάνουν με το ποτό και οι συνέπειες θα είναι βαριές.
Έχοντας κυριολεκτικά σαρώσει όλα τα κινηματογραφικά βραβεία παγκοσμίως (ενδεικτικά: Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, BAFTA Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Cesar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας κα.) ο Thomas Vinterberg επιστρέφει με μια ταινία που εκ πρώτης όψεως φαίνεται να αποτίει φόρο τιμής στο αλκοόλ και το ευχάριστο αίσθημα μέθης ως βασική προϋπόθεση για το ευ ζην, στην πραγματικότητα όμως δεν είναι παρά ένας ύμνος στην ίδια τη ζωή, τον έρωτα και τη φιλία. Γυρισμένο στη χειρότερη στιγμή της ζωής του σκηνοθέτη, μιας που την τέταρτη μέρα των γυρισμάτων έχασε τη 19χρονη κόρη του σε τροχαίο δυστύχημα, το Druk ξεκινά με μια φράση του Kierkegaard: «Τι είναι η νιότη; Ένα όνειρο. Τι είναι η αγάπη; Το περιεχόμενο του ονείρου». Και ακριβώς με αυτό καταπιάνεται στην ταινία, με την ανάδειξη δηλαδή της απώλειας της νιότης και των δυσκολιών που συνεπάγεται η διαχείριση αυτής, σε μια (δανέζικη) καθημερινότητα που φαινομενικά είναι ιδανική, στην πραγματικότητα όμως κρύβει αφόρητη πλήξη και συμβιβασμούς. Εξαιρετικές ερμηνείες, με τον Mads Mikkelsen να ξεχωρίζει με την απόδοση μιας ειλικρινούς μελαγχολίας ακόμη και στις στιγμές απόλυτης κραιπάλης. Καυστικό και ταυτόχρονα γλυκόπικρο χιούμορ και έντονος ρυθμός, που κρατά τον θεατή παρά την σχεδόν δίωρη διάρκειά της. Η πρόταση του Avopolis για την εβδομάδα και, με απόλυτη βεβαιότητα, μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Το Νησί των Ψεμάτων (La Isla de las Mentiras) της Paula Cons
⭐⭐
Ισπανία, Αργεντινή, Πορτογαλία, 2020
Weird Wave
93 λεπτά
Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, στο ισπανικό crime εποχής, La Isla de las Mentiras, παρακολουθούμε την ιστορία γύρω από το ναυάγιο του ατμόπλοιου Santa Isabel, που το 1921 βυθίστηκε έξω από το βραχώδες νησί Salvora της Ισπανίας, σκορπίζοντας το θάνατο σε 212 από τους 260 επιβαίνοντές του. Τρεις γυναίκες, αψηφώντας τα κύματα και την καταρρακτώδη βροχή εκείνης της νύχτας, θα καταφέρουν να σώσουν τους υπόλοιπους 48 με τη βάρκα τους, για να ανακηρυχθούν ηρωίδες του τόπου στον οποίο ζουν όλη τους τη ζωή σαν δουλοπάροικοι. Σύντομα, όμως, ένας δημοσιογράφος που καλύπτει το περιστατικό θα αρχίσει να αμφιβάλει ως προς τα κίνητρα των γυναικών, εκτιμώντας ότι κάτι σκοτεινό βρίσκεται πίσω από το ναυάγιο εκείνης της νύχτας.
Έχοντας εμπειρία σε τηλεοπτικές παραγωγές και σειρές ντοκιμαντέρ, η σκηνοθέτρια Paula Cons κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με το Νησί των Ψεμάτων, καταβάλλοντας μια φιλότιμη προσπάθεια ανάδειξης μιας ξεχασμένης για έναν αιώνα ιστορίας πολιτικοκοινωνικής διαφθοράς, αλλά και βαθύτατων έμφυλων προκαταλήψεων, στοιχεία που όμως μόνο επιδερμικά καταφέρνει τελικά να προσεγγίσει. Και παρά το γεγονός ότι η ίδια δημιουργεί μια πραγματικά σκοτεινή ατμόσφαιρα (που αποδίδει εξαιρετικά τις διαμορφωμένες κοινωνικές σχέσεις της νήσου Salvora) από την πρώτη κιόλας σκηνή της ταινίας, οι ερμηνείες του cast αποτυγχάνουν ανά περιπτώσεις παταγωδώς να συμπληρώσουν το παζλ πάνω στην υπερβολή τους, υπερβολή που θα λέγαμε ότι ταιριάζει καλύτερα σε ισπανόφωνες telenovelas. Σε κάθε περίπτωση, το Νησί των Ψεμάτων δεν είναι μια κακή ταινία στο σύνολό της, όμως τα ψεγάδια της δεν αφήνουν πολλά περιθώρια ώστε να τη μνημονεύουμε για καιρό και ακριβώς εκεί έγκειται η αποτυχία της, αν σκεφτούμε ότι γυρίστηκε 100 χρόνια μετά το ναυάγιο της Salvora, ακριβώς επειδή αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ.
Πώς να Σκοτώσεις τον Πρωταγωνιστή σου (The Comeback Trail) του George Gallo
⭐1/2
ΗΠΑ, 2020
Tanweer
104 λεπτά
Πίσω στο 1974, ένας κινηματογραφικός παραγωγός που χρωστάει στη μαφία, αποφασίζει να στήσει μια κομπίνα με τη βοήθεια του ανιψιού του, που θα του αποφέρει τα απαραίτητα λεφτά για να σώσει το τομάρι του. Το σχέδιο απλό: το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να σκοτώσουν τον πρωταγωνιστή της νέας τους ταινίας, έναν ξεχασμένο ήρωα western περασμένων δεκαετιών, να το κάνουν να φανεί σαν ατύχημα και να εισπράξουν τα λεφτά της ασφαλιστικής εταιρίας. Στην πράξη όμως, η εκκαθάριση του συμπαθούς Duke Montana θα αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη, αφού ο γέρος όχι απλά αποδεικνύεται σκληρό καρύδι, αλλά επιζητά ένα δυναμικό comeback στο σινεμά μετά από χρόνια στην αφάνεια.
Δυστυχώς, ακριβώς όπως ματαιώνονται οι προσδοκίες των δαιμόνιων παραγωγών του Comeback Trail να βγάλουν από τη μέση τον πρωταγωνιστή τους, έτσι ματαιώνονται και οι δικές μας προσδοκίες ως προς αυτό που εν τέλει παρακολουθούμε στη μεγάλη οθόνη, παρά το γεγονός ότι με ένα cast αυτού του βεληνεκούς (Robert De Niro, Tommy Lee Jones, Morgan Freeman, Zach Braff) θα περιμέναμε να δούμε τουλάχιστον μια κωμωδία που βλέπεται ευχάριστα στο θερινό. Η εξαιρετικά αργή πλοκή της όμως, όπως και το boomer χιούμορ της και μερικοί εντελώς αχρείαστοι συναισθηματισμοί, καταστρέφουν ακόμη και αυτή της την ελπίδα.
O Προστάτης (The Marksman) του Robert Lorenz
⭐
ΗΠΑ, 2021
Spentzos Film
108 λεπτά
Ο Jim Hanson είναι ένας αγρότης και βετεράνος του Βιετνάμ, η ζωή του οποίου περνά κρίση, έχοντας πρόσφατα χάσει τη σύζυγό του και βρισκόμενος αντιμέτωπος με την κατάσχεση της περιουσίας του λόγω χρεών. Η καθημερινότητά του στην Αριζόνα, όπου ζει απομονωμένος, θα ανατραπεί ξαφνικά, όταν θα επιχειρήσουν να περάσουν στις ΗΠΑ μέσα από το χωράφι του μια μεξικανή μητέρα με τον γιο της, στην προσπάθειά τους να διαφύγουν από το περιβόητο καρτέλ των Vazquez. Όταν κατά τη διάρκεια μιας συμπλοκής η μητέρα θα πέσει νεκρή, ο Jim παίρνει την απόφαση να σώσει τον γιο της, ώστε αυτός να επανενωθεί με την οικογένειά του στο Σικάγο. Το ταξίδι όμως δε θα είναι εύκολο, αφού οι δυο τους θα πρέπει να γλιτώσουν όχι μόνο από τους άνδρες του καρτέλ που τους καταδιώκουν, αλλά και από την αστυνομία που δείχνει το σκληρό της πρόσωπο απέναντι στους μετανάστες από το Μεξικό.
Μπορεί λοιπόν ο μικρός Miguel να βρίσκει στο πρόσωπο του Jim τον προστάτη του, εμείς από την άλλη όμως μένουμε εντελώς απροστάτευτοι απέναντι στην απίστευτη πλήξη που προκαλεί ο Marksman, με έναν Liam Neeson να δεινοπαθεί να παραμείνει relevant, ενσαρκώνοντας τελευταία κάθε ρόλο που του προσφέρεται χωρίς το παραμικρό κριτήριο, μια σειρά από sub-plots χωρίς την παραμικρή συνοχή και λόγο ύπαρξης, αλλά και ένα μοντάζ για κλάματα. Παράγοντες αρκετοί ώστε να διαλέξετε μια άλλη ταινία.
Ο Τρελός Πιερό (Pierrot le Fou) του Jean-Luc Godard
⭐⭐⭐⭐⭐
Γαλλία, 1965
Neo Films
105 λεπτά
Παγιδευμένος σε έναν αποτυχημένο γάμο και μια ανιαρή καθημερινότητα, ο Φερντινάν συναντά απροσδόκητα τη Μαριάν, έναν παλιό του έρωτα, και το σκάει μαζί της από το Παρίσι προς άγνωστη κατεύθυνση, όσο αυτή καταδιώκεται από αλγερινούς hitmen. Το κλασικό και αγαπημένο road movie της nouvelle vague από τον Jean-Luc Godard, με τους Anna Karina και Jean Paul Belmondo στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, επιστρέφει στα θερινά σινεμά σε αποκατεστημένες ψηφιακές κόπιες.
2046 του Wong Kar-wai
⭐⭐⭐⭐
Χονγκ Κονγκ, Κίνα, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, 2004
Cinobo
129 λεπτά
«Στην πόλη 2046 τίποτα δεν αλλάζει και όποιος φτάνει εκεί δεν γυρίζει πίσω ποτέ». Στην άτυπη συνέχεια της αριστουργηματικής Ερωτικής Επιθυμίας του Wong Kar-wai, παρακολουθούμε την επιστροφή του Τσόου στο Χονγκ Κονγκ, όπου, έχοντας νοικιάσει το δωμάτιο 2047 του Hotel Oriental, προσπαθεί να ξεχάσει τη Σου Λι Ζεν γράφοντας παράλληλα ένα φουτουριστικό μυθιστόρημα για μια πόλη που οι άνθρωποι επισκέπτονται για να ξαναβρούν τις χαμένες τους αναμνήσεις. Η τελευταία επανέκδοση του μεγάλου σκηνοθέτη για αυτό το καλοκαίρι από το Cinobo, σε νέες ψηφιακές κόπιες 4Κ.
Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End) του James Ivory
⭐⭐⭐⭐
Ηνωμένο Βασίλειο, Ιαπωνία, ΗΠΑ, 1992
Bibliotheque
140 λεπτά
Με φόντο την ανώτερη τάξη της εδουαρδιανής Αγγλίας, στην αριστοτεχνική διασκευή του James Ivory πάνω στο ομώνυμο αριστούργημα του E. M. Forster, παρακολουθούμε το πορτρέτο μιας κοινωνίας που αλλάζει δραματικά, μέσα από τη συνάντηση και τη σύγκρουση δύο οικογενειών που αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα τον κόσμο του πνεύματος και του χρήματος. Ειδικό βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών, 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Βραβεία Όσκαρ Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Διασκευασμένου Σεναρίου και Α' Γυναικείου Ρόλου για την Emma Thompson. Σε επανέκδοση με νέες ψηφιακές κόπιες.
Παίζονται επίσης:
Το Κάλεσμα 3: Ο Διάβολος Με Έβαλε να το Κάνω (The Conjuring 3: The Devil Made Me Do It) του Michael Chaves (ΗΠΑ, 2021, Tanweer, 112 λεπτά)
Η επιστροφή του επιτυχημένου horror franchise του James Wan μας μεταφέρει στο Κονέκτικατ του 1981, όπου οι διάσημοι ερευνητές υπερφυσικών φαινομένων, Ed και Lorraine Warren, έρχονται αντιμέτωποι με μια υπόθεση δολοφονίας, που ο δράστης επικαλείται τη δαιμονοληψία ως ελαφρυντικό για το στυγερό έγκλημα που έχει διαπράξει. Θα καταφέρουν οι Warren να πείσουν το δικαστήριο για την αθωότητά του; Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.
Λούκα (Luca) του Enrico Casarosa (ΗΠΑ, 2021, Feelgood Entertainment, 98 λεπτά)
Ο Λούκα περνά το καλοκαίρι του σε μια παραθαλάσσια πόλη της Ιταλικής Ριβιέρας παρέα με τον καινούριο του φίλο, Αλμπέρτο, κάνοντας βόλτες με βέσπα και απολαμβάνοντας δροσερά παγωτά και μακαρονάδες. Όλα όμως κινδυνεύουν να τιναχτούν στον αέρα αν διαρρεύσει το μεγάλο τους μυστικό: είναι και οι δύο τους θαλάσσια τέρατα! Μια γλυκύτατη ιστορία-ύμνος στη φιλία της Pixar για τους μικρούς μας φίλους.
