Τελευταία γίνεται δικαιολογημένα χαμός για το Baby Reindeer του Richard Gadd, ένα ψυχολογικό θρίλερ με πολλά στοιχεία κωμωδίας, που αποτυπώνει την πραγματική του εμπειρία με μία stalker. Ωστόσο, η εταιρεία παραγωγής (Clerkenwell Film) που ανέλαβε αυτό το εγχείρημα, έφερε στην οθόνη πριν από δύο χρόνια ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ, το Somewhere Boy, που υπάρχει στο Cinobo.
Πρόκειται για 8 ολιγόλεπτα επεισόδια που ακολουθούν την ιστορία του Danny (Leiws Gribben). Ο Danny έχασε τη μητέρα του σε μικρή ηλικία, έπειτα από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα. Έκτοτε, ο Steve (Rory Keenan), δηλαδή ο πατέρας του, τον κρατάει κλειδωμένο στο σπίτι περιγράφοντας του τον έξω κόσμο σαν ένα τρομακτικό μέρος που επιβιώνουν μόνο τέρατα, αφηγώντας του ψεύτικες ιστορίες, βάζοντας τον ακατάπαυστα να βλέπει ταινίες, να ακούει vintage μουσικά album και δημιουργώντας ένα περιβάλλον «ασφάλειας» σύμφωνα με τις δικές του φοβίες και ανασφάλειες, οι οποίες σαφώς προκλήθηκαν λόγω της απώλειας της συζύγου του.
Μια μέρα, όμως, ο πατέρας του βρίσκεται νεκρός και όλα δείχνουν ότι πρόκειται περί αυτοκτονίας... Τότε, την κηδεμονία του Danny αναλαμβάνει η θεία του Sue (Lisa McGrillis), που παρόλο που τρομάζει από τη συμπεριφορά του αδερφού της απέναντι στο παιδί του όλα αυτά τα χρόνια και θεωρώντας την κατάσταση δύσκολα έως ακατόρθωτα διαχειρίσιμη, δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη στον ανιψιό της.
Ο Danny, λοιπόν, μετακομίζει στο σπίτι της θείας της, που έχει τη δική της οικογένεια και μάλιστα έχει παντρευτεί για δεύτερη φορά. Εκεί ο Danny αναπτύσσει μια αστεία και παράλληλα συγκινητική σχέση με τον ξάδερφο του τον Aaron (Samuel Bottomley) παρά το χάσμα που τους χωρίζει αρχικά. Σιγά σιγά, ο Danny μαθαίνει για τον έξω κόσμο και συνειδητοποιεί ότι τα τέρατα που ανέφερε ο πατέρας του, δεν έχουν ακριβώς αυτήν τη μορφή που νόμιζε. Ωστόσο, όλα ανατρέπονται όταν μαθαίνει πως η μητέρα του εγκαταλείφθηκε από τον δολοφόνο της, ακόμα και αν αυτός οδηγήθηκε στο δυστύχημα ακούσια. Εκείνη τη στιγμή, αποφασίζει ότι θα κάνει οτιδήποτε είναι δυνατό για να βγει τον δολοφόνο της μητέρας του!
Παρά τις κάποιες σεναριακές παραλείψεις, όπως ότι είναι περίεργο πώς η πολιτεία δεν εμφανίστηκε ποτέ στο πατρικό σπίτι του Danny ώστε να τον οδηγήσει αναγκαστικά στο σχολείο, η αφήγηση θίγει πολλά ζητήματα, όπως η διαχείριση του πένθους, η συγκαλυμμένη ψυχιατρική σύγχυση για την οποία κανείς δεν κάνει κάτι, η σεξουαλική απελευθέρωση και κυρίως ότι τελικά τα τέρατα υπάρχουν πραγματικά σε αυτόν τον κόσμο, αλλά όχι σε κάποια φανταστική μορφή μυθοπλασίας και μάλιστα κάποιες φορές πρόκειται για ανθρώπους που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί αυτήν τους την πλευρά.
Hell is empty and all the devils are here, που έλεγε και ο Joker. Η ασφυκτική και καταστροφική συνθήκη της ψυχικής κακοποίησης, η κατεδαφιστική ορμή της απώλειας και ο φόβος για το διαφορετικό μπλέκονται με ευαισθησία σε ένα κουβάρι που παρασύρει, με μελωδίες προερχόμενες από τη δεκαετία του ’30 μέχρι και σήμερα (π.χ. Jimmy Rodgers, Gene Vincent, Roxy Music, Idles κ.α.).
Μήπως όμως τελικά ο πατέρας του Danny δεν αυτοκτόνησε;
